ΕΝΑΣ ΑΝΤΙΖΗΛΟΣ ΝΕΟΣ, ΜΟΝΤΕΡΝΟΣ ΚΑΙ ΜΕ ΕΛΚΥΣΤΙΚΟ ΟΝΟΜΑ - Η ΑΡΡΩΣΤΙΑ ΤΩΝ ΓΗΡΑΤΕΙΩΝ
Οι κυκλοφορίες των εφημερίδων όσο πάνε και χαμηλώνουν. Διαβάζουμε ότι αυτές που δημοσιεύονται είναι μεν χαμηλές, αλλά στην πραγματικότητα είναι χαμηλότερες καθώς ορισμένες είναι ψεύτικες! Το συγκρότημα Φιλιππάκη ενημέρωσε ότι οι κυκλοφορίες των Δημοκρατία, Espresso, Live Sport δεν θα δημοσιεύονται πλέον σε μια προσπάθεια να
αντισταθεί στον αθέμιτο ανταγωνισμό με τις «πειραγμένες» κυκλοφορίες (δείτε εδώ, στους Zoornalistas). Από καιρό το ίδιο συγκρότημα είχε διακόψει την ανακοίνωση της κυκλοφορίες της Εστίας. Γενικά, ο Τύπος βρίσκεται σε αδιάκοπη καυτακύλα. Απελπισία! Ο Τύπος φθίνει. Αυτή η αθεράπευτη φθίση, έδωσε λαβή για να γραφτεί το άρθρο που ακολουθεί σχετικά με την άρρωστη κατάσταση που δεν φαίνεται να είναι ανατάξιμη, με ό,τι μπορεί να σημαίνει αυτό για τον κλάδο των δημοσιογράφων, των τεχνικών και των επιχειρήσεων Τύπου.
***
Πάντα η επικαιρότητα έτρεχε πιο γρήγορα από τις εφημερίδες. Αλλά τότε, όταν το χαρτί ήταν η βάση της ενημέρωσής μας, δεν το ξέραμε, δεν το καταλαβαίναμε. Η σχέση επικαιρότητας-εφημερίδας ήταν συμβατική. Κάποιες φορές τα έκτακτα παραρτήματα έπαιζαν τον ρόλο της δημοσιογραφικής αμεσότητας. Κυκλοφορούσαν ώρες μετά από τις κανονικές εκδόσεις, φυσικά όποτε υπήρχε επικαιρότητα που δεν μπορούσε να περιμένει την επόμενη ημέρα. Οι εφημεριδοπώλες ξεχύνονταν φωνάζοντας στους δρόμους, με αρμαθιές εφημερίδων πιασμένες στη μέση με ένα λουρί τυλιγμένο στον βραχίονα. Κάποιοι έτρωγαν και το «κ» εν τη ρύμη του λόγου: «Ε(κ)τατο! Ε(κ)τατο! Έπεσε η κυβέρνησηηηηη». Σαν φρέσκο ψωμί έφευγαν τα φύλλα. Νομίζαμε τότε ότι δεν θα υπάρξει πιο γρήγορο μέσον ενημέρωσης –και ήταν για δεκαετίες το πιο άμεσο, το πιο έγκυρο και το πιο λεπτομερές. Τα ρεπορτάζ ήταν πολύπλευρα, πιασμένα από πολλές μεριές, με βάθος στις πηγές –καμιά σχέση με δελτία Τύπου και με νον πέιπερ.
Αργότερα η τηλεόραση και το γρήγορο ιδιωτικό ραδιόφωνο μας έστειλαν φωτογραφία από το μέλλον. Δηλαδή τού χαρτιού που βρισκόταν σε αναχώρηση. Και όταν κατέφθασε κατακλυσμιαία το ίντερνετ, το νέο Μέσο (σαν μεταφυσικό έμοιαζε!) μας κράτησε τον καθρέφτη: «Αυτοί είστε!» Πλέον η λέξη εφημερίδα (εφημερ-ίδα) πέρασε στην κυριολεξία της και δικαιολογεί την ετυμολογία της: εκφράζει το εφήμερο, αυτό που στέκεται για λίγο και αναχωρεί γρήγορα.
Για τους παλιούς δημοσιογράφους η κυρία Ενημέρωση ήταν μια ερωμένη που τους απάτησε. Άπιστη! Πιο άπιστη και από την Νταϊάν Λέιν στο «Unfaithful» («Άπιστη») όπου απάτησε τον Ρίτσαρντ Γκιρ (τον Ρίτσαρντ Γκιρ, ρε;)
Αλλά στην περίπτωση της κυρίας Ενημέρωσης ήταν μια απιστία με αιτία! Γιατί ο «καινούργιος», που με το αρχίγραμμα Δ στο πουκάμισο, ήταν ωραίος, κοσμογυρισμένος, γρήγορος σε όλα, όμορφος και, το κυριότερο, το κυριότατο, ΝΕΟΣ! Είχε και ελκυστικό όνομα: Διαδίκτυο. Φυσικά και δεν είχε την ποιότητα τύπου Τύπου. Ούτε το βάθος, τη γνώση, την εγκυρότητα. Αλλά οι δημοσιογράφοι έμειναν με την ανάμνηση της παλιάς συζύγου, της άλλοτε Ωραίας της Ημέρας: της εφημερίδας. Η οποία έχει όλα τα κουσούρια της ξεπερασμένης μόδας και όλες τις αρρώστιες των γηρατειών. Μια από αυτές είναι η χαμηλή κυκλοφορία• όχι αίματος, φύλλων.
Διον. Βραϊμάκης
** Αν βρίσκετε ενδιαφέρον το μπλογκ και θέλετε να εμφανίζονται στον τοίχο σας τα θέματά του ΠΑΤΗΣΤΕ ΕΔΩ και κάντε like (φυσικά μόνο αν σας αρέσει.)
Οι κυκλοφορίες των εφημερίδων όσο πάνε και χαμηλώνουν. Διαβάζουμε ότι αυτές που δημοσιεύονται είναι μεν χαμηλές, αλλά στην πραγματικότητα είναι χαμηλότερες καθώς ορισμένες είναι ψεύτικες! Το συγκρότημα Φιλιππάκη ενημέρωσε ότι οι κυκλοφορίες των Δημοκρατία, Espresso, Live Sport δεν θα δημοσιεύονται πλέον σε μια προσπάθεια να
αντισταθεί στον αθέμιτο ανταγωνισμό με τις «πειραγμένες» κυκλοφορίες (δείτε εδώ, στους Zoornalistas). Από καιρό το ίδιο συγκρότημα είχε διακόψει την ανακοίνωση της κυκλοφορίες της Εστίας. Γενικά, ο Τύπος βρίσκεται σε αδιάκοπη καυτακύλα. Απελπισία! Ο Τύπος φθίνει. Αυτή η αθεράπευτη φθίση, έδωσε λαβή για να γραφτεί το άρθρο που ακολουθεί σχετικά με την άρρωστη κατάσταση που δεν φαίνεται να είναι ανατάξιμη, με ό,τι μπορεί να σημαίνει αυτό για τον κλάδο των δημοσιογράφων, των τεχνικών και των επιχειρήσεων Τύπου.
***
Πάντα η επικαιρότητα έτρεχε πιο γρήγορα από τις εφημερίδες. Αλλά τότε, όταν το χαρτί ήταν η βάση της ενημέρωσής μας, δεν το ξέραμε, δεν το καταλαβαίναμε. Η σχέση επικαιρότητας-εφημερίδας ήταν συμβατική. Κάποιες φορές τα έκτακτα παραρτήματα έπαιζαν τον ρόλο της δημοσιογραφικής αμεσότητας. Κυκλοφορούσαν ώρες μετά από τις κανονικές εκδόσεις, φυσικά όποτε υπήρχε επικαιρότητα που δεν μπορούσε να περιμένει την επόμενη ημέρα. Οι εφημεριδοπώλες ξεχύνονταν φωνάζοντας στους δρόμους, με αρμαθιές εφημερίδων πιασμένες στη μέση με ένα λουρί τυλιγμένο στον βραχίονα. Κάποιοι έτρωγαν και το «κ» εν τη ρύμη του λόγου: «Ε(κ)τατο! Ε(κ)τατο! Έπεσε η κυβέρνησηηηηη». Σαν φρέσκο ψωμί έφευγαν τα φύλλα. Νομίζαμε τότε ότι δεν θα υπάρξει πιο γρήγορο μέσον ενημέρωσης –και ήταν για δεκαετίες το πιο άμεσο, το πιο έγκυρο και το πιο λεπτομερές. Τα ρεπορτάζ ήταν πολύπλευρα, πιασμένα από πολλές μεριές, με βάθος στις πηγές –καμιά σχέση με δελτία Τύπου και με νον πέιπερ.
Αργότερα η τηλεόραση και το γρήγορο ιδιωτικό ραδιόφωνο μας έστειλαν φωτογραφία από το μέλλον. Δηλαδή τού χαρτιού που βρισκόταν σε αναχώρηση. Και όταν κατέφθασε κατακλυσμιαία το ίντερνετ, το νέο Μέσο (σαν μεταφυσικό έμοιαζε!) μας κράτησε τον καθρέφτη: «Αυτοί είστε!» Πλέον η λέξη εφημερίδα (εφημερ-ίδα) πέρασε στην κυριολεξία της και δικαιολογεί την ετυμολογία της: εκφράζει το εφήμερο, αυτό που στέκεται για λίγο και αναχωρεί γρήγορα.
Για τους παλιούς δημοσιογράφους η κυρία Ενημέρωση ήταν μια ερωμένη που τους απάτησε. Άπιστη! Πιο άπιστη και από την Νταϊάν Λέιν στο «Unfaithful» («Άπιστη») όπου απάτησε τον Ρίτσαρντ Γκιρ (τον Ρίτσαρντ Γκιρ, ρε;)
Αλλά στην περίπτωση της κυρίας Ενημέρωσης ήταν μια απιστία με αιτία! Γιατί ο «καινούργιος», που με το αρχίγραμμα Δ στο πουκάμισο, ήταν ωραίος, κοσμογυρισμένος, γρήγορος σε όλα, όμορφος και, το κυριότερο, το κυριότατο, ΝΕΟΣ! Είχε και ελκυστικό όνομα: Διαδίκτυο. Φυσικά και δεν είχε την ποιότητα τύπου Τύπου. Ούτε το βάθος, τη γνώση, την εγκυρότητα. Αλλά οι δημοσιογράφοι έμειναν με την ανάμνηση της παλιάς συζύγου, της άλλοτε Ωραίας της Ημέρας: της εφημερίδας. Η οποία έχει όλα τα κουσούρια της ξεπερασμένης μόδας και όλες τις αρρώστιες των γηρατειών. Μια από αυτές είναι η χαμηλή κυκλοφορία• όχι αίματος, φύλλων.
Διον. Βραϊμάκης
** Αν βρίσκετε ενδιαφέρον το μπλογκ και θέλετε να εμφανίζονται στον τοίχο σας τα θέματά του ΠΑΤΗΣΤΕ ΕΔΩ και κάντε like (φυσικά μόνο αν σας αρέσει.)
Αποποίηση ευθύνης
Ο ιστότοπος είναι μια πλήρως αυτοματοποιημένη υπηρεσία συνάθροισης, ταξινόμησης και ανάρτησης συνοπτικών ειδήσεων και νέων από άλλους ελληνικούς ειδησεογραφικούς ιστότοπους, μέσω της τεχνολογίας RSS. Δεν αναλαμβάνουμε καμία ευθύνη για την επάρκεια, ποιότητα, πληρότητα ή ακρίβεια των ειδήσεων και των νέων που δημοσιεύονται. Δείτε περισσότερα στο τμήμα "Αποποίηση Ευθύνης" των Ορων Χρήσης.