
ως «η πρύτανις» όπως αρχικά εκείνος σκόπευε να κάνει. Αποκάλυψε ότι ενόσω ετοιμαζόταν για την παρουσίαση, πριν βγουν στον αέρα, η κυρία Βιτσιλάκη του είπε ότι ο σωστός τύπος είναι «πρυτάνισσα», ενώ ο παρουσιαστής παραδέχτηκε ότι ως σωστό για το θηλυκό του «πρύτανης» θεωρούσε το «πρύτανις» με γιώτα. Όμως την ίδια στιγμή η κάρτα που συνόδευε την παρουσίαση ήταν γραμμένη με ήτα («ΠΡΥΤΑΝΗΣ») όπως φαίνεται στην πρώτη φωτογραφία (αργότερα η κάρτα διορθώθηκε, αποφεύγοντας να πάρει θέση: το «ΠΡΥΤΑΝΗΣ» έγινε «ΠΡ.» όπως μπορείτε να δείτε στη δεύτερη φωτογραφία).
Αλλά αυτές είναι διαφορές γλωσσολόγων και ας τις λύσουν οι ίδιοι:
Ο Μπαμπινιώτης αναφέρει, τουλάχιστον σε μια παλιά έκδοση, μόνο τον αρσενικό τύπο «πρύτανης (ο)», όπως ακριβώς και το παλιό λεξικό της Πρωίας, ενώ το Τεγόπουλος-Φυτράκης πέρα από το «πρύτανης (ο)» παραθέτει και το «ο/η πρύτανις, -εως», άρα τσάμπα πάει η παραδοχή Χατζηνικολάου ότι δεν το ήξερε, αφού υπάρχει και ταυτόσημη με τη δική του άποψη

«Κατά τη γνώμη μου, σαφώς προτιμότερος είναι ο έμφυλος τύπος: η πρυτάνισσα, με μια κατάληξη που είναι βαθιά ριζωμένη στην ελληνική γλώσσα από τα αρχαία χρόνια, τόσο για αξιώματα όσο και για ανθρωπωνυμικά (Φοίνισσα). Κάποιοι λένε ότι η κατάληξη είναι υποτιμητική γιατί τους θυμίζει τη μάγισσα -απορώ πώς πάει εκεί ο νους τους και όχι στη βασίλισσα, την πριγκίπισσα ή την αρχόντισσα. Άλλοι αποφαίνονται ότι πρυτάνισσα είναι η γυναίκα του πρύτανη -είναι από αυτούς που αδυνατούν να δουν τις γυναίκες ως αυτοτελείς υπάρξεις»
Μια άλλη «πρύτανις» δεν θέλει να είναι «πρυτάνισσα»
Ωστόσο, ο ίδιος ο Νίκος Σαραντάκος δίνει τη διαφορετική άποψη μιας άλλης… πρυτάνισσας που θέλει να προσφωνείται ως «πρύτανις» και γράφει:
«Στις πρόσφατες εκλογές, στο Πανεπιστήμιο Πατρών εξελέγη πρυτάνισσα η κυρία Βενετσάνα Κυριαζοπούλου. Πιο σωστά, πρυτάνισσα τη λέω εγώ. Η ίδια η κυρία Κυριαζοπούλου φαίνεται ότι προτιμά τον λόγιο ή λογιοφανή τύπο "η πρύτανις", και αυτόν χρησιμοποιεί στα δελτία τύπου της, με αποτέλεσμα προς το παρόν να επικρατεί ένα μικρό αλαλούμ στον τοπικό Τύπο, αφού συνυπάρχουν οι δυο τύποι, "η πρύτανις" και "η πρύτανης", μαζί με τέρατα όπως "της νέας πρύτανι". Να επισημάνουμε πάντως πως το "η πρύτανις – της πρυτάνεως" είναι τύπος μουστακοφόρος και ιδιότυπος, αφού αν πάρουμε το αρχαίο κλιτικό πατρόν η γενική θα έπρεπε να είναι "της πρυτάνιδος".
Γι’ αυτό σας λέω. Άδικα πήρε ο Νίκος Χατζηνικολάου πάνω του το βάρος της άγνοιας. Για γλωσσικό μπέρδεμα πρόκειται. που δύσκολα θα ξεμπερδευτεί με μια ενιαία άποψη.
Ακολουθήσετε το μπλογκ στη σελίδα του στο faceboook, δηλώστε το αν σας αρέσει i