Ζούμε μέρες τώρα με τα σκουπίδια. Η φράση έχει την κυριολεκτική εκδοχή της, γιατί υπάρχει και η μεταφορική. Η ζωή μας είναι –από τα πρώτα μας χρόνια– μια συνεχής συμβίωση με συμπεριφορές σκουπιδιών. Αλλά τώρα ζούμε με τα σκουπίδια όπως τα ορίζουν τα λεξικά. Φυσικά, βαθύτατα ενοχλημένοι από την απεργία ανθρώπων που υπερασπίζονται τη θέση τους σε μια υποβαθμισμένη εργασία, το ψωμί τους και τη ζωή τους. Είμαστε αγανακτισμένοι και έτοιμοι να
ορμήσουμε μπροστά σε οποιοδήποτε προτεταμένο τηλεοπτικό μαρκούτσι για να πούμε ότι «η ζωή έγινε ανυπόφορη», ότι «μυρίζει αφόρητα», ότι «θα μας φάνε οι αρουραίοι», ότι «καταστρέφεται η δουλειά μας», ότι «εντάξει, αυτοί διεκδικούν ό,τι διεκδικούν, εμείς τι φταίμε;»
ορμήσουμε μπροστά σε οποιοδήποτε προτεταμένο τηλεοπτικό μαρκούτσι για να πούμε ότι «η ζωή έγινε ανυπόφορη», ότι «μυρίζει αφόρητα», ότι «θα μας φάνε οι αρουραίοι», ότι «καταστρέφεται η δουλειά μας», ότι «εντάξει, αυτοί διεκδικούν ό,τι διεκδικούν, εμείς τι φταίμε;»
Η ίδια ενόχληση και το ίδιο ερώτημα σε κάθε απεργία. Για το μετρό που σταματάει, τα λεωφορεία που μπαίνουν στα αμαξοστάσια, τα καράβια που δένουν στις μπίντες, τους δασκάλους που κλείνουν τα σχολεία, τους φαρμακοποιούς που κατεβάζουν τα ρολά: «Εμείς τι φταίμε;» Δεν φταίμε, αλλά αυτές είναι οι συνέπειες σε μια χώρα που βρίσκεται βυθισμένη ώς το σαγόνι και το μέλλον της είναι κλειδωμένο στις αποθήκες τού Βερολίνου.
Σχεδόν όλοι υποφέρουμε καθημερινά και στις απεργίες υποφέρουμε περισσότερο. Άδικο και άπρεπο να οργιζόμαστε γι’ αυτούς που απεργούν. Ας οργιζόμαστε με εκείνους που παραφουσκώνουν με λόγια-φούσκες το πρόβλημα. Όπως αυτό περί «υγειονομικής βόμβας» που κάποιοι άρχισαν να επικαλούνται πολύ πριν μεγαλώσουν οι στοίβες των απορριμμάτων. Βαρύγδουπη φράση που την ακούμε συχνά. Την είχε πει και ο δηλητηριόστομος Ανδρέας Λοβέρδος για τις οροθετικές γυναίκες. «Είναι υγειονομική βόμβα» φώναξε και έδωσε τα στοιχεία και τις φωτογραφίες τους στη δημοσιότητα. Στυγνό δόσιμο και διαπόμπευση, παραμονές εκλογών. Σήμερα κάποιες από εκείνες τις βόμβες έχουν απενεργοποιηθεί. Γιατί οι γυναίκες πέθαναν…
Κατά τα άλλα, η κατάσταση πήγε χθες να εκτονωθεί, αλλά τελικά οι «προνομιούχοι» συνεχίζουν την απεργία τουλάχιστον έως αύριο. Έτσι, δεν απομακρύνονται τα σκουπίδια, οι αρουραίοι και ο κίνδυνος να δούμε τους τελικούς του Σαρβάιβορ υπό τις οσμές λιωμένης σαλάτας και μισοφαγωμένου πιτόγυρου σε προχωρημένη αποσύνθεση. Κάτι που θα πληγώσει τον πολιτισμό και την αισθητική μας.
Διον. Βραϊμάκης
(Δημοσιεύεται στη Live Sport της Τετάρτης)
Αποποίηση ευθύνης
Ο ιστότοπος είναι μια πλήρως αυτοματοποιημένη υπηρεσία συνάθροισης, ταξινόμησης και ανάρτησης συνοπτικών ειδήσεων και νέων από άλλους ελληνικούς ειδησεογραφικούς ιστότοπους, μέσω της τεχνολογίας RSS. Δεν αναλαμβάνουμε καμία ευθύνη για την επάρκεια, ποιότητα, πληρότητα ή ακρίβεια των ειδήσεων και των νέων που δημοσιεύονται. Δείτε περισσότερα στο τμήμα "Αποποίηση Ευθύνης" των Ορων Χρήσης.