«Άντζι, Άντζι, πότε θα εξαφανιστούν αυτά τα σκοτεινά σύννεφα; Άντζι, Άντζι, πού θα μας οδηγήσει αυτό από εδώ, χωρίς αγάπη στις ψυχές μας, χωρίς χρήματα στην τσέπη, δεν μπορείς να πεις ότι είμαστε ευχαριστημένοι».
Η εικόνα της Άνγκελα Μέρκελ να λικνίζεται στον χαλαρό ρυθμό του θρυλικού τραγουδιού «Angie» των Rolling Stones αμέσως μετά τη νίκη της στις εκλογές του 2013 δεν
φεύγει από το μυαλό. Η Γερμανίδα καγκελάριος επέτρεψε στις κάμερες να απαθανατίσουν μια στιγμή της τελείως διαφορετική από το ψυχρό πρόσωπο που δείχνει συνήθως, αλλά… δεν πρόσεξε τους στίχους: Το τραγούδι είναι λυπητερό, μιλάει για απελπισία, χωρισμό και αβέβαιο μέλλον.
Πέρασαν τέσσερα χρόνια από εκείνη την εικόνα και σήμερα η 63χρονη σιδηρά κυρία της Γερμανίας ετοιμάζεται να… χορέψει πάλι, μάλλον αυτή τη φορά ένα πιο αισιόδοξο τραγούδι... Οι γερμανικές εκλογές έχουν τελειώσει πριν καν αρχίσουν όσον αφορά ποιος θα νικήσει, ωστόσο μας ενδιαφέρουν για δύο σοβαρότατους λόγους.
Ο πρώτος: Ποιος θα είναι ο κυβερνητικός εταίρος της Μέρκελ; Με το ποσοστό 36,6% που της δίνουν οι τελευταίες δημοσκοπήσεις δεν υπάρχει περίπτωση να συγκεντρώσει πάνω από 50% των εδρών για να σχηματίσει αυτοδύναμη κυβέρνηση. Χρειάζεται τους βουλευτές τουλάχιστον ενός ακόμα κόμματος για να εφαρμόσει την πολιτική της.
Τα σενάρια είναι δύο. Το πρώτο θέλει να συνεχίζεται ο «μεγάλος συνασπισμός» των Χριστιανοδημοκρατών της Μέρκελ με τους Σοσιαλιστές του Μάρτιν Σουλτς. Δοκιμάστηκε την τελευταία τετραετία, τα πράγματα κύλησαν ομαλά, υπάρχει ευρύτατη κοινοβουλευτική πλειοψηφία. Αν δεν εφαρμοστεί, θα είναι λόγω πολιτικών συμφερόντων: Πολλοί φίλοι του Σουλτς τον προτρέπουν να προτιμήσει την αντιπολίτευση, ώστε να μην φθείρεται κυβερνητικά, να υψώσει τους τόνους της αντιπολίτευσης, να πάρει δυνάμεις και να διεκδικήσει την καγκελαρία το 2021, όταν μάλλον η Άνγκελα θα τα παρατήσει.
Στην περίπτωση αυτή, θα ενεργοποιηθεί το δεύτερο σενάριο. Που θέλει τη Μέρκελ να αναζητά τις επιπλέον έδρες στους Φιλελεύθερους (FDP), οι οποίοι στις εκλογές του 2013 έφτασαν το 4,7% και για λίγο δεν εξασφάλισαν κοινοβουλευτική πλειοψηφία. Όλες οι δημοσκοπήσεις του φέρνουν πάνω από το όριο του 5%. Η συμμαχία θα μπορούσε να συμπεριλάβει και το κόμμα των Πράσινων, που βρίσκεται πιο πάνω δημοσκοπικά. Μια συνεργασία με τους Φιλελεύθερους, πάντως, θα φέρει νέα σύννεφα στις σχέσεις μας με τη Γερμανία, κυρίως αν η ηγεσία τους επιμείνει στις αντι-ελληνικές προεκλογικές της κορώνες.
Ο δεύτερος: Ποιο θα είναι το ποσοστό του ξενοφοβικού κόμματος AFD; Οι ηγέτες του υπερηφανεύονται ότι φέρνουν μια εναλλακτική πρόταση για τη Γερμανία, όπως είναι και ο τίτλος του κόμματος. Πρόταση για μια Γερμανία κλειστή, μόνο για τους Γερμανούς, έτοιμη να δημιουργήσει προβλήματα σε πάσα έναν… μη Γερμανό.
Το τελικό ποσοστό του AFD λειτουργεί ως καρύκευμα στις βαρετές εκλογές. Όλοι με αυτό ασχολούνται. Τα αποτελέσματα του κόμματος στις εκλογές των κρατιδίων δείχνουν ότι έχει βρει σταθερό ακροατήριο. Και όσο ανεβάζει τους τόνους βρίσκει και άλλο. Όλες οι δημοσκοπήσεις το φέρνουν πάνω από 5%, οι περισσότερες του δίνουν την 3η θέση στις προτιμήσεις των Γερμανών μετά τα δύο «μεγάλα» κόμματα. Αν τα καταφέρει (το 2013 έμεινε εκτός για λίγο, αφού συγκέντρωσε το 4,7% των ψήφων) θα είναι η πρώτη φορά μετά το 1953 που ένα ακροδεξιό/ξενοφοβικό κόμμα μπαίνει στη γερμανική βουλή.
Το εκλογικό σύστημα της Γερμανίας, το περίφημο «γερμανικό μοντέλο» που κάποιοι θέλουν να εφαρμοστεί και στη χώρα μας, ουσιαστικά ζητάει από κάθε εκλογέα να ψηφίσει… διπλά! Στο ίδιο ψηφοδέλτιο καταχωρούνται δύο ψήφοι, μία «ειδική» για τους τοπικούς βουλευτές και μία «γενική» για τα κόμματα. Εννοείται ότι η ψήφος μπορεί να είναι διαφορετική π.χ. να ψηφίζει κάποιος έναν βουλευτή για την προσωπικότητά του, αλλά σε γενικό επίπεδο κάποιο άλλο κόμμα απ’ αυτό που εκπροσωπεί ο βουλευτής στην περιφέρεια.
Τυπικά η γερμανική βουλή έχει 598 μέλη (299 εκλέγονται σε ισάριθμες μονοεδρικές περιφέρειες, στις οποίες έχει χωριστεί η χώρα, κι άλλοι τόσοι με βάση τα γενικά ποσοστά των κομμάτων στην επικράτεια). Κατά κανόνα, όμως, οι βουλευτές είναι περισσότεροι (στην τελευταία βουλή έφτασαν τους 631)! Κι αυτό διότι σύμφωνα με το σύστημα θα πρέπει οι έδρες κάθε κόμματος να είναι εναρμονισμένες με τα γενικά του ποσοστά. Για να… βγουν τα νούμερα προστίθενται έδρες στα κόμματα εκείνα (συνήθως τα δύο μεγάλα) που εξασφαλίζουν πολλές έδρες με την πρώτη διαδικασία μονοεδρικών περιφερειών.
Σε κάθε περίπτωση, αποτέλεσμα θα έχουμε σήμερα το βράδυ, αλλά όχι και κυβέρνηση, εκτός αν το CDU της Άνγκελα εξασφαλίσει αυτοδυναμία. Οι συζητήσεις για το σχηματισμό συμμαχικών κυβερνήσεων είναι μακρές και επίπονες, το 2013 κράτησαν σχεδόν τρεις μήνες. Ανάλογο διάστημα αναμένεται ότι θα απαιτηθεί και τώρα.
Αργύρης Παγαρτάνης
(Δημοσιεύεται στη Live Sport της Κυριακής)
Η εικόνα της Άνγκελα Μέρκελ να λικνίζεται στον χαλαρό ρυθμό του θρυλικού τραγουδιού «Angie» των Rolling Stones αμέσως μετά τη νίκη της στις εκλογές του 2013 δεν
φεύγει από το μυαλό. Η Γερμανίδα καγκελάριος επέτρεψε στις κάμερες να απαθανατίσουν μια στιγμή της τελείως διαφορετική από το ψυχρό πρόσωπο που δείχνει συνήθως, αλλά… δεν πρόσεξε τους στίχους: Το τραγούδι είναι λυπητερό, μιλάει για απελπισία, χωρισμό και αβέβαιο μέλλον.
Πέρασαν τέσσερα χρόνια από εκείνη την εικόνα και σήμερα η 63χρονη σιδηρά κυρία της Γερμανίας ετοιμάζεται να… χορέψει πάλι, μάλλον αυτή τη φορά ένα πιο αισιόδοξο τραγούδι... Οι γερμανικές εκλογές έχουν τελειώσει πριν καν αρχίσουν όσον αφορά ποιος θα νικήσει, ωστόσο μας ενδιαφέρουν για δύο σοβαρότατους λόγους.
Ο πρώτος: Ποιος θα είναι ο κυβερνητικός εταίρος της Μέρκελ; Με το ποσοστό 36,6% που της δίνουν οι τελευταίες δημοσκοπήσεις δεν υπάρχει περίπτωση να συγκεντρώσει πάνω από 50% των εδρών για να σχηματίσει αυτοδύναμη κυβέρνηση. Χρειάζεται τους βουλευτές τουλάχιστον ενός ακόμα κόμματος για να εφαρμόσει την πολιτική της.
Τα σενάρια είναι δύο. Το πρώτο θέλει να συνεχίζεται ο «μεγάλος συνασπισμός» των Χριστιανοδημοκρατών της Μέρκελ με τους Σοσιαλιστές του Μάρτιν Σουλτς. Δοκιμάστηκε την τελευταία τετραετία, τα πράγματα κύλησαν ομαλά, υπάρχει ευρύτατη κοινοβουλευτική πλειοψηφία. Αν δεν εφαρμοστεί, θα είναι λόγω πολιτικών συμφερόντων: Πολλοί φίλοι του Σουλτς τον προτρέπουν να προτιμήσει την αντιπολίτευση, ώστε να μην φθείρεται κυβερνητικά, να υψώσει τους τόνους της αντιπολίτευσης, να πάρει δυνάμεις και να διεκδικήσει την καγκελαρία το 2021, όταν μάλλον η Άνγκελα θα τα παρατήσει.
Στην περίπτωση αυτή, θα ενεργοποιηθεί το δεύτερο σενάριο. Που θέλει τη Μέρκελ να αναζητά τις επιπλέον έδρες στους Φιλελεύθερους (FDP), οι οποίοι στις εκλογές του 2013 έφτασαν το 4,7% και για λίγο δεν εξασφάλισαν κοινοβουλευτική πλειοψηφία. Όλες οι δημοσκοπήσεις του φέρνουν πάνω από το όριο του 5%. Η συμμαχία θα μπορούσε να συμπεριλάβει και το κόμμα των Πράσινων, που βρίσκεται πιο πάνω δημοσκοπικά. Μια συνεργασία με τους Φιλελεύθερους, πάντως, θα φέρει νέα σύννεφα στις σχέσεις μας με τη Γερμανία, κυρίως αν η ηγεσία τους επιμείνει στις αντι-ελληνικές προεκλογικές της κορώνες.
Ο δεύτερος: Ποιο θα είναι το ποσοστό του ξενοφοβικού κόμματος AFD; Οι ηγέτες του υπερηφανεύονται ότι φέρνουν μια εναλλακτική πρόταση για τη Γερμανία, όπως είναι και ο τίτλος του κόμματος. Πρόταση για μια Γερμανία κλειστή, μόνο για τους Γερμανούς, έτοιμη να δημιουργήσει προβλήματα σε πάσα έναν… μη Γερμανό.
Το τελικό ποσοστό του AFD λειτουργεί ως καρύκευμα στις βαρετές εκλογές. Όλοι με αυτό ασχολούνται. Τα αποτελέσματα του κόμματος στις εκλογές των κρατιδίων δείχνουν ότι έχει βρει σταθερό ακροατήριο. Και όσο ανεβάζει τους τόνους βρίσκει και άλλο. Όλες οι δημοσκοπήσεις το φέρνουν πάνω από 5%, οι περισσότερες του δίνουν την 3η θέση στις προτιμήσεις των Γερμανών μετά τα δύο «μεγάλα» κόμματα. Αν τα καταφέρει (το 2013 έμεινε εκτός για λίγο, αφού συγκέντρωσε το 4,7% των ψήφων) θα είναι η πρώτη φορά μετά το 1953 που ένα ακροδεξιό/ξενοφοβικό κόμμα μπαίνει στη γερμανική βουλή.
Το εκλογικό σύστημα της Γερμανίας, το περίφημο «γερμανικό μοντέλο» που κάποιοι θέλουν να εφαρμοστεί και στη χώρα μας, ουσιαστικά ζητάει από κάθε εκλογέα να ψηφίσει… διπλά! Στο ίδιο ψηφοδέλτιο καταχωρούνται δύο ψήφοι, μία «ειδική» για τους τοπικούς βουλευτές και μία «γενική» για τα κόμματα. Εννοείται ότι η ψήφος μπορεί να είναι διαφορετική π.χ. να ψηφίζει κάποιος έναν βουλευτή για την προσωπικότητά του, αλλά σε γενικό επίπεδο κάποιο άλλο κόμμα απ’ αυτό που εκπροσωπεί ο βουλευτής στην περιφέρεια.
Τυπικά η γερμανική βουλή έχει 598 μέλη (299 εκλέγονται σε ισάριθμες μονοεδρικές περιφέρειες, στις οποίες έχει χωριστεί η χώρα, κι άλλοι τόσοι με βάση τα γενικά ποσοστά των κομμάτων στην επικράτεια). Κατά κανόνα, όμως, οι βουλευτές είναι περισσότεροι (στην τελευταία βουλή έφτασαν τους 631)! Κι αυτό διότι σύμφωνα με το σύστημα θα πρέπει οι έδρες κάθε κόμματος να είναι εναρμονισμένες με τα γενικά του ποσοστά. Για να… βγουν τα νούμερα προστίθενται έδρες στα κόμματα εκείνα (συνήθως τα δύο μεγάλα) που εξασφαλίζουν πολλές έδρες με την πρώτη διαδικασία μονοεδρικών περιφερειών.
Σε κάθε περίπτωση, αποτέλεσμα θα έχουμε σήμερα το βράδυ, αλλά όχι και κυβέρνηση, εκτός αν το CDU της Άνγκελα εξασφαλίσει αυτοδυναμία. Οι συζητήσεις για το σχηματισμό συμμαχικών κυβερνήσεων είναι μακρές και επίπονες, το 2013 κράτησαν σχεδόν τρεις μήνες. Ανάλογο διάστημα αναμένεται ότι θα απαιτηθεί και τώρα.
Αργύρης Παγαρτάνης
(Δημοσιεύεται στη Live Sport της Κυριακής)
Αποποίηση ευθύνης
Ο ιστότοπος είναι μια πλήρως αυτοματοποιημένη υπηρεσία συνάθροισης, ταξινόμησης και ανάρτησης συνοπτικών ειδήσεων και νέων από άλλους ελληνικούς ειδησεογραφικούς ιστότοπους, μέσω της τεχνολογίας RSS. Δεν αναλαμβάνουμε καμία ευθύνη για την επάρκεια, ποιότητα, πληρότητα ή ακρίβεια των ειδήσεων και των νέων που δημοσιεύονται. Δείτε περισσότερα στο τμήμα "Αποποίηση Ευθύνης" των Ορων Χρήσης.