Η Πλατεία Μεταξουργείου ήταν παλιότερα ένας χώρος για παρίες και περιθωριακούς. Όχι πως σήμερα στην περιοχή γύρω και λίγο πέρα από την πλατεία έπαψε να υπάρχει περιθώριο. Χαμηλά στην Κεραμεικού, και στα
πέριξ, εξακολουθούν να χτυπιούνται ενέσεις (φανερά και ψευτοκρυφά), τα κόκκινα φωτάκια των σπιτιών τής αγορασμένης ηδονής συνεχίζουν να ανάβουν και περίεργα βλέμματα δεν παύουν να διασταυρώνονται, ανταλλάσσοντας μηνύματα, από ακροβολισμένους αντικριστά στα πεζοδρόμια.
Όμως η πλατεία και οι πάροδοί της σφύζουν από ζωή τη μέρα και τη νύχτα. Θέατρα (στον πεζόδρομο προς την Πειραιώς το Θέατρο Μεταξουργείο της Άννας Βαγενά, το από Μηχανής Θέατρο, πιο πέρα το Θέατρο Άττις κ.ά), ταβέρνες (το παλιό, άλλοτε κυψελιώτικο, Αυγό του Κόκαρα, το σχεδόν πάντα γεμάτο μεζεδοπωλείο Σεϋχέλλες κ.λπ.), αλλά και μπαρ-καφετέριες όπως ο Μπλε Παπαγάλος που έχει την υπογραφή της Νατάσας Μποφίλιου.
Το πρωί της χθεσινή ανοιξιάτικης Κυριακής η πλατεία ήταν γεμάτη κόσμο που πλημμύρισε τα μαγαζιά και τα παγκάκια. Ο Μπλε Παπαγάλος κατακλύσθηκε μέσα και έξω. Από το εσωτερικό του μαγαζιού, ώς το αίθριό του και μέχρι τα πολλά τραπέζια της πλατείας. Κυριολεκτικά καταλύθηκε το αδιαχώρητο. Και περί το μεσημέρι όσοι κατέφθαναν αναζητώντας μια θέση έφευγαν άπραγοι.
Φυσικά, για όλη αυτή την προσέλευση δεν είναι μόνο το όνομα της Νατάσας που παίζει το ρόλο του. Είναι η αναβάθμιση της περιοχής (γιατί πληρότητα υπήρχε και σε αλλά στέκια της πλατείας), η άνοιξη, ο ήλιος και αυτός ο χαρακτήρας του Έλληνα που έχει αναγάγει τον καφέ σε θεσμό. Όχι, ο Τατσόπουλος δεν είναι θαμώνας στο μαγαζί τής Μποφίλιου. Ούτε πίνει καφέ σε πλατείες της κατηγορίας «Μεταξουργείο». Κάνει αλλού τις πολιτικές και κοινωνικές του αναλύσεις τού τύπου «Νατάσα γλυκιά μου είσαι μια χαζοβιόλα».
Ακολουθήστε το μπλογκ στο facebook και κάνετε like, αν σας αρέσει, πατώντας εδώ πέριξ, εξακολουθούν να χτυπιούνται ενέσεις (φανερά και ψευτοκρυφά), τα κόκκινα φωτάκια των σπιτιών τής αγορασμένης ηδονής συνεχίζουν να ανάβουν και περίεργα βλέμματα δεν παύουν να διασταυρώνονται, ανταλλάσσοντας μηνύματα, από ακροβολισμένους αντικριστά στα πεζοδρόμια.
Όμως η πλατεία και οι πάροδοί της σφύζουν από ζωή τη μέρα και τη νύχτα. Θέατρα (στον πεζόδρομο προς την Πειραιώς το Θέατρο Μεταξουργείο της Άννας Βαγενά, το από Μηχανής Θέατρο, πιο πέρα το Θέατρο Άττις κ.ά), ταβέρνες (το παλιό, άλλοτε κυψελιώτικο, Αυγό του Κόκαρα, το σχεδόν πάντα γεμάτο μεζεδοπωλείο Σεϋχέλλες κ.λπ.), αλλά και μπαρ-καφετέριες όπως ο Μπλε Παπαγάλος που έχει την υπογραφή της Νατάσας Μποφίλιου.
Το πρωί της χθεσινή ανοιξιάτικης Κυριακής η πλατεία ήταν γεμάτη κόσμο που πλημμύρισε τα μαγαζιά και τα παγκάκια. Ο Μπλε Παπαγάλος κατακλύσθηκε μέσα και έξω. Από το εσωτερικό του μαγαζιού, ώς το αίθριό του και μέχρι τα πολλά τραπέζια της πλατείας. Κυριολεκτικά καταλύθηκε το αδιαχώρητο. Και περί το μεσημέρι όσοι κατέφθαναν αναζητώντας μια θέση έφευγαν άπραγοι.
Φυσικά, για όλη αυτή την προσέλευση δεν είναι μόνο το όνομα της Νατάσας που παίζει το ρόλο του. Είναι η αναβάθμιση της περιοχής (γιατί πληρότητα υπήρχε και σε αλλά στέκια της πλατείας), η άνοιξη, ο ήλιος και αυτός ο χαρακτήρας του Έλληνα που έχει αναγάγει τον καφέ σε θεσμό. Όχι, ο Τατσόπουλος δεν είναι θαμώνας στο μαγαζί τής Μποφίλιου. Ούτε πίνει καφέ σε πλατείες της κατηγορίας «Μεταξουργείο». Κάνει αλλού τις πολιτικές και κοινωνικές του αναλύσεις τού τύπου «Νατάσα γλυκιά μου είσαι μια χαζοβιόλα».
Αποποίηση ευθύνης
Ο ιστότοπος είναι μια πλήρως αυτοματοποιημένη υπηρεσία συνάθροισης, ταξινόμησης και ανάρτησης συνοπτικών ειδήσεων και νέων από άλλους ελληνικούς ειδησεογραφικούς ιστότοπους, μέσω της τεχνολογίας RSS. Δεν αναλαμβάνουμε καμία ευθύνη για την επάρκεια, ποιότητα, πληρότητα ή ακρίβεια των ειδήσεων και των νέων που δημοσιεύονται. Δείτε περισσότερα στο τμήμα "Αποποίηση Ευθύνης" των Ορων Χρήσης.