Σε άλλες εποχές που θέλουμε να ξεχάσουμε μας μετέφερε το πρωτοφανές περιστατικό της εισβολής αστυνομικών το Σαββατοκύριακο σε δύο κινηματογράφους της Αθήνας κατά τη διάρκεια της προβολής της ταινίας Τζόκερ, προκειμένου να απομακρύνουν ανήλικους θεατές μετά από καταγγελία δύο υπαλλήλων του υπουργείου Παιδείας.
Η έφοδος, όπως ήταν φυσικό, προκάλεσε θυελλώδεις αντιδράσεις, αλλά και την παρέμβαση της υπουργού, Λίνας Μενδώνη η οποία καταδίκασε το περιστατικό, ενώ εντύπωση προκαλεί η αποκάλυψη αξιωματικού της ΕΛΑΣ ότι η μια από τις υπαλλήλους του Υπουργείου που έκαναν την καταγγελία, επικαλέστηκε τον νόμο 445 του 1937!
Ποιος είναι ο νόμος 445 του 1937
Πρόκειται για έναν νόμο δημιούργημα του φασιστικού καθεστώτος Μεταξά, που μαζί με τον νόμο 446 εξακολουθεί να αποτελεί τον πυρήνα του νομικού πλαισίου βάσει του οποίου πηγαίνουμε σήμερα σινεμά, παρά το γεγονός ότι η σχετική νομοθεσία έχει τροποποιηθεί πολλές φορές με ειδικές διατάξεις.
Σύμφωνα με το info-war.gr, οι δυο νόμοι, στην αρχική τους μορφή, περιελάμβαναν άρθρα για τον έλεγχο των ταινιών αλλά και του… κομμουνισμού.
Διαβάζουμε, παραδείγματος χάριν στο άρθρο 2 του νόμου 445 του 1937 (περί θεάτρων):
Απαγορεύεται η από σκηνής διδασκαλία θεατρικών έργων ων το περιεχόμενον, αι εικόνες και ο τρόπος της αποδόσεως εν γένει 1) προσβάλλουσι τα δημόσια ήθη ή οπωσδήποτε καθάπτονται της χριστιανικής θρησκείας και γενικώς τα οπωσδήποτε κρινόμενα ακατάλληλα ή επιβλαβή δια το κοινόν, 2) αποβλέπουσιν εις τον προπαγανδισμόν των κομμουνιστικών ή άλλων ανατρεπτικών ιδεών.
Μάλιστα ο νόμος έδινε στην αστυνομία το δικαίωμα να απαγορεύει την προβολή ταινιών ακόμη και αν είχε εκδοθεί σχετική άδεια. Το άρθρο 7 όριζε ότι:
«Εις εξαιρετικές περιπτώσεις καθ’ ας εκ της προβολής ταινίας τινός απειλείται κίνδυνος προβολής ταινίας τινός απειλείται κίνδυνος διασαλεύσεως της δημοσίας τάξεως ή ασφαλείας, δύναται η τοπική Αστυνομική Αρχή να απαγορεύσει ταύτη καίτοι έχει εκδοθεί κανονική άδεια προβολής. Εν τη περιπτώσει ταύτη και εφόσον υπό του ενδιαφερομένου υποβλήθηκαν εγγράφως αντιρρήσεις, αναφέρει αμέσως τηλεγραφικώς εις το Υφυπουργείον Δημοσίας Ασφαλείας, όπερ αποφαίνεται ανεκκλήτως επί της ενεργείας αυτής».
Σχετικά με τον έλεγχο της ηλικίας των θεατών ο νόμος ανέφερε:
«Με κράτησιν και πρόστιμον μέχρι 1.000 δραχμών τιμωρείται ο κατά το Άρθρο 9 παρ. 4 του Νόμου «περί κινηματογράφων» επιτετραμμένος τον έλεγχον της εισόδου των ανηλίκων εις το θέατρον εάν επιτρέψη την είσοδον εις ανηλίκους κάτω των 14 ετών, εφ’ όσον εν αυτώ διδάσκεται έργον κριθέν ως ακατάλληλον δι’ ανηλίκους».
Ο νόμος:
Στο κλίμα της… δεκαετίας του ’60
Το πρωτοφανές περιστατικό μας μεταφέρει στο κλίμα της δεκαετίας του 1960, όταν καθηγητές, δάσκαλοι και… παπάδες είχαν την αρμοδιότητα να ελέγχουν τις εξωσχολικές δραστηριότητες των μαθητών. Μεταξύ αυτών ήταν και το αν θα παρακολουθούν ταινίες που αρμόζουν στα ήθη της εποχής αλλά και στην ηλικία τους.
Η ασφυκτική παρακολούθηση της ζωής των νέων έρχεται να «κλειδώσει» με τον νόμο 4000 του 1958, περί τεντυμποϊσμού, βάσει του οποίου η αστυνομία συνελάμβανε όσους νεαρούς θεωρούσε ότι διέπρατταν εξύβριση.
Τους οδηγούσε στο κρατητήριο, όπου κούρευαν τους συλληφθέντες με την ψιλή, τους έσκιζαν τα παντελόνια και εν συνεχεία τους περιέφεραν στο δρόμο εξευτελίζοντάς τους. Φυσικά ο νόμος έδινε το περιθώριο στους αστυνομικούς να ορίσουν το τι συνιστούσε εξύβριση με αποτέλεσμα να έχουν σημειωθεί πολλά περιστατικά κακοποίησης και διαπόμπευσης νεαρών.
Όλα ξεκίνησαν ξανά από το… ΑΕΛΛΩ
Ως πρώτο καταγεγραμμένο περιστατικό τεντυμποϊσμού που τιμωρήθηκε με κούρεμα και δημόσια διαπόμπευση ήταν αυτό που συνέβη στις 3 Αυγούστου του 1958 στον κινηματογράφο Αελλώ – στο ίδιο που έγινε την Κυριακή η εισβολή (!) – στην Κυψέλη.
Δύο 16χρονοι νεαροί σχολίασαν κοροϊδευτικά την τριχοφυία ευτραφούς κυρίας, η οποία έβγαινε από το σινεμά με την κόρη της. Η κυρία αντέδρασε χαστουκίζοντας τον ένα, οι δύο νεαροί ακολούθησαν τις δύο γυναίκες και ακριβώς έξω από την πολυκατοικία τους, τις γιαούρτωσαν.
Λίγες μέρες μετά, η πρώτη δημόσια διαμπόμπευση είναι γεγονός. Οι δύο νεαροί συλλαμβάνονται και κουρεύονται με την ψιλή στο αστυνομικό τμήμα. Τα ρεβέρ των παντελονιών τους ψαλιδίζονται και η δημόσια πομπή ξεκινά από την Κυψέλη, ενώ από το λαιμό του ενός κρέμεται η ατιμωτική πινακίδα: «Είμεθα τέντυ μπόης. Πετάξαμε γιαούρτι κατά γυναικός».
Ο Νόμος 4000 καταργήθηκε το 1983 από τον Ανδρέα Παπανδρέου. Η τελευταία φορά που εφαρμόστηκε ήταν το 1981 από την κυβέρνηση του Γεωργίου Ράλλη.
Πηγή: Σινεμά με… νόμο του Μεταξά: Ποιος είναι ο 445 του 1937 που επικαλέστηκαν για την εισβολή στο Τζόκερ - altsantiri
Αποποίηση ευθύνης
Ο ιστότοπος είναι μια πλήρως αυτοματοποιημένη υπηρεσία συνάθροισης, ταξινόμησης και ανάρτησης συνοπτικών ειδήσεων και νέων από άλλους ελληνικούς ειδησεογραφικούς ιστότοπους, μέσω της τεχνολογίας RSS. Δεν αναλαμβάνουμε καμία ευθύνη για την επάρκεια, ποιότητα, πληρότητα ή ακρίβεια των ειδήσεων και των νέων που δημοσιεύονται. Δείτε περισσότερα στο τμήμα "Αποποίηση Ευθύνης" των Ορων Χρήσης.