Για τις ανεξάρτητες ομάδες προσφύγων που κάνουν την εμφάνισή τους σε παγκόσμια πρωταθλήματα η στήλη αναφέρθηκε και πριν από λίγες εβδομάδες (δείτε εδώ), με την ευκαιρία του Παγκοσμίου Πρωταθλήματος υγρού στίβου. Εκεί είδαμε το οξύμωρο σχήμα να κολυμπούν σχεδόν σε διπλανές διαδρομές ένας Σύριος που πήρε το δρόμο της προσφυγιάς και ζει στη Γερμανία κι ένας που ζει από
παιδάκι στις ΗΠΑ, αλλά εκπροσωπεί τη Συρία.
Ανάλογες ιστορίες κρύβει και το Παγκόσμιο Πρωτάθλημα Στίβου, το οποίο ολοκληρώνεται σήμερα στο Λονδίνο. Ειδικά αυτή που αφορά τη Σομαλία δείχνει ξεκάθαρα πόσο περίεργη είναι αυτή η ιστορία με τις «προσφυγικές» ομάδες. Μπορεί το θυμικό των θεατών και όσων, τέλος πάντων, έχουν ευαισθησία γύρω από το συγκεκριμένο θέμα να ικανοποιείται όταν βλέπουν κάποιους ανθρώπους που έφυγαν φοβισμένοι από την χώρα που γεννήθηκαν κι αναζήτησαν τη γαλήνη αλλού, να έχουν το δικαίωμα να συμμετέχουν σε ένα παγκόσμιο ραντεβού. Από την άλλη, όμως, πάνω σ’ αυτή την ευαισθησία έχει στηθεί μια ολόκληρη βιομηχανία προβολής κάθε είδους.
Ο Αχμέντ Μπασίρ Φάρα γεννήθηκε στη Σομαλία το 1997. Σε ηλικία πέντε ετών εγκατέλειψε τη χώρα με τους γονείς του, πέρασε παράνομα στην γειτονική Κένυα και εγκαταστάθηκε σε στρατόπεδο προσφύγων. Εκεί τον ανακάλυψε το ίδρυμα που έφτιαξε η Τέγκλα Λορούπε, η Κενιάτισσα δρομέας μεγάλων αποστάσεων, με δύο μετάλλια σε παγκόσμια πρωταθλήματα στα 10 χλμ. (1995 και 1999). Το ίδρυμα αυτό προσπαθεί να δώσει ελπίδα και διέξοδο σε παιδιά προσφύγων μέσω του αθλητισμού.
«Πουλάνε»
Ως εδώ καλά. Αξιέπαινη οπωσδήποτε η προσπάθεια, δεδομένου ότι καλύπτονται τα έξοδα της διατροφής και διαμονής των αθλητών, προκειμένου να προπονηθούν σε καλές συνθήκες. Το γεγονός, όμως, ότι η ομάδα προσφύγων «πουλάει» έφερε κοντά διάφορες εταιρίες.
Στο διαδίκτυο κυκλοφορεί ένα βίντεο διάρκειας έξι λεπτών, το οποίο σπονσοράρεται από την εταιρεία αθλητικής ένδυσης On. Σε αυτό παρουσιάζονται οι πέντε αθλητές της «προσφυγικής» ομάδας του Λονδίνου, στο οποίο ευχαριστούν όλους όσοι τους έχουν βοηθήσει να κάνουν πράξη το όνειρό τους.
Το βίντεο έχει εκατοντάδες χιλιάδες προβολές. Με τους συγκεκριμένους αθλητές ασχολείται ο διεθνής τύπος, με παρουσιάσεις και αναφορές στις ιστορίες τους. Τυχαίνουν τέτοιας προβολής που ούτε θα την είχαν φανταστεί αν δεν ήταν μέλη της συγκεκριμένης «ιδιαίτερης» ομάδας. Και φυσικά ούτε οι επιδόσεις τους είναι κάτι σπουδαίο, αν και είναι κοινώς αποδεκτό ότι οι συνθήκες ζωής και προπόνησής τους είναι καλύτερες από πολλών άλλων αφρικανών αθλητών.
Ο Φάρα γνωρίζει ότι αν δεν είχε δηλώσει πρόσφυγας δεν θα βρισκόταν στο Λονδίνο. Η Κένυα, η χώρα που τον φιλοξενεί, έχει υψηλότατο επίπεδο στις μεσαίες και μεγάλες αποστάσεις, στις οποίες θέλει κι αυτός να αγωνιστεί. Με την κίνησή του να ενταχθεί στην «προσφυγική» ομάδα έκανε την κίνηση ματ για το μέλλον του.
Ο Νταούντ Μοχάμεντ, ο μοναδικός αθλητής της Σομαλίας σ’ αυτό το Παγκόσμιο Πρωτάθλημα Στίβου, είχε σαφώς πολύ μικρότερη προβολή. Κι αυτού η ιστορία, όμως, είναι «προσφυγική», αλλά από την… ανάποδη! Όσο κι αν φαίνεται απίστευτο, ο Μοχάμεντ βρήκε αθλητικό καταφύγιο στην ρημαγμένη από τον 25ετή πόλεμο Σομαλία, επειδή η πατρίδα του, η Κένυα, του γύρισε την πλάτη.
Γεννημένος στο Ουαρίτζ, στα βόρεια σύνορα της Κένυα με την Σομαλία, ο Μοχάμεντ ανήκει στις νειλωτικές φυλές, που κατοικούν και από την άλλη μεριά των συνόρων. Από μικρός έγινε γνωστός στο χωριό του για την φοβερή του ταχύτητα όταν έτρεχε. Σύντομα έγινε το αστέρι του χωριού, της περιοχής, της επαρχίας ολόκληρης.
Μετακίνηση λόγω... αστυνομίας
Προσπάθησε να εκμεταλλευθεί τη δημοσιότητα που είχε αποκτήσει με μια θέση στην τοπική αστυνομία, όπου θα εξασφάλιζε έναν μισθό. Το όνειρο του δημοσίου δεν είναι μόνο ελληνικό... Έκανε αίτηση τρεις φορές και όλες απορρίφθηκε χωρίς αιτιολογία. Αποφάσισε να πάει στο Ελντορέτ, στο εθνικό προπονητικό κέντρο στίβου της χώρας, για να τον δοκιμάσουν. Τον έδιωξαν χωρίς καν να τον δουν.
Ένας θείος του, από την άλλη μεριά των συνόρων, του έδωσε την ιδέα. Επικοινώνησε με την επίσημη κυβέρνηση της Σομαλίας (η οποία, πάντως, δεν ελέγχει παρά μόνο ένα κομμάτι της χώρας) και… έθεσε τις αθλητικές υπηρεσίες του στην άλλη χώρα, με αντάλλαγμα… ναι, καλά το υποψιαστήκατε: Μια θέση στην αστυνομία του Μογκαντίσου!
Περισσότεροι από 20 είναι οι αθλητές με καταγωγή από την Κένια που αγωνίστηκαν στο Παγκόσμιο Πρωτάθλημα Στίβου με διαφορετικές εθνικότητες. Προφανώς δεν είναι πρόσφυγες, αλλά… οικονομικοί μετανάστες, αποφάσισαν να αλλάξουν υπηκοότητα για να αυξήσουν τους τραπεζικούς τους λογαριασμούς, να ζήσουν καλύτερα και να μην περνάνε από το βάσανο των απαιτητικών αγώνων πρόκρισης. Μήπως, όμως, ακόμα και η ομάδα των κανονικών «προσφύγων» λειτουργεί έτσι;
Αργύρης Παγαρτάνης
(Δημοσιεύεται στη Live Sport της Κυριακής)
παιδάκι στις ΗΠΑ, αλλά εκπροσωπεί τη Συρία.
