Nέα μαρτυρία για τη νύχτα της τραγωδίας από μητέρα φοιτητή που επέβαινε στη μοιραία αμαξοστοιχία στα Τέμπη
Πίσω από κάθε μαρτυρία και μια νέα συγκλονιστική περιγραφή για το εμπόλεμο τοπίο που επικράτησε στην περιοχή των Τεμπών μετά τη σύγκρουση των δύο τρένων το βράδυ της Τρίτης (28/2).
Έως τώρα έχουν επιβεβαιωθεί 46 νεκροί ενώ συνεχίζεται η προσπάθεια ανεύρεσης αγνοούμενων. Και όλα αυτά χωρίς ακόμα να γνωρίζουμε - σχεδόν 40 ώρες μετά το συμβάν - πόσοι επέβαιναν τελικά στη μοιραία αμαξοστοιχία.
Η μητέρα ενός φοιτητή από τη Ζάκυνθο που επέβαινε στην αμαξοστοιχία του θανάτου και επιβίωσε, μίλησε στην ΕΡΤ για τα όσα βίωσε ο γιος της το μοιραίο βράδυ.
«Ο Νικόλας μου και τα υπόλοιπα παιδιά δεν σκέφτηκαν τον εαυτό τους» λέει η Τερέζα Κόκλα, μητέρα του Ζακυνθινού φοιτητή στη Θεσσαλονίκη, μιλώντας αποκλειστικά στην ΕΡΤ. Τα όσα περιγράφει η μητέρα του Νικόλα Κόκλα, είναι συγκλονιστικά.
«Έσβηναν κόσμο που είχε πιάσει φωτιά»
«Έσπαγαν παράθυρα από τα βαγόνια, προσπαθούσαν να απεγκλωβίσουν κόσμο, ξαναβάζοντας τη ζωή τους σε κίνδυνο, δεν σκέφτηκαν καθόλου τη ζωή τους. Έσβηναν κόσμο που είχε πιάσει φωτιά, άνοιξαν τις βαλίτσες τους, με τα ρούχα τους και έντυσαν κόσμο, γιατί είχαν καεί τα ρούχα τους», συνεχίζει μεταφέροντας τις σκηνές χάους που βίωσε το παιδί της.
«Λίγα λεπτά πριν τη σύγκρουση, ο Νικόλας ήταν στο βαγόνι 2, όπου πήγε να πάρει φαγητό», λέει η Τ. Κόκλα συγκλονισμένη από το γεγονός ότι αν το παιδί της δεν είχε απομακρυνθεί από το συγκεκριμένο βαγόνι τώρα δεν θα ήταν μαζί της.
«Είμαστε από τους τυχερούς γονείς που το παιδί μας έφτασε στον προορισμό του. Θέλουμε να χαρούμε αλλά σκεφτόμαστε και τους άλλους γονείς που σηκώνουν τον Γολγοθά τους αυτή τη στιγμή, που απελπισμένα ψάχνουν μια είδηση για το παιδί τους, το οτιδήποτε», τονίζει.
«Άργησε να έρθει η βοήθεια από την Αστυνομία. Μου είπε το παιδί μου «η Αστυνομία προσπαθούσε να μας απομακρύνει», αλλά όχι, εκεί αυτά, προσπαθούσαν να βοηθήσουν τον κόσμο. Η Αστυνομία έφτασε μισή ώρα μετά από τη σύγκρουση, κάτι τέτοιο.
Ο Νικόλας μου έστειλε αμέσως ένα μήνυμα, δύο λεπτά μετά τη σύγκρουση «είμαι καλά. Όλα καλά». Δεν είχε γίνει ακόμα γνωστό για τη σύγκρουση. Για να μην ανησυχήσω μου λέει «απλά θα καθυστερήσω να φτάσω Θεσσαλονίκη, έχουμε καθυστέρηση». Μετά μου ξαναστέλνει ένα μήνυμα και μου λέει “μην ανησυχήσεις, απλά το τραίνο εκτροχιάστηκε από τα ράγες και θα καθυστερήσουμε”. Του στέλνω μήνυμα και του λέω “μην περιμένεις στον δρόμο, μέσα στη νύχτα στη Λάρισα κλπ, πήγαινε πάρε ένα ταξί, βρες ένα ξενοδοχείο και συνεχίζεις το επόμενο πρωί για Θεσσαλονίκη”.
«Να ξέρεις έχει σκοτωθεί πολύς κόσμος»
«Μετά με παίρνει τηλέφωνο, πανικόβλητο, με σειρήνες, “μαμά θα σου πω την αλήθεια, είχαμε σύγκρουση, να ξέρεις έχει σκοτωθεί πολύς κόσμος, εγώ είμαι καλά. Από εκεί και πέρα ξεκίνησε ο Γολγοθάς μας.» προσθέτει.
Ο Νικόλας είχε εισιτήριο στο βαγόνι 7 και μου είπε ότι ήταν τυχερός γιατί η διπλανή του θέση ήταν κενή και είχε ξαπλώσει. «Και την ώρα που έγινε η σύγκρουση δεν πήγαινα μπρος – πίσω να χτυπήσω στο κάθισμα, αυχένα ή κεφάλι». Προστάτεψε, μου είπε, με τα χέρια του το κεφάλι του και πήγαινε σαν «βαρελάκι» μπρος πίσω στις θέσεις.
Αμέσως μετά ο νεαρός φοιτητής περιγράφει στη μητέρα του ότι ο ίδιος με φίλους του άρχισαν να βοηθάνε τον κόσμο. Έσπασαν τα τζάμια και προσπαθούσαν να απεγκλωβίσουν κόσμο μέσα από καπνούς και φωτιές.
«Μετά ήρθε αμέσως βοήθεια. Ήρθε πυροσβεστική, ΕΚΑΒ. Πρώτα ήρθε η Αστυνομία και προσπαθούσε να βοηθήσει. Ήταν τραγικές ώρες. Είναι από τις στιγμές που παγώνει ο χρόνος. Λες ακούω το παιδί, είναι καλά, δεν έχει βγει ακόμα καμία ενημέρωση, εν τω μεταξύ ζούμε σε ένα νησί και δεν μπορούμε να πάρουμε το αυτοκίνητο όποια ώρα θέλουμε και να φύγουμε, να φτάσουμε κοντά στο παιδί μας, έστω και κάποιες ώρες αργότερα και απλά περιμένεις. Παγώνει ο χρόνος και περιμένεις».
Πρέπει να είμαστε περήφανοι για αυτήν την γενιά
Το καλό ήταν ότι ήταν από τα παιδιά που δεν έχασε το κινητό του, γιατί χάθηκαν κινητά, άλλοι γονείς ενώ ήταν καλά τα παιδιά τους δεν μπορούσαν να επικοινωνήσουν. Ήμασταν από τους τυχερούς που δεν έφυγε το κινητό από το χέρι του και είχαμε επικοινωνία.
Τώρα προσπαθεί να ξεπεράσει το σοκ. Και οι εικόνες και αυτά που έζησαν τα παιδιά. (…) Όταν μπήκε στο λεωφορείο και μου στέλνει μήνυμα “μαμά ξεκινάμε για Θεσσαλονίκη. Να ξέρεις έχει σκοτωθεί πάρα πολύς κόσμος”. Ήταν το τελευταίο μήνυμα του Νικόλα όταν έφυγε από το συμβάν. Ότι έχει σκοτωθεί πάρα πολύς κόσμος» αναφέρει επίσης η μητέρα του νεαρού φοιτητή από την Ζάκυνθο.
Ερωτηθείσα για το πώς αντέδρασε όταν ο γιος της μπήκε σπίτι, εκείνη απάντησε: «Αφήστε το… Δεν το πιστεύουμε. Όταν μου λέει “δεν πιστεύω, πού ήμουν, τι έγινε και που είμαι τώρα”. Κανένα από αυτά τα παιδιά που έζησαν την τραγωδία δεν πιστεύει που ήταν, τι έγινε και που είναι τώρα. Όλοι μας πρέπει να είμαστε πολύ υπερήφανοι γι΄αυτή τη γενιά».
Πηγή άρθρου
ΟΛΕΣ ΟΙ ΕΙΔΗΣΕΙΣ
Αποποίηση ευθύνης
Ο ιστότοπος είναι μια πλήρως αυτοματοποιημένη υπηρεσία συνάθροισης, ταξινόμησης και ανάρτησης συνοπτικών ειδήσεων και νέων από άλλους ελληνικούς ειδησεογραφικούς ιστότοπους, μέσω της τεχνολογίας RSS. Δεν αναλαμβάνουμε καμία ευθύνη για την επάρκεια, ποιότητα, πληρότητα ή ακρίβεια των ειδήσεων και των νέων που δημοσιεύονται. Δείτε περισσότερα στο τμήμα "Αποποίηση Ευθύνης" των Ορων Χρήσης.