Σήμερα, αν δεν είχαμε την απαγόρευση λόγω κορονοιού, θα έκανα μια ξενάγηση στον συνοικισμό των προσφύγων αλιέων Αγίας Παρασκευής Καστέλου, που δημιουργήθηκε από την ελληνική κυβέρνηση στις αρχές της δεκαετίας του 1930 στις βόρειες παρυφές της πόλης Χίου, για να στεγαστούν οι πρόσφυγες που είχαν έρθει από απέναντι, συγκεκριμένα απο το χωριό Αγία Παρασκευή ή Κιόστε, της Περιφέρειας του Τσεσμέ.
Μαζί με τον συνοικισμό θα έκανα
και μία ξενάγηση στις Βάρδιες των Πουλιών, μια ιστορία της προσφυγιάς, του χωριού μας απέναντι, του συνοικισμού, της ψαροσύνης, της φιλίας των λαών στις δύο ακτές του Αιγαίου, της μεσαριάς των νερών που αποτελει τα σημερινά μας σύνορα με την Τουρκία και τόσο αμφισβητούνται στην υφαλοκρηπίδα τους.
Ένα βιβλίο χαοτικά γραμμένο, για να πραγματευτεί και να αναδείξει το Χάος που κυβερνά τη μοίρα των ανθρώπων, μέσα από την ιστορία μιας οικογένειας που έρχεται με ναυάγια και ταχυδρομικά περιστέρια από το 1902 έως το 2018. Μεγάλο ρόλο στην εμπνευση και στη δόμηση και σύνθεση της ιστορίας, εκτός από την γεωγραφία και την τοπογραφία των δύο ακτών, εκτός από τα βιώματα και την έρευνα στον συνοικισμό, στα ναυάγια, στον μεσοπόλεμο, στους τορπιλισμους του β΄ παγκοσμίου πολέμου στον Ατλαντικό, έπαιξαν η μαθηματική παιδεία και προσέγγιση της θεωρίας του Χάους αλλά και το βιβλίο του Γκαζντάνοφ με τίτλο Το φάντασμα του Αλεξάντερ Βολφ, εκδόσεις Αντίποδες (Κώστας Σπαθαράκης), το οποίο είχα διαβάσει τότε που εκδόθηκε και με γοήτευσε η προσέγγιση του Χάους από τον Σοβιετικό συγγραφέα και η ταύτισή μου μαζί του.
Θα λέγαμε κι άλλα πολλά σήμερα, θα βλέπαμε και την απέναντι ακτή, το Γούνι και το Κουμούδι, τα δύο βραχονησάκια με τις καλές καλάδες, αλλά μας πρόλαβαν τα μέτρα της πανδημίας. Ας είμαστε γεροί και θα τα πούμε επί τόπου την επόμενη χρονιά.
Γιάννης Μακριδάκης
(Ανάρτηση του συγγραφέα, μόνιμου κατοίκου Χίου, στο fb)
Μαζί με τον συνοικισμό θα έκανα
και μία ξενάγηση στις Βάρδιες των Πουλιών, μια ιστορία της προσφυγιάς, του χωριού μας απέναντι, του συνοικισμού, της ψαροσύνης, της φιλίας των λαών στις δύο ακτές του Αιγαίου, της μεσαριάς των νερών που αποτελει τα σημερινά μας σύνορα με την Τουρκία και τόσο αμφισβητούνται στην υφαλοκρηπίδα τους.
Ένα βιβλίο χαοτικά γραμμένο, για να πραγματευτεί και να αναδείξει το Χάος που κυβερνά τη μοίρα των ανθρώπων, μέσα από την ιστορία μιας οικογένειας που έρχεται με ναυάγια και ταχυδρομικά περιστέρια από το 1902 έως το 2018. Μεγάλο ρόλο στην εμπνευση και στη δόμηση και σύνθεση της ιστορίας, εκτός από την γεωγραφία και την τοπογραφία των δύο ακτών, εκτός από τα βιώματα και την έρευνα στον συνοικισμό, στα ναυάγια, στον μεσοπόλεμο, στους τορπιλισμους του β΄ παγκοσμίου πολέμου στον Ατλαντικό, έπαιξαν η μαθηματική παιδεία και προσέγγιση της θεωρίας του Χάους αλλά και το βιβλίο του Γκαζντάνοφ με τίτλο Το φάντασμα του Αλεξάντερ Βολφ, εκδόσεις Αντίποδες (Κώστας Σπαθαράκης), το οποίο είχα διαβάσει τότε που εκδόθηκε και με γοήτευσε η προσέγγιση του Χάους από τον Σοβιετικό συγγραφέα και η ταύτισή μου μαζί του.
Θα λέγαμε κι άλλα πολλά σήμερα, θα βλέπαμε και την απέναντι ακτή, το Γούνι και το Κουμούδι, τα δύο βραχονησάκια με τις καλές καλάδες, αλλά μας πρόλαβαν τα μέτρα της πανδημίας. Ας είμαστε γεροί και θα τα πούμε επί τόπου την επόμενη χρονιά.
Γιάννης Μακριδάκης
(Ανάρτηση του συγγραφέα, μόνιμου κατοίκου Χίου, στο fb)
Αποποίηση ευθύνης
Ο ιστότοπος είναι μια πλήρως αυτοματοποιημένη υπηρεσία συνάθροισης, ταξινόμησης και ανάρτησης συνοπτικών ειδήσεων και νέων από άλλους ελληνικούς ειδησεογραφικούς ιστότοπους, μέσω της τεχνολογίας RSS. Δεν αναλαμβάνουμε καμία ευθύνη για την επάρκεια, ποιότητα, πληρότητα ή ακρίβεια των ειδήσεων και των νέων που δημοσιεύονται. Δείτε περισσότερα στο τμήμα "Αποποίηση Ευθύνης" των Ορων Χρήσης.