Ο ΜΑΚΕΛΑΡΗΣ ΤΟΥ ΜΑΝΧΤΑΝ ΠΡΟΕΡΧΕΤΑΙ ΑΠΟ ΜΙΑ ΧΩΡΑ ΠΟΥ ΚΑΤΑΔΙΩΞΕ ΤΟΝ ΙΣΛΑΜΙΚΟ ΦΑΝΑΤΙΣΜΟ
Η είδηση ότι ένα φορτηγό πέφτει επίτηδες πάνω σε ανθρώπινο πλήθος είναι από μόνη της αρκετή για να προκαλέσει σοκ. Ενδεχομένως όχι τόσο μεγάλο όσο πριν λίγα χρόνια, αλλά ακόμα αρκετό για να σκέφτεσαι πού αλλού μπορεί να φτάσει ο νους του
ανθρώπου. Το γεγονός ότι ενώ κάποιος σκοτώνει αδιακρίτως κόσμο φωνάζοντας «Ο Θεός είναι μεγάλος», αδιαφορώντας αν ανάμεσα στους ανθρώπους που σακατεύει μπορεί να βρίσκονται και ομοϊδεάτες του, προκαλεί ακόμα μεγαλύτερο σοκ.Το σοκ… τριτώνει όταν αυτός συλλαμβάνεται και αποδεικνύεται ότι κατάγεται από το Ουζμπεκιστάν. Είναι η μεγαλύτερη απόδειξη ότι οι λεγόμενοι «μοναχικοί λύκοι» μπορούν να βρίσκονται παντού και εκκολάπτονται ακόμα και στα πιο «αφιλόξενα» μέρη.
Σύμφωνα με έρευνα που δημοσιεύτηκε το 2012, το 80% του πληθυσμού του Ουζμπεκιστάν (περίπου 30 εκατομμύρια) δήλωσε ως θρησκεία του τη μουσουλμανική. Καθόλου παράξενο για ένα κράτος της κεντρικής Ασίας, το πιο μεγάλο σε πληθυσμό, όπου το ισλάμ έχει βαθιές ρίζες. Το παράξενο, όμως, είναι ότι πάνω από τους μισούς (54%) δήλωσαν επίσης «μη θρησκευόμενοι μουσουλμάνοι» (non-denominational muslims). Δηλαδή έχουν καταχωρηθεί ως μουσουλμάνοι, αλλά δεν επισκέπτονται τακτικά τα τζαμιά. Η σχέση τους με τη θρησκεία μπορεί να είναι ίδια μ’ αυτή ενός Έλληνα, που επισκέπτεται τους ναούς μόνο σε γάμους και βαφτίσια φίλων και τη Μεγάλη Εβδομάδα, στον Επιτάφιο και την Ανάσταση.
Η δουλειά ενός προέδρου
Το Ουζμπεκιστάν θεωρείται ακόμα και σήμερα η πιο απεξαρτημένη από τη θρησκεία μουσουλμανική χώρα. Κι αυτό μετά από δεκαετίες προσπαθειών του πρώην προέδρου της Ισλάμ Καρίμοφ, ο οποίος πέθανε το 2016 και παρά το συμβολικό μικρό του όνομα, πιθανότατα δεν θα έχει καταλήξει στο μουσουλμανικό παράδεισο με τα πιλάφια και τα ουρί.
Γνήσιο τέκνο της ΕΣΣΔ, ο Καρίμοφ πριν αναλάβει πρόεδρος του Ουζμπεκιστάν υπήρξε… σκιώδης πρόεδρος της χώρας, ως πρώτος γραμματέας του Κομουνιστικού Κόμματος του Ουζμπεκιστάν. Η μετάβαση στη «δημοκρατία» υπήρξε άμεση, ο Καρίμοφ πέταξε τα κομουνιστικά και ενδύθηκε τα δημοκρατικά ρούχα σε μία ημέρα, έγινε ηγέτης του Λαϊκού Δημοκρατικού Κόμματος το 1991 και το 2007 ο ίδιος το μετονόμασε σε Φιλελεύθερο Δημοκρατικό Κόμμα, για να προλάβει τα σημεία των καιρών.
Πάλεψε μέσα σε πόλεις-συμβολα
Μπορεί στις πολιτικές απόψεις ο Καρίμοφ να αποδείχτηκε χαμαιλέων, ωστόσο σ’ ένα πράγμα ήταν κάθετος κατά τη διάρκεια όλης της θητείας του: Δεν ήθελε με τίποτα τους ισλαμιστές στα πόδια του. Αυτό προϋπέθετε έναν συνεχή πόλεμο, δεδομένου ότι μέσα στα σύνορα του Ουζμπεκιστάν βρίσκονται πόλεις-σύμβολα του μουσουλμανικού κόσμου στην περιοχή, όπως η Μπουχάρα και η Σαμαρκάνδη, παλαιότερες πρωτεύουσες πανίσχυρων μουσουλμανικών κρατών, τα οποία υπέκυψαν μόνο στα ρώσικα κανόνια πριν δύο αιώνες.
Σε αντίθεση με τις περισσότερες χώρες της περιοχής, που μετά την ανεξαρτησία τους άργησαν να βρουν τις ισορροπίες μεταξύ κράτους και θρησκείας και σε κάποιες, μάλιστα, απ’ αυτές (Κιργιστάν, Τατζικιστάν) σημειώθηκαν και εθνικές-θρησκευτικές ταραχές, το Ουζμπεκιστάν προχώρησε στην μετάλλαξή του σε μια πιο κοσμική κοινωνία. Το 1999 ο Καρίμοφ πέρασε αυστηρό νόμο που έθετε περιορισμούς στην λειτουργία της θρησκείας. Για να ανεγερθεί ένα τζαμί στο Ουζμπεκιστάν ελέγχεται και το τελευταίο κέρμα της χρηματοδότησής του κι αν αποδειχτεί ότι εξυπηρετεί «εξωτερικό συμφέρον» ακυρώνεται. Το 2001, μετά τις επιθέσεις της 11ης Σεπτεμβρίου, το Ουζμπεκιστάν ήταν η πρώτη χώρα της Κεντρικής Ασίας που έθεσε τις βάσεις του στη διάθεση των ΗΠΑ για να πλήξουν τους Ταλιμπάν στο γειτονικό Αφγανιστάν.
Πυρ κατά ισλαμιστών διαδηλωτών
Δύο ηγέτες ισλαμιστικών οργανώσεων, που είχαν χαρακτηριστεί «τρομοκρατικές» από την ουζμπέκικη κυβέρνηση, καταδικάστηκαν ερήμην σε θάνατο. Περισσότεροι από 7.000 άνθρωποι βρέθηκαν στις φυλακές για «ισλαμικό εξτρεμισμό». Η ουζμπέκικη κοινωνία αποκαλούσε τους φανατικούς μουσουλμάνους «Βαχαβίτες» (όπως τους Σαουδάραβες), για να δείξει την αντίθεσή της σ’ αυτούς. Το 2005 στην πόλη Αντιτζάν η αστυνομία άνοιξε πυρ κατά ισλαμιστών διαδηλωτών, με συνέπεια τον θάνατο 187 ανθρώπων. Το γεγονός καταγράφηκε διεθνώς σαν «η σφαγή του Αντιτζάν» και οδήγησε στη διεθνή απομόνωση του Καρίμοφ.
Η χαλάρωση των μέτρων από τον διάδοχο
Μετά τον θάνατο του Καρίμοφ πρόεδρος ανέλαβε ο μέχρι πρότινος πρωθυπουργός του, ο Σαβκάτ Μιρζιγιόγεφ. Από τις πρώτες του ενέργειες ήταν η χαλάρωση των σκληρών μέτρων κατά του ισλάμ. Θεώρησε ότι η θρησκεία δεν αποτελεί πια κίνδυνο για τη χώρα. Αποδείχτηκε ότι το Ουζμπεκιστάν μπορεί να… εξάγει τρομοκρατία, έστω και μεμονωμένη, ακόμα και σ’ ένα ελεγχόμενο περιβάλλον όπως οι ΗΠΑ.
Ο Σαϊφουλό Σαϊποφ, δράστης του μακελειού στη Νέα Υόρκη, μεγάλωσε στο Ουζμπεκιστάν, σ’ ένα κάθε άλλο παρά ισλαμικό περιβάλλον. Σύμφωνα μ’ αυτά που είπαν όσοι τον γνώριζαν, πρόκειται για ήσυχο άνθρωπο, που φαινόταν ευτυχισμένος στις ΗΠΑ, μιλούσε λίγο και δεν είχε σχέση ούτε με τζαμιά, ούτε με μουλάδες, ούτε με φανατισμό. Αν ένας τέτοιος άνθρωπος ξαφνικά αποφασίζει να σκοτώσει ανθρώπους για τη δόξα του Αλλάχ, το μόνο που μπορεί να εύχεται κάποιος είναι να μην βρεθεί στο δρόμο του…
Αργύρης Παγαρτάνης
(Δημοσιεύεται στη Live Sport της Πέμπτης)
Η είδηση ότι ένα φορτηγό πέφτει επίτηδες πάνω σε ανθρώπινο πλήθος είναι από μόνη της αρκετή για να προκαλέσει σοκ. Ενδεχομένως όχι τόσο μεγάλο όσο πριν λίγα χρόνια, αλλά ακόμα αρκετό για να σκέφτεσαι πού αλλού μπορεί να φτάσει ο νους του
ανθρώπου. Το γεγονός ότι ενώ κάποιος σκοτώνει αδιακρίτως κόσμο φωνάζοντας «Ο Θεός είναι μεγάλος», αδιαφορώντας αν ανάμεσα στους ανθρώπους που σακατεύει μπορεί να βρίσκονται και ομοϊδεάτες του, προκαλεί ακόμα μεγαλύτερο σοκ.Το σοκ… τριτώνει όταν αυτός συλλαμβάνεται και αποδεικνύεται ότι κατάγεται από το Ουζμπεκιστάν. Είναι η μεγαλύτερη απόδειξη ότι οι λεγόμενοι «μοναχικοί λύκοι» μπορούν να βρίσκονται παντού και εκκολάπτονται ακόμα και στα πιο «αφιλόξενα» μέρη.
Σύμφωνα με έρευνα που δημοσιεύτηκε το 2012, το 80% του πληθυσμού του Ουζμπεκιστάν (περίπου 30 εκατομμύρια) δήλωσε ως θρησκεία του τη μουσουλμανική. Καθόλου παράξενο για ένα κράτος της κεντρικής Ασίας, το πιο μεγάλο σε πληθυσμό, όπου το ισλάμ έχει βαθιές ρίζες. Το παράξενο, όμως, είναι ότι πάνω από τους μισούς (54%) δήλωσαν επίσης «μη θρησκευόμενοι μουσουλμάνοι» (non-denominational muslims). Δηλαδή έχουν καταχωρηθεί ως μουσουλμάνοι, αλλά δεν επισκέπτονται τακτικά τα τζαμιά. Η σχέση τους με τη θρησκεία μπορεί να είναι ίδια μ’ αυτή ενός Έλληνα, που επισκέπτεται τους ναούς μόνο σε γάμους και βαφτίσια φίλων και τη Μεγάλη Εβδομάδα, στον Επιτάφιο και την Ανάσταση.
Η δουλειά ενός προέδρου
Το Ουζμπεκιστάν θεωρείται ακόμα και σήμερα η πιο απεξαρτημένη από τη θρησκεία μουσουλμανική χώρα. Κι αυτό μετά από δεκαετίες προσπαθειών του πρώην προέδρου της Ισλάμ Καρίμοφ, ο οποίος πέθανε το 2016 και παρά το συμβολικό μικρό του όνομα, πιθανότατα δεν θα έχει καταλήξει στο μουσουλμανικό παράδεισο με τα πιλάφια και τα ουρί.
Γνήσιο τέκνο της ΕΣΣΔ, ο Καρίμοφ πριν αναλάβει πρόεδρος του Ουζμπεκιστάν υπήρξε… σκιώδης πρόεδρος της χώρας, ως πρώτος γραμματέας του Κομουνιστικού Κόμματος του Ουζμπεκιστάν. Η μετάβαση στη «δημοκρατία» υπήρξε άμεση, ο Καρίμοφ πέταξε τα κομουνιστικά και ενδύθηκε τα δημοκρατικά ρούχα σε μία ημέρα, έγινε ηγέτης του Λαϊκού Δημοκρατικού Κόμματος το 1991 και το 2007 ο ίδιος το μετονόμασε σε Φιλελεύθερο Δημοκρατικό Κόμμα, για να προλάβει τα σημεία των καιρών.
Πάλεψε μέσα σε πόλεις-συμβολα
Μπορεί στις πολιτικές απόψεις ο Καρίμοφ να αποδείχτηκε χαμαιλέων, ωστόσο σ’ ένα πράγμα ήταν κάθετος κατά τη διάρκεια όλης της θητείας του: Δεν ήθελε με τίποτα τους ισλαμιστές στα πόδια του. Αυτό προϋπέθετε έναν συνεχή πόλεμο, δεδομένου ότι μέσα στα σύνορα του Ουζμπεκιστάν βρίσκονται πόλεις-σύμβολα του μουσουλμανικού κόσμου στην περιοχή, όπως η Μπουχάρα και η Σαμαρκάνδη, παλαιότερες πρωτεύουσες πανίσχυρων μουσουλμανικών κρατών, τα οποία υπέκυψαν μόνο στα ρώσικα κανόνια πριν δύο αιώνες.
Σε αντίθεση με τις περισσότερες χώρες της περιοχής, που μετά την ανεξαρτησία τους άργησαν να βρουν τις ισορροπίες μεταξύ κράτους και θρησκείας και σε κάποιες, μάλιστα, απ’ αυτές (Κιργιστάν, Τατζικιστάν) σημειώθηκαν και εθνικές-θρησκευτικές ταραχές, το Ουζμπεκιστάν προχώρησε στην μετάλλαξή του σε μια πιο κοσμική κοινωνία. Το 1999 ο Καρίμοφ πέρασε αυστηρό νόμο που έθετε περιορισμούς στην λειτουργία της θρησκείας. Για να ανεγερθεί ένα τζαμί στο Ουζμπεκιστάν ελέγχεται και το τελευταίο κέρμα της χρηματοδότησής του κι αν αποδειχτεί ότι εξυπηρετεί «εξωτερικό συμφέρον» ακυρώνεται. Το 2001, μετά τις επιθέσεις της 11ης Σεπτεμβρίου, το Ουζμπεκιστάν ήταν η πρώτη χώρα της Κεντρικής Ασίας που έθεσε τις βάσεις του στη διάθεση των ΗΠΑ για να πλήξουν τους Ταλιμπάν στο γειτονικό Αφγανιστάν.
Πυρ κατά ισλαμιστών διαδηλωτών
Δύο ηγέτες ισλαμιστικών οργανώσεων, που είχαν χαρακτηριστεί «τρομοκρατικές» από την ουζμπέκικη κυβέρνηση, καταδικάστηκαν ερήμην σε θάνατο. Περισσότεροι από 7.000 άνθρωποι βρέθηκαν στις φυλακές για «ισλαμικό εξτρεμισμό». Η ουζμπέκικη κοινωνία αποκαλούσε τους φανατικούς μουσουλμάνους «Βαχαβίτες» (όπως τους Σαουδάραβες), για να δείξει την αντίθεσή της σ’ αυτούς. Το 2005 στην πόλη Αντιτζάν η αστυνομία άνοιξε πυρ κατά ισλαμιστών διαδηλωτών, με συνέπεια τον θάνατο 187 ανθρώπων. Το γεγονός καταγράφηκε διεθνώς σαν «η σφαγή του Αντιτζάν» και οδήγησε στη διεθνή απομόνωση του Καρίμοφ.
Η χαλάρωση των μέτρων από τον διάδοχο
Μετά τον θάνατο του Καρίμοφ πρόεδρος ανέλαβε ο μέχρι πρότινος πρωθυπουργός του, ο Σαβκάτ Μιρζιγιόγεφ. Από τις πρώτες του ενέργειες ήταν η χαλάρωση των σκληρών μέτρων κατά του ισλάμ. Θεώρησε ότι η θρησκεία δεν αποτελεί πια κίνδυνο για τη χώρα. Αποδείχτηκε ότι το Ουζμπεκιστάν μπορεί να… εξάγει τρομοκρατία, έστω και μεμονωμένη, ακόμα και σ’ ένα ελεγχόμενο περιβάλλον όπως οι ΗΠΑ.
Ο Σαϊφουλό Σαϊποφ, δράστης του μακελειού στη Νέα Υόρκη, μεγάλωσε στο Ουζμπεκιστάν, σ’ ένα κάθε άλλο παρά ισλαμικό περιβάλλον. Σύμφωνα μ’ αυτά που είπαν όσοι τον γνώριζαν, πρόκειται για ήσυχο άνθρωπο, που φαινόταν ευτυχισμένος στις ΗΠΑ, μιλούσε λίγο και δεν είχε σχέση ούτε με τζαμιά, ούτε με μουλάδες, ούτε με φανατισμό. Αν ένας τέτοιος άνθρωπος ξαφνικά αποφασίζει να σκοτώσει ανθρώπους για τη δόξα του Αλλάχ, το μόνο που μπορεί να εύχεται κάποιος είναι να μην βρεθεί στο δρόμο του…
Αργύρης Παγαρτάνης
(Δημοσιεύεται στη Live Sport της Πέμπτης)
Αποποίηση ευθύνης
Ο ιστότοπος είναι μια πλήρως αυτοματοποιημένη υπηρεσία συνάθροισης, ταξινόμησης και ανάρτησης συνοπτικών ειδήσεων και νέων από άλλους ελληνικούς ειδησεογραφικούς ιστότοπους, μέσω της τεχνολογίας RSS. Δεν αναλαμβάνουμε καμία ευθύνη για την επάρκεια, ποιότητα, πληρότητα ή ακρίβεια των ειδήσεων και των νέων που δημοσιεύονται. Δείτε περισσότερα στο τμήμα "Αποποίηση Ευθύνης" των Ορων Χρήσης.