Του ΓΙΑΝΝΗ ΜΗΝΔΡΙΝΟΥ*
Το τηλεφώνημα του Γιάννου, το μεσημεράκι της Κυριακής, ήταν γροθιά στο στομάχι:
-Κύριε Γιάννη, πάει ο Γιώργος… Ταξίδεψε… Τον χάσαμε
Τον χάσαμε! Πώς μπορείς να χάσεις, έτσι ξαφνικά, έναν άνθρωπο με τον οποίο συμπορεύτηκες 35 χρόνια; Με τον οποίο μοιράστηκες αγωνίες, προσδοκίες,
επιτυχίες, απογοητεύσεις… Συζητώντας ώρες μαζί του τα προβλήματα της δουλειάς, τις εξελίξεις που τρέχουν, την καθημερινότητα, τα προσωπικά σου, τις αγωνίες και τους φόβους σου.
Τα εσώψυχά σου κάποιες φορές!
Τα τελευταία χρόνια βρεθήκαμε πολύ πιο κοντά. Η έκδοση της Live Sport και η αγωνιώδης προσπάθεια του Γιώργου και του Γιάννη του Λάβδα -45 χρόνια συνεταίροι!- να σταθεί στα πόδια της η εφημερίδα, διατηρώντας ταυτόχρονα την ανεξαρτησία της -εξαιρετικά δύσκολο στις μέρες που ζούμε, πιστέψτε με!- με έφερνε καθημερινά στο γραφείο τους. Κι εκεί, ανάμεσα στα προβλήματα της κάθε μέρας, βρίσκαμε την ευκαιρία να πούμε και πολλά άλλα. Από εκείνα που συζητάς μόνο με ανθρώπους που νιώθεις πολύ δικούς σου.
Τον χάσαμε! Πάνω που είχε ηρεμήσει από τη θύελλα που σάρωσε τα χρόνια του μνημονίου τον χώρο του τύπου -και τον δικό μας χώρο, φυσικά. Πάνω που το καράβι είχε αρχίσει να μπαίνει σε πιο ήρεμα νερά. Την ώρα που όλα έδειχναν πως η καταιγίδα ήταν πίσω μας.
Σκέφτομαι πόσο μεγάλη, πόσο ΤΕΡΑΣΤΙΑ είναι η απώλεια για τους δικούς του. Για τη σύζυγό του, Ρούλα, για τα παιδιά του, τον Γιάννο και την Κατερίνα, για τον Αργύρη, για τα εγγόνια του. Και πόσο μεγάλη εσωτερική δύναμη χρειάζεται για να προσαρμόσουν τη ζωή τους στην απουσία του…
Σκέπτομαι τον Γιάννη τον Λάβδα… Από το 1974 ήταν μαζί. Στο ίδιο γραφείο, στον «Οικογενειακό Θησαυρό». Και μετά στο 12Χ, ο ένας δίπλα στον άλλο. Κυριολεκτικά! Στην Espresso, στο Ciao, στον Ciao Fm, στο «Σπίτι και Ποιότητα Ζωής», στη Live Sport, σε τόσα άλλα. Πώς μπορείς να ξεπεράσεις την απώλεια ενός ανθρώπου με τον οποίο ήσουν 45 χρόνια στο ίδιο γραφείο;
Δεν ξέρω αν ο Γιώργος θα μας βλέπει από εκεί ψηλά. Αν θα μας παρακολουθεί κρυφογελώντας από κάποια γωνιά. Δεν ξέρω αν θα ανταμώσουμε κάποια στιγμή κι αν θα τα ξαναπούμε.
Εκείνο που ξέρω καλά είναι, πως όλοι εμείς που δουλεύουμε στο 12Χ, όσα χρόνια κι αν περάσουν, θα μας είναι εξαιρετικά δύσκολο να ξαναμπούμε στο γραφείο του και να μην τον δούμε καθισμένο στην καρέκλα του να στρίβει το τσιγάρο του…
* Δημοσιεύεται στο 1-2-Χ της Τρίτης. Ο Γιάννης Μηνδρινός είναι διευθυντής των αθλητικών εκδόσεων Λάβδα-Βογιατζίδη.
ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΑΚΟΜΑ ΣΤΟΝ HARDDOG:
Σαράντα χρόνια σαν αστραπή σαν ριπή ανέμου. Αν υπάρχει Αντάμωση, θα ανταμώσουμε (Διον. Βραϊμάκης)
Αποποίηση ευθύνης
Ο ιστότοπος είναι μια πλήρως αυτοματοποιημένη υπηρεσία συνάθροισης, ταξινόμησης και ανάρτησης συνοπτικών ειδήσεων και νέων από άλλους ελληνικούς ειδησεογραφικούς ιστότοπους, μέσω της τεχνολογίας RSS. Δεν αναλαμβάνουμε καμία ευθύνη για την επάρκεια, ποιότητα, πληρότητα ή ακρίβεια των ειδήσεων και των νέων που δημοσιεύονται. Δείτε περισσότερα στο τμήμα "Αποποίηση Ευθύνης" των Ορων Χρήσης.