Ανάλογες ιστορίες κρύβει και το Παγκόσμιο Πρωτάθλημα Στίβου, το οποίο ολοκληρώνεται σήμερα στο Λονδίνο. Ειδικά αυτή που αφορά τη Σομαλία δείχνει ξεκάθαρα πόσο περίεργη είναι αυτή η ιστορία με τις «προσφυγικές» ομάδες. Μπορεί το θυμικό των θεατών και όσων, τέλος πάντων, έχουν ευαισθησία γύρω από το συγκεκριμένο θέμα να ικανοποιείται όταν βλέπουν κάποιους ανθρώπους που έφυγαν φοβισμένοι από την χώρα που γεννήθηκαν κι αναζήτησαν τη γαλήνη αλλού, να έχουν το δικαίωμα να συμμετέχουν σε ένα παγκόσμιο ραντεβού. Από την άλλη, όμως, πάνω σ’ αυτή την ευαισθησία έχει στηθεί μια ολόκληρη βιομηχανία προβολής κάθε είδους.
Ο Αχμέντ Μπασίρ Φάρα γεννήθηκε στη Σομαλία το 1997. Σε ηλικία πέντε ετών εγκατέλειψε τη χώρα με τους γονείς του, πέρασε παράνομα στην γειτονική Κένυα και εγκαταστάθηκε σε στρατόπεδο προσφύγων. Εκεί τον ανακάλυψε το ίδρυμα που έφτιαξε η Τέγκλα Λορούπε, η Κενιάτισσα δρομέας μεγάλων αποστάσεων, με δύο μετάλλια σε παγκόσμια πρωταθλήματα στα 10 χλμ. (1995 και 1999). Το ίδρυμα αυτό προσπαθεί να δώσει ελπίδα και διέξοδο σε παιδιά προσφύγων μέσω του αθλητισμού.
«Πουλάνε»
Ως εδώ καλά. Αξιέπαινη οπωσδήποτε η προσπάθεια, δεδομένου ότι καλύπτονται τα έξοδα της διατροφής και διαμονής των αθλητών, προκειμένου να προπονηθούν σε καλές συνθήκες. Το γεγονός, όμως, ότι η ομάδα προσφύγων «πουλάει» έφερε κοντά διάφορες εταιρίες.
Στο διαδίκτυο κυκλοφορεί ένα βίντεο διάρκειας έξι λεπτών, το οποίο σπονσοράρεται από την εταιρεία αθλητικής ένδυσης On. Σε αυτό παρουσιάζονται οι πέντε αθλητές της «προσφυγικής» ομάδας του Λονδίνου, στο οποίο ευχαριστούν όλους όσοι τους έχουν βοηθήσει να κάνουν πράξη το όνειρό τους.
Το βίντεο έχει εκατοντάδες χιλιάδες προβολές. Με τους συγκεκριμένους αθλητές ασχολείται ο διεθνής τύπος, με παρουσιάσεις και αναφορές στις ιστορίες τους. Τυχαίνουν τέτοιας προβολής που ούτε θα την είχαν φανταστεί αν δεν ήταν μέλη της συγκεκριμένης «ιδιαίτερης» ομάδας. Και φυσικά ούτε οι επιδόσεις τους είναι κάτι σπουδαίο, αν και είναι κοινώς αποδεκτό ότι οι συνθήκες ζωής και προπόνησής τους είναι καλύτερες από πολλών άλλων αφρικανών αθλητών.
Ο Φάρα γνωρίζει ότι αν δεν είχε δηλώσει πρόσφυγας δεν θα βρισκόταν στο Λονδίνο. Η Κένυα, η χώρα που τον φιλοξενεί, έχει υψηλότατο επίπεδο στις μεσαίες και μεγάλες αποστάσεις, στις οποίες θέλει κι αυτός να αγωνιστεί. Με την κίνησή του να ενταχθεί στην «προσφυγική» ομάδα έκανε την κίνηση ματ για το μέλλον του.
Ο Νταούντ Μοχάμεντ, ο μοναδικός αθλητής της Σομαλίας σ’ αυτό το Παγκόσμιο Πρωτάθλημα Στίβου, είχε σαφώς πολύ μικρότερη προβολή. Κι αυτού η ιστορία, όμως, είναι «προσφυγική», αλλά από την… ανάποδη! Όσο κι αν φαίνεται απίστευτο, ο Μοχάμεντ βρήκε αθλητικό καταφύγιο στην ρημαγμένη από τον 25ετή πόλεμο Σομαλία, επειδή η πατρίδα του, η Κένυα, του γύρισε την πλάτη.
Γεννημένος στο Ουαρίτζ, στα βόρεια σύνορα της Κένυα με την Σομαλία, ο Μοχάμεντ ανήκει στις νειλωτικές φυλές, που κατοικούν και από την άλλη μεριά των συνόρων. Από μικρός έγινε γνωστός στο χωριό του για την φοβερή του ταχύτητα όταν έτρεχε. Σύντομα έγινε το αστέρι του χωριού, της περιοχής, της επαρχίας ολόκληρης.
Μετακίνηση λόγω... αστυνομίας
Προσπάθησε να εκμεταλλευθεί τη δημοσιότητα που είχε αποκτήσει με μια θέση στην τοπική αστυνομία, όπου θα εξασφάλιζε έναν μισθό. Το όνειρο του δημοσίου δεν είναι μόνο ελληνικό... Έκανε αίτηση τρεις φορές και όλες απορρίφθηκε χωρίς αιτιολογία. Αποφάσισε να πάει στο Ελντορέτ, στο εθνικό προπονητικό κέντρο στίβου της χώρας, για να τον δοκιμάσουν. Τον έδιωξαν χωρίς καν να τον δουν.
Ένας θείος του, από την άλλη μεριά των συνόρων, του έδωσε την ιδέα. Επικοινώνησε με την επίσημη κυβέρνηση της Σομαλίας (η οποία, πάντως, δεν ελέγχει παρά μόνο ένα κομμάτι της χώρας) και… έθεσε τις αθλητικές υπηρεσίες του στην άλλη χώρα, με αντάλλαγμα… ναι, καλά το υποψιαστήκατε: Μια θέση στην αστυνομία του Μογκαντίσου!
Περισσότεροι από 20 είναι οι αθλητές με καταγωγή από την Κένια που αγωνίστηκαν στο Παγκόσμιο Πρωτάθλημα Στίβου με διαφορετικές εθνικότητες. Προφανώς δεν είναι πρόσφυγες, αλλά… οικονομικοί μετανάστες, αποφάσισαν να αλλάξουν υπηκοότητα για να αυξήσουν τους τραπεζικούς τους λογαριασμούς, να ζήσουν καλύτερα και να μην περνάνε από το βάσανο των απαιτητικών αγώνων πρόκρισης. Μήπως, όμως, ακόμα και η ομάδα των κανονικών «προσφύγων» λειτουργεί έτσι;
Αργύρης Παγαρτάνης
(Δημοσιεύεται στη Live Sport της Κυριακής)
Αποποίηση ευθύνης
Ο ιστότοπος είναι μια πλήρως αυτοματοποιημένη υπηρεσία συνάθροισης, ταξινόμησης και ανάρτησης συνοπτικών ειδήσεων και νέων από άλλους ελληνικούς ειδησεογραφικούς ιστότοπους, μέσω της τεχνολογίας RSS. Δεν αναλαμβάνουμε καμία ευθύνη για την επάρκεια, ποιότητα, πληρότητα ή ακρίβεια των ειδήσεων και των νέων που δημοσιεύονται. Δείτε περισσότερα στο τμήμα "Αποποίηση Ευθύνης" των Ορων Χρήσης.