Ένας οικονομικός μετανάστης διαφορετικός από τα στερεότυπα που ξέρουμε, περιγράφεται, ψυχαναλύεται και προβάλλεται στο Με διαβατήριο τη γοητεία, όπως είναι ο διασταλτατικός, ελεύθερης μεταφοράς, ελληνικός τίτλος του πρωτότυπου The charmer (Γόης) της σουηδοδανέζικης
παραγωγής. Είναι μια από τις πρώτες ενδιαφέρουσες ταινίες της περιόδου, με θέμα την αγωνιώδη προσπάθεια ενός γοητευτικού Ιρανού μετανάστη, του Ισμαήλ (Αρνταλάν Εσμαΐλ) να εξασφαλίσει την ανανέωση της άδειας παραμονής του στη Δανία όπου ζει και εργάζεται ως εργάτης σε μεταφορές αντικειμένων.
Ωραίο, πολυεπίπεδο θέμα. Μια ταινία που ξεκινάει με μια σκηνή-σοκ από το άλμα από το παράθυρο πολυτελούς διαμερίσματος μιας καλλίγραμμης Σκανδιναβής λίγο μετά την ερωτική σκηνή με τον Ανατολίτη ζιγκολό. Ο οποίος παραπέμπει στον Αμέρικαν Ζίγκολο, με τον Ρίτσαρντ Γκιρ, αλλά οι διαφορές των δύο ρόλων είναι μεγάλες. Ο Αμερικανός εκπορνεύεται για να κάνει πολυτελή ζωή, να έχει γρήγορα αυτοκίνητα, ακριβά ρούχα και όμορφα σπίτια. Ο Ιρανός διαθέτει ένα μοναδικό κοστούμι που το περιποιείται για να βγαίνει τα βράδια στο ίδιο μπαρ και να ψαρεύει με ευκολία Δανέζες που τις μαγνητίζει η μελαχρινή γοητεία του. Ο Ρίτσαρντ Γκιρ διαβιώνει μέσα στην πολυτέλεια, ο Εσμαέλ ζει στοιβαγμένος με άλλους μετανάστες σε διαμερίσματα-ανθρωποθήκες, μέσα τεράστιους διαδρόμους και πόρτες η μία πλάι στην άλλη. Ο Δυτικός εραστής προσφέρει έρωτα και κερδίζει χρήματα, ο Ανατολίτης δίνει εφήμερη ηδονή ζητώντας μια γραπτή βεβαίωση μόνιμης διαμονής όποιας ερωμένης του δεχτεί να του την παράσχει.
Ο Ισμαήλ δεν είναι ο αντιπαθής ερωτύλος των ιστοριών αγοραίου ανδρικού έρωτα, δεν είναι ένα «παλιόπαιδο» που πουλάει έρωτα. Δεν κρύβεται, λέει σε όποιον τον ρωτάει πως είναι ένας ταπεινός μεταφορέας που στέλνει τα χρήματα που κερδίζει στην οικογένειά του, δεν εκμεταλλεύεται οικονομικά τις ερωμένες του –το αντίθετο θα λέγαμε. Ο θεατής νιώθει την αγωνία του που περνάει από κρεβάτι σε κρεβάτι, σε έρωτες της μιας βραδιάς με εκπλήξεις –όπως εκείνη με μια γυναίκα για την οποία διαπιστώνει ότι είναι παντρεμένη όταν ξαφνικά, την στιγμή της παθιασμένης ερωτικής περίπτωσης του one night stand, εμφανίζεται το ανήλικο παιδί της.
Ο πολυπόθητος από τις γυναίκες τού Βορρά ήρωας, κατρακυλάει, βυθίζεται, χάνει την ψυχή του. Και παράλληλα με αυτήν την κατρακύλα, εκτυλίσσεται μια ιστορία μυστηρίου, με έναν μοναχικό Δανό άντρα που περνάει τα βράδια του στο ίδιο μπαρ «γνωριμιών». Είναι ομοφυλόφιλος; Ή ψάχνει κάτι άλλο; Εκεί η απλή αισθηματική ιστορία περνάει σε άλλο επίπεδο, εξελίσσεται σε ένα ψυχόδραμα με προεκτάσεις θρίλερ.
Η ταινία είναι η πρώτη μεγάλου μήκους του Ιρανού Μιλάντ Αλάμι που έχει πολιτογραφηθεί Δανός. Σιγά σιγά τα μυστήρια λύνονται, η αγωνία της απέλασης ωριμάζει και το φινάλε (όχι τόσο δυνατό όσο η έναρξη, χαριτωμένο πάντως στην τελευταία σκηνή όταν πρωταγωνιστής χαρίζει σε άλλον Ιρανό το κοστούμι των περιπετειών του) αποκαλύπτει το οικογενειακό του μυστικό που είχε αρχίσει να αχνοφαίνεται όταν ερωτεύεται μια νεαρή, δεύτερης γενιάς Ιρανή, που έχει γεννηθεί στη Δανία και είναι πολίτης της χώρας.
Η ταινία δεν θα είναι από τις κορυφαίες της περιόδου, είναι όμως από αυτές που αξίζει να δούμε και να κρατήσουμε στη μνήμη μας. Τη συστήνουμε, και αυτόν τον σκοπό έχει τούτη η μικρή παρουσίαση.
Ακολουθήσετε το μπλογκ στη σελίδα του στο faceboook, δηλώστε το αν σας αρέσει
παραγωγής. Είναι μια από τις πρώτες ενδιαφέρουσες ταινίες της περιόδου, με θέμα την αγωνιώδη προσπάθεια ενός γοητευτικού Ιρανού μετανάστη, του Ισμαήλ (Αρνταλάν Εσμαΐλ) να εξασφαλίσει την ανανέωση της άδειας παραμονής του στη Δανία όπου ζει και εργάζεται ως εργάτης σε μεταφορές αντικειμένων.
Ωραίο, πολυεπίπεδο θέμα. Μια ταινία που ξεκινάει με μια σκηνή-σοκ από το άλμα από το παράθυρο πολυτελούς διαμερίσματος μιας καλλίγραμμης Σκανδιναβής λίγο μετά την ερωτική σκηνή με τον Ανατολίτη ζιγκολό. Ο οποίος παραπέμπει στον Αμέρικαν Ζίγκολο, με τον Ρίτσαρντ Γκιρ, αλλά οι διαφορές των δύο ρόλων είναι μεγάλες. Ο Αμερικανός εκπορνεύεται για να κάνει πολυτελή ζωή, να έχει γρήγορα αυτοκίνητα, ακριβά ρούχα και όμορφα σπίτια. Ο Ιρανός διαθέτει ένα μοναδικό κοστούμι που το περιποιείται για να βγαίνει τα βράδια στο ίδιο μπαρ και να ψαρεύει με ευκολία Δανέζες που τις μαγνητίζει η μελαχρινή γοητεία του. Ο Ρίτσαρντ Γκιρ διαβιώνει μέσα στην πολυτέλεια, ο Εσμαέλ ζει στοιβαγμένος με άλλους μετανάστες σε διαμερίσματα-ανθρωποθήκες, μέσα τεράστιους διαδρόμους και πόρτες η μία πλάι στην άλλη. Ο Δυτικός εραστής προσφέρει έρωτα και κερδίζει χρήματα, ο Ανατολίτης δίνει εφήμερη ηδονή ζητώντας μια γραπτή βεβαίωση μόνιμης διαμονής όποιας ερωμένης του δεχτεί να του την παράσχει.
Ο Ισμαήλ δεν είναι ο αντιπαθής ερωτύλος των ιστοριών αγοραίου ανδρικού έρωτα, δεν είναι ένα «παλιόπαιδο» που πουλάει έρωτα. Δεν κρύβεται, λέει σε όποιον τον ρωτάει πως είναι ένας ταπεινός μεταφορέας που στέλνει τα χρήματα που κερδίζει στην οικογένειά του, δεν εκμεταλλεύεται οικονομικά τις ερωμένες του –το αντίθετο θα λέγαμε. Ο θεατής νιώθει την αγωνία του που περνάει από κρεβάτι σε κρεβάτι, σε έρωτες της μιας βραδιάς με εκπλήξεις –όπως εκείνη με μια γυναίκα για την οποία διαπιστώνει ότι είναι παντρεμένη όταν ξαφνικά, την στιγμή της παθιασμένης ερωτικής περίπτωσης του one night stand, εμφανίζεται το ανήλικο παιδί της.
Ο πολυπόθητος από τις γυναίκες τού Βορρά ήρωας, κατρακυλάει, βυθίζεται, χάνει την ψυχή του. Και παράλληλα με αυτήν την κατρακύλα, εκτυλίσσεται μια ιστορία μυστηρίου, με έναν μοναχικό Δανό άντρα που περνάει τα βράδια του στο ίδιο μπαρ «γνωριμιών». Είναι ομοφυλόφιλος; Ή ψάχνει κάτι άλλο; Εκεί η απλή αισθηματική ιστορία περνάει σε άλλο επίπεδο, εξελίσσεται σε ένα ψυχόδραμα με προεκτάσεις θρίλερ.
Η ταινία είναι η πρώτη μεγάλου μήκους του Ιρανού Μιλάντ Αλάμι που έχει πολιτογραφηθεί Δανός. Σιγά σιγά τα μυστήρια λύνονται, η αγωνία της απέλασης ωριμάζει και το φινάλε (όχι τόσο δυνατό όσο η έναρξη, χαριτωμένο πάντως στην τελευταία σκηνή όταν πρωταγωνιστής χαρίζει σε άλλον Ιρανό το κοστούμι των περιπετειών του) αποκαλύπτει το οικογενειακό του μυστικό που είχε αρχίσει να αχνοφαίνεται όταν ερωτεύεται μια νεαρή, δεύτερης γενιάς Ιρανή, που έχει γεννηθεί στη Δανία και είναι πολίτης της χώρας.
Η ταινία δεν θα είναι από τις κορυφαίες της περιόδου, είναι όμως από αυτές που αξίζει να δούμε και να κρατήσουμε στη μνήμη μας. Τη συστήνουμε, και αυτόν τον σκοπό έχει τούτη η μικρή παρουσίαση.
Ακολουθήσετε το μπλογκ στη σελίδα του στο faceboook, δηλώστε το αν σας αρέσει
Αποποίηση ευθύνης
Ο ιστότοπος είναι μια πλήρως αυτοματοποιημένη υπηρεσία συνάθροισης, ταξινόμησης και ανάρτησης συνοπτικών ειδήσεων και νέων από άλλους ελληνικούς ειδησεογραφικούς ιστότοπους, μέσω της τεχνολογίας RSS. Δεν αναλαμβάνουμε καμία ευθύνη για την επάρκεια, ποιότητα, πληρότητα ή ακρίβεια των ειδήσεων και των νέων που δημοσιεύονται. Δείτε περισσότερα στο τμήμα "Αποποίηση Ευθύνης" των Ορων Χρήσης.