Δε φτάνει το «κάνει ό,τι μπορεί»

Ο Αλέξης Τσίπρας αρέσκεται να χρησιμοποιεί μία εμβληματική
φράση του βραζιλιάνου προέδρου Ιγνάσιο Λούλα Ντα Σίλβα
–ειπωμένη σε άλλες συνθήκες και αφορώσα σε ένα κράτος με
άλλες προκλήσεις: «καλύτερα μια Αριστερά που κάνει ό,τι μπορεί,
παρά μία Δεξιά που κάνει ό,τι θέλει».

Ταυτοχρόνως, βλέπουμε ότι ως τώρα, στην παρούσα προεκλογική
περίοδο, πολλά στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ επικαλούνται είτε το
αδιαμφισβήτητο ηθικό πλεονέκτημα της κυβερνώσης Αριστεράς,
έτσι όπως ο ΣΥΡΙΖΑ κατάφερε, έπειτα από 4,5 χρόνια
διακυβέρνησης, να το διαφυλάξει άσπιλο και αμόλυντο (κάτι που
αυτονοήτως λέει πολλά…) είτε τις αγαθές προθέσεις και τις
ευαισθησίες που έχει ο ΣΥΡΙΖΑ και το στελεχικό του δυναμικό για
όσες κοινωνικές ομάδες υποφέρουν. Έχουμε, εξάλλου, ακούσει
πολλές φορές στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ να καταλογίζουν στον
πρωθυπουργό «έλλειψη ενσυναίσθησης» -που είναι και της μόδας
ως έννοια. Επίσης, ο ένας μετά τον άλλο και η μία μετά την άλλη,
τα στελέχη της Κουμουνδούρου διαβεβαιώνουν για τις καλές και
αγαθές τους προθέσεις, υπενθυμίζουν πόσα –όντως σημαντικά-
έγιναν επί «πρώτη φορά Αριστεράς» για την αντιμετώπιση της
προϊούσας τότε κοινωνικής κρίσης, ενώ επικαλούνται διαρκώς και
την τιμότητα και την ακεραιότητα όλων όσοι κυβέρνησαν από το
2015 ως το καλοκαίρι του 2019.

Σωστά όλα αυτά, ωστόσο τίθεται ένα ερώτημα: φτάνει το να
προβάλλει κανείς την τιμιότητα, την ακεραιότητα και τις οξυμμένες
ευαισθησίες του, για να κατακτήσει την εμπιστοσύνη των πολιτών;
Ή οι πολίτες, έπειτα από 10 χρόνια Μνημονίων και ενός διαρκούς
εξουθενωτικού φλερτ με τη χρεοκοπία και την εθνική καταστροφή
της εξόδου από το ευρώ, έχουν ως προτεραιότητα αυτούς που
«μπορούν να κάνουν τη δουλειά»; Ή, διαφορετικά: πιστεύει κανείς

ότι οι πολίτες δεν οσφραίνονται την ίδια οσμή σκανδάλου
βλέποντας τις περίεργες απευθείας αναθέσεις που έχουν σπάσει
κάθε ρεκόρ; Ή ότι νομίζουν πως οι λογής λογής Πάτσηδες είναι
«μεμονωμένες περιπτώσεις» για τους οποίους ουδείς ήξερε
τίποτα; Ή μήπως δεν έχουν βγάλει τα συμπεράσματά τους ως
προς το ποιος παρακολουθούσε ποιον και για ποιον λόγο;
Οι πολίτες τα ξέρουν όλα αυτά –και γνωρίζουν πολύ καλά και
ποιος έχει την μεγαλύτερη ευαισθησία, ποιου δεν πήραν τα μυαλά
αέρα, ποιος διαμένει στο ίδιο διαμέρισμα, ποιος έχει την ίδια
περιουσία με αυτή που είχε πριν 5 και πριν 10 χρόνια.
Ο ΣΥΡΙΖΑ, λοιπόν, κρούει ανοιχτές θύρες επαναλαμβάνοντας
στους πολίτες κάτι που το ξέρουν πολύ καλά. Αυτό, όμως, που δεν
ξέρουν πολύ καλά είναι τις πλείστες όσες περιπτώσεις –πέραν της
«μεγάλης εικόνας» της εξόδου της χώρας από το Μνημόνιο…- που
η κυβέρνηση της Αριστεράς όχι απλώς είχαν διαχειριστική
επάρκεια, αλλά έφεραν σε πέρας και αποστολές που άλλοι δεν
μπορούσαν.

Για παράδειγμα, μέσα στην πίεση και τον «πόλεμο» του
Μνημονίου, ήταν ο ΣΥΡΙΖΑ που κατέγραψε θεαματική πρόοδο στο
Κτηματολόγιο και τους δασικούς χάρτες, που καρκινοβατούσαν 20
χρόνια.
Επίσης, ήταν η κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ που κατάφερε να κρατήσει
όρθιες τις αστικές συγκοινωνίες της Αθήνας –αλλά και της
Θεσσαλονίκης, με τη γνωστή κρατικοποίηση- και μάλιστα με
εκπτώσεις και στήριξη των άνεργων και των λοιπών ευπαθών
ομάδων.
Ήταν η κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ που κατέστησε «εθνικό
πρωταθλητή» τα «Ελληνικά Πετρέλαια» για να έρθει η επόμενη
κυβέρνηση να την ξεπουλήσει στον σημερινό ιδιοκτήτη της.
Ήταν η κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ που ολοκλήρωσε ένα deal που
απαιτούσε τόσο λεπτούς και χειρουργικούς χειρισμούς, που
δύσκολα μπορεί να επαναληφθεί: την διάσωση του
«Μαρινόπουλου».

Επίσης, ήταν η κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ που προωθώντας την
απολιγνιτοποίηση και σε ένα περιβάλλον κρίσης και απαξίωσης,
ξεