Έπεσαν από τα σύννεφα κάποιοι, λέει, επειδή στις διαρροές των λεγόμενων “Paradise Papers”, των στοιχείων για υπεράκτιες εταιρείες που εκμεταλλεύονται την ανύπαρκτη φορολογία ορισμένων περιοχών της γης, συμπεριλαμβάνονται εξέχοντα στελέχη της Τράπεζας της Αγγλίας, ως και η βασίλισσα Ελισάβετ! Μα, θα έπρεπε να εκπλαγούν αν συνέβαινε το αντίθετο: Η Βρετανία είναι
αυτή που έκλεισε το μάτι στις πρώην ή νυν αποικίες της να ακολουθήσουν αυτό το δρόμο και τώρα δεν μπορεί να σφυρίζει αδιάφορα…
Το Βρετανικό Δίκτυο Φορολογικής Δικαιοσύνης (Tax Justice Network) δημοσίευσε το 2012 μια μελέτη για τις υπεράκτιες εταιρείες και τα ποσά που διαχειρίζονται. Σύμφωνα με τα αποτελέσματα αυτής της μελέτης, από τα πρώτα 25 ανεξάρτητα ή εξαρτώμενα κράτη που θεωρούνται «φορολογικοί παράδεισοι», τα 23 είχαν ή έχουν ακόμα κάποια διοικητική σχέση με το Ηνωμένο Βασίλειο! Πρόκειται, δηλαδή, είτε για περιοχές που αναγνωρίζουν ακόμα την κυριαρχία της Βρετανίας (Τζέρσεϊ, Νησί του Μαν, Βερμούδες, Γιβραλτάρ, Νησιά Κάιμαν, Βρετανικοί Παρθένοι Νήσοι κτλ.) είτε είχαν στο παρελθόν τέτοια σχέση και κάποια στιγμή ανεξαρτητοποιήθηκαν (Μπελίζε, Μάλτα, Σιγκαπούρη, Βανουάτου κτλ.). Οι δύο περιοχές που δεν είχαν ποτέ καμία σχέση με τη Βρετανία είναι το πριγκιπάτο του Μονακό και η Λιβερία στην Αφρική.
Από την Αφρική
Για να πάρετε μια ιδέα του τι συμβαίνει, η ίδια έρευνα εκτιμά ότι τα ποσά που συσσωρεύονται σ’ αυτά τα κρατίδια υπερβαίνουν τα 32 τρισεκατομμύρια δολάρια! Κι αν δυσκολεύεστε να συνειδητοποιήσετε τι αντιπροσωπεύει αυτό το ποσό, ας πούμε ότι πρόκειται για το Ακαθάριστο Εγχώριο Προϊόν της Ελλάδας (δηλαδή όλον τον πλούτο που παρήγε η χώρα σ’ έναν χρόνο) για 160 χρόνια!
Το 30% αυτού του κολοσσιαίου ποσού προέρχεται από χώρες της Αφρικής. Προφανώς από ηγέτες ή αξιωματούχους, οι οποίοι πλιατσικολόγησαν οτιδήποτε μπορούσαν να αρπάξουν επί χρόνια, αν όχι επί δεκαετίες, και ζουν με χίλιες ανέσεις ενώ ο μέσος Αφρικανός ζει κάτω από το όριο της φτώχειας. Η έρευνα υποστηρίζει ότι αν αυτά τα χρήματα δεν είχαν «μετακινηθεί» σε υπεράκτιες εταιρείες, αλλά είχαν μείνει στις χώρες από τις οποίες προήλθαν, ακόμα και ως διαθέσιμα, η Αφρική θα ήταν σήμερα μια «ανεπτυγμένη» ήπειρος…
Δεν είναι παράνομο, αλλά...
Ποιοι συσσωρεύουν εκεί τον πλούτο τους; Προφανώς, όσοι έχουν τη δυνατότητα. Κι ας ξεκαθαριστεί από την αρχή: Το να έχει κάποιος τα λεφτά του σε υπεράκτια (offshore) εταιρεία ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΠΑΡΑΝΟΜΟ, τουλάχιστον σύμφωνα με τη διεθνή νομοθεσία. Δεν μπορεί κάποιος, δηλαδή, να διωχθεί επειδή αποδεικνύεται ότι έχει οποιοδήποτε ποσό σε τράπεζα τέτοιου κράτους. Επειδή, όμως, σ’ αυτά σχεδόν τίποτα δεν ελέγχεται, μέσα και πίσω από τέτοιες υπεράκτιες εταιρίες κρύβονται κομπίνες κάθε είδους και εμβέλειας.
Μέλος μιας εταιρείας offshore, ή ακόμα και ιδιοκτήτης της, μπορεί να γίνει ο καθένας. Και μ’ αυτήν να στήσει διάφορες δουλειές ή να απολαμβάνει διάφορα προνόμια. Το προφανές και σημαντικότερο είναι ότι τα λεφτά του δεν θα φορολογούνται, αλλά υπάρχουν και άλλα. Π.χ. μπορεί μια υπεράκτια εταιρεία να μισθώνει ακίνητα, αυτοκίνητα ή σκάφη στην Ελλάδα (κι έτσι να μην εμφανίζονται σαν περιουσιακά στοιχεία κάποιου, ώστε αυτός να εμφανίζεται στις κατώτερες μισθολογικές βαθμίδες και χωρίς τεκμήρια διαβίωσης, με συνέπεια να μην φορολογείται).
Θέμα πολιτικής βούλησης
Τι κερδίζουν αυτά τα κράτη, που κάνουν τέτοιες διευκολύνσεις με μηδενικό φόρο; Πολλά απ’ αυτά χρωστούν την ίδια τους την ύπαρξη σ’ αυτές τις διευκολύνσεις. Οι διοικητικές υπηρεσίες που χρειάζονται (τράπεζες, δικηγορικά γραφεία, εταιρείες οικονομικών συμβούλων, δημόσιες υπηρεσίες) απασχολούν ένα σωρό κόσμο, χώρια που όλοι αυτοί οι μόνιμοι υπάλληλοι (συνήθως ακριβοπληρωμένοι) συμμετέχουν στην οικονομία του κρατιδίου, μένουν εκεί, τρώνε εκεί, διασκεδάζουν εκεί, ψωνίζουν εκεί. Ακόμα και η «σκόνη» του χρήματος αξίζει πολλά…
Μπορεί να σταματήσει αυτή η συνεχής διαρροή χρήματος; Αύριο το πρωί. Είναι απ’ αυτά τα θέματα που θεωρείται ότι πρέπει να υπάρξει «πολιτική βούληση» απ’ όλους τους δυνατούς της γης για να εξαλείψουν τις «μαύρες τρύπες» της παγκόσμιας οικονομίας. Τα ερωτήματα είναι δύο: Αν τους συμφέρει να το κάνουν και, αν η απάντηση σ’ αυτό είναι θετική, αν θα τους αφήσουν να το κάνουν…
Πού βρίσκεται ο Κάμερον;
Το 2013 ο Ντέιβιντ Κάμερον, τότε πρωθυπουργός της Βρετανίας, σε μια ομιλία του τόνισε ότι θα αναλάβει πρωτοβουλία για μεγαλύτερη διαφάνεια στις βρετανικές κτήσεις που θεωρούνται φορολογικοί παράδεισοι. Αμέσως υπήρξαν δημοσιεύματα που τον χτύπησαν, έβγαλαν στη φόρα την οικονομική δραστηριότητα του ίδιου του πατέρα του Κάμερον με offshore(!) και μία ταμπλόιντ έσπευσε να γράψει ότι ο Κάμερον έχει ιδιαίτερες σχέσεις με τις υπεράκτιες εταιρείες, αφού σ’ αυτές (μέσω του πατέρα του) χρωστάει τις πανάκριβες σπουδές του στο πανεπιστήμιο του Ίτον! Το πού βρίσκεται σήμερα ο Κάμερον είναι περιττό να το θυμίσουμε…
Αργύρης Παγαρτάνης
(Δημοσιεύεται στη Live Sport της Τρίτης, 7 Νοεμβρίου, με τίτλο «Οι offshore των 32 τρισ. δολαρίων» )
αυτή που έκλεισε το μάτι στις πρώην ή νυν αποικίες της να ακολουθήσουν αυτό το δρόμο και τώρα δεν μπορεί να σφυρίζει αδιάφορα…
Το Βρετανικό Δίκτυο Φορολογικής Δικαιοσύνης (Tax Justice Network) δημοσίευσε το 2012 μια μελέτη για τις υπεράκτιες εταιρείες και τα ποσά που διαχειρίζονται. Σύμφωνα με τα αποτελέσματα αυτής της μελέτης, από τα πρώτα 25 ανεξάρτητα ή εξαρτώμενα κράτη που θεωρούνται «φορολογικοί παράδεισοι», τα 23 είχαν ή έχουν ακόμα κάποια διοικητική σχέση με το Ηνωμένο Βασίλειο! Πρόκειται, δηλαδή, είτε για περιοχές που αναγνωρίζουν ακόμα την κυριαρχία της Βρετανίας (Τζέρσεϊ, Νησί του Μαν, Βερμούδες, Γιβραλτάρ, Νησιά Κάιμαν, Βρετανικοί Παρθένοι Νήσοι κτλ.) είτε είχαν στο παρελθόν τέτοια σχέση και κάποια στιγμή ανεξαρτητοποιήθηκαν (Μπελίζε, Μάλτα, Σιγκαπούρη, Βανουάτου κτλ.). Οι δύο περιοχές που δεν είχαν ποτέ καμία σχέση με τη Βρετανία είναι το πριγκιπάτο του Μονακό και η Λιβερία στην Αφρική.
Από την Αφρική
Για να πάρετε μια ιδέα του τι συμβαίνει, η ίδια έρευνα εκτιμά ότι τα ποσά που συσσωρεύονται σ’ αυτά τα κρατίδια υπερβαίνουν τα 32 τρισεκατομμύρια δολάρια! Κι αν δυσκολεύεστε να συνειδητοποιήσετε τι αντιπροσωπεύει αυτό το ποσό, ας πούμε ότι πρόκειται για το Ακαθάριστο Εγχώριο Προϊόν της Ελλάδας (δηλαδή όλον τον πλούτο που παρήγε η χώρα σ’ έναν χρόνο) για 160 χρόνια!
Το 30% αυτού του κολοσσιαίου ποσού προέρχεται από χώρες της Αφρικής. Προφανώς από ηγέτες ή αξιωματούχους, οι οποίοι πλιατσικολόγησαν οτιδήποτε μπορούσαν να αρπάξουν επί χρόνια, αν όχι επί δεκαετίες, και ζουν με χίλιες ανέσεις ενώ ο μέσος Αφρικανός ζει κάτω από το όριο της φτώχειας. Η έρευνα υποστηρίζει ότι αν αυτά τα χρήματα δεν είχαν «μετακινηθεί» σε υπεράκτιες εταιρείες, αλλά είχαν μείνει στις χώρες από τις οποίες προήλθαν, ακόμα και ως διαθέσιμα, η Αφρική θα ήταν σήμερα μια «ανεπτυγμένη» ήπειρος…
Δεν είναι παράνομο, αλλά...
Ποιοι συσσωρεύουν εκεί τον πλούτο τους; Προφανώς, όσοι έχουν τη δυνατότητα. Κι ας ξεκαθαριστεί από την αρχή: Το να έχει κάποιος τα λεφτά του σε υπεράκτια (offshore) εταιρεία ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΠΑΡΑΝΟΜΟ, τουλάχιστον σύμφωνα με τη διεθνή νομοθεσία. Δεν μπορεί κάποιος, δηλαδή, να διωχθεί επειδή αποδεικνύεται ότι έχει οποιοδήποτε ποσό σε τράπεζα τέτοιου κράτους. Επειδή, όμως, σ’ αυτά σχεδόν τίποτα δεν ελέγχεται, μέσα και πίσω από τέτοιες υπεράκτιες εταιρίες κρύβονται κομπίνες κάθε είδους και εμβέλειας.
Μέλος μιας εταιρείας offshore, ή ακόμα και ιδιοκτήτης της, μπορεί να γίνει ο καθένας. Και μ’ αυτήν να στήσει διάφορες δουλειές ή να απολαμβάνει διάφορα προνόμια. Το προφανές και σημαντικότερο είναι ότι τα λεφτά του δεν θα φορολογούνται, αλλά υπάρχουν και άλλα. Π.χ. μπορεί μια υπεράκτια εταιρεία να μισθώνει ακίνητα, αυτοκίνητα ή σκάφη στην Ελλάδα (κι έτσι να μην εμφανίζονται σαν περιουσιακά στοιχεία κάποιου, ώστε αυτός να εμφανίζεται στις κατώτερες μισθολογικές βαθμίδες και χωρίς τεκμήρια διαβίωσης, με συνέπεια να μην φορολογείται).
Θέμα πολιτικής βούλησης
Τι κερδίζουν αυτά τα κράτη, που κάνουν τέτοιες διευκολύνσεις με μηδενικό φόρο; Πολλά απ’ αυτά χρωστούν την ίδια τους την ύπαρξη σ’ αυτές τις διευκολύνσεις. Οι διοικητικές υπηρεσίες που χρειάζονται (τράπεζες, δικηγορικά γραφεία, εταιρείες οικονομικών συμβούλων, δημόσιες υπηρεσίες) απασχολούν ένα σωρό κόσμο, χώρια που όλοι αυτοί οι μόνιμοι υπάλληλοι (συνήθως ακριβοπληρωμένοι) συμμετέχουν στην οικονομία του κρατιδίου, μένουν εκεί, τρώνε εκεί, διασκεδάζουν εκεί, ψωνίζουν εκεί. Ακόμα και η «σκόνη» του χρήματος αξίζει πολλά…
Μπορεί να σταματήσει αυτή η συνεχής διαρροή χρήματος; Αύριο το πρωί. Είναι απ’ αυτά τα θέματα που θεωρείται ότι πρέπει να υπάρξει «πολιτική βούληση» απ’ όλους τους δυνατούς της γης για να εξαλείψουν τις «μαύρες τρύπες» της παγκόσμιας οικονομίας. Τα ερωτήματα είναι δύο: Αν τους συμφέρει να το κάνουν και, αν η απάντηση σ’ αυτό είναι θετική, αν θα τους αφήσουν να το κάνουν…
Πού βρίσκεται ο Κάμερον;
Το 2013 ο Ντέιβιντ Κάμερον, τότε πρωθυπουργός της Βρετανίας, σε μια ομιλία του τόνισε ότι θα αναλάβει πρωτοβουλία για μεγαλύτερη διαφάνεια στις βρετανικές κτήσεις που θεωρούνται φορολογικοί παράδεισοι. Αμέσως υπήρξαν δημοσιεύματα που τον χτύπησαν, έβγαλαν στη φόρα την οικονομική δραστηριότητα του ίδιου του πατέρα του Κάμερον με offshore(!) και μία ταμπλόιντ έσπευσε να γράψει ότι ο Κάμερον έχει ιδιαίτερες σχέσεις με τις υπεράκτιες εταιρείες, αφού σ’ αυτές (μέσω του πατέρα του) χρωστάει τις πανάκριβες σπουδές του στο πανεπιστήμιο του Ίτον! Το πού βρίσκεται σήμερα ο Κάμερον είναι περιττό να το θυμίσουμε…
Αργύρης Παγαρτάνης
(Δημοσιεύεται στη Live Sport της Τρίτης, 7 Νοεμβρίου, με τίτλο «Οι offshore των 32 τρισ. δολαρίων» )
Αποποίηση ευθύνης
Ο ιστότοπος είναι μια πλήρως αυτοματοποιημένη υπηρεσία συνάθροισης, ταξινόμησης και ανάρτησης συνοπτικών ειδήσεων και νέων από άλλους ελληνικούς ειδησεογραφικούς ιστότοπους, μέσω της τεχνολογίας RSS. Δεν αναλαμβάνουμε καμία ευθύνη για την επάρκεια, ποιότητα, πληρότητα ή ακρίβεια των ειδήσεων και των νέων που δημοσιεύονται. Δείτε περισσότερα στο τμήμα "Αποποίηση Ευθύνης" των Ορων Χρήσης.