Ο Παναθηναϊκός το βράδυ τής Δευτέρας έκανε αυτό που πρέπει να κάνει ο κάθε πληγωμένος που μάχεται και διαθέτει υπολείμματα ψυχής: έπεσε και σηκώθηκε. Ο αγώνας με τη Λάρισα είναι από αυτούς που αργούν να ξεθωριάσουν στη μνήμη. Γιατί:
** Για την ανατροπή τού αρνητικού 1-1 με εννέα μαχητές.
** Για το πάθος των παικτών στους πανηγυρισμούς. Ένα πάθος και μια καταπιεσμένη χαρά που εκτινάχθηκε σαν πατημένο
ελατήριο όταν έγινε το 2-1.
** Για τη διαιτησία που, μιαν ακόμα φορά, πελάγωσε προκαλώντας αμφίδρομο αίσθημα αδικίας.
** Για τη χαμένη αγωνιστική αξιοπιστία τού Παναθηναϊκού που πλέον δεν φοβίζει ούτε με το βάρος τής φανέλας ούτε με την έδρα-κλουβί. Μια έδρα άλλοτε φόβητρο, αλλά τώρα προϋπολογισμένο πέρασμα βαθμοσυλλογής για κάθε ομάδα.
Στη Λεωφόρο όλοι, όσο αδύναμοι και αν είναι, κοιτάνε ψηλά, χτυπάνε στα ίσια, απαιτούν βαθμό, έχουν δοκάρια, χαμένες ευκαιρίες και διεκδικούν το απόλυτο –όπως έγινε προχθές με την ουραγό τής βαθμολογίας. Η Λάρισα είναι η μοναδική ομάδα τής Σούπερ Λίγκας, από όσες μετέχουν πέρσι και φέτος, που δεν έχει εκτός έδρας νίκη στις δύο τελευταίες διοργανώσεις (14 ήττες, 5 ισοπαλίες σε 19 αγώνες) αλλά το βράδυ της Δευτέρας λίγο έλειψε (τι λίγο, ελάχιστα!) να πάρει το πρώτο της «διπλό». Πρώτο σε τρία πρωταθλήματα, αφού δεν νίκησε εκτός έδρας ούτε στη διοργάνωση 2010-11 οπότε μετείχε πάλι στην κορυφαία κατηγορία.
Ο προχθεσινός Παναθηναϊκός ήταν μια ομάδα για θαυμασμό και για λύπηση:
ΘΑΥΜΑΣΜΟΣ όχι τόσο γιατί πήρε τη νίκη με δύο λιγότερους, όσο επειδή έβγαλαν «Ψυχή Δομάζου» (ίσως το ακριβέστερο «ψυχόμετρο» στη νεότερη ιστορία τού Παναθηναϊκού, μαζί με τον Καραγκούνη) παίκτες που ήρθαν χθες στην ομάδα, όπως ο Χίλιεμαρκ, ή προχθές όπως ο Χουλτ.
ΛΥΠΗΣΗ γιατί αυτόν τον σύλλογο τον έχουν κάνει κομμάτια, τον αφυδάτωσαν, τον ακρωτηρίασαν, τον έβαλαν στο χείλος του γκρεμού που κατασκευάστηκε (από μέσα!) με επιλεγμένα λάθη χρόνων και χρόνων.
(Δημοσιεύεται και στη Live Sport της Τετάρτης)
** Για την ανατροπή τού αρνητικού 1-1 με εννέα μαχητές.
** Για το πάθος των παικτών στους πανηγυρισμούς. Ένα πάθος και μια καταπιεσμένη χαρά που εκτινάχθηκε σαν πατημένο
ελατήριο όταν έγινε το 2-1.
** Για τη διαιτησία που, μιαν ακόμα φορά, πελάγωσε προκαλώντας αμφίδρομο αίσθημα αδικίας.
** Για τη χαμένη αγωνιστική αξιοπιστία τού Παναθηναϊκού που πλέον δεν φοβίζει ούτε με το βάρος τής φανέλας ούτε με την έδρα-κλουβί. Μια έδρα άλλοτε φόβητρο, αλλά τώρα προϋπολογισμένο πέρασμα βαθμοσυλλογής για κάθε ομάδα.
Στη Λεωφόρο όλοι, όσο αδύναμοι και αν είναι, κοιτάνε ψηλά, χτυπάνε στα ίσια, απαιτούν βαθμό, έχουν δοκάρια, χαμένες ευκαιρίες και διεκδικούν το απόλυτο –όπως έγινε προχθές με την ουραγό τής βαθμολογίας. Η Λάρισα είναι η μοναδική ομάδα τής Σούπερ Λίγκας, από όσες μετέχουν πέρσι και φέτος, που δεν έχει εκτός έδρας νίκη στις δύο τελευταίες διοργανώσεις (14 ήττες, 5 ισοπαλίες σε 19 αγώνες) αλλά το βράδυ της Δευτέρας λίγο έλειψε (τι λίγο, ελάχιστα!) να πάρει το πρώτο της «διπλό». Πρώτο σε τρία πρωταθλήματα, αφού δεν νίκησε εκτός έδρας ούτε στη διοργάνωση 2010-11 οπότε μετείχε πάλι στην κορυφαία κατηγορία.
Ο προχθεσινός Παναθηναϊκός ήταν μια ομάδα για θαυμασμό και για λύπηση:
ΘΑΥΜΑΣΜΟΣ όχι τόσο γιατί πήρε τη νίκη με δύο λιγότερους, όσο επειδή έβγαλαν «Ψυχή Δομάζου» (ίσως το ακριβέστερο «ψυχόμετρο» στη νεότερη ιστορία τού Παναθηναϊκού, μαζί με τον Καραγκούνη) παίκτες που ήρθαν χθες στην ομάδα, όπως ο Χίλιεμαρκ, ή προχθές όπως ο Χουλτ.
ΛΥΠΗΣΗ γιατί αυτόν τον σύλλογο τον έχουν κάνει κομμάτια, τον αφυδάτωσαν, τον ακρωτηρίασαν, τον έβαλαν στο χείλος του γκρεμού που κατασκευάστηκε (από μέσα!) με επιλεγμένα λάθη χρόνων και χρόνων.
(Δημοσιεύεται και στη Live Sport της Τετάρτης)
Αποποίηση ευθύνης
Ο ιστότοπος είναι μια πλήρως αυτοματοποιημένη υπηρεσία συνάθροισης, ταξινόμησης και ανάρτησης συνοπτικών ειδήσεων και νέων από άλλους ελληνικούς ειδησεογραφικούς ιστότοπους, μέσω της τεχνολογίας RSS. Δεν αναλαμβάνουμε καμία ευθύνη για την επάρκεια, ποιότητα, πληρότητα ή ακρίβεια των ειδήσεων και των νέων που δημοσιεύονται. Δείτε περισσότερα στο τμήμα "Αποποίηση Ευθύνης" των Ορων Χρήσης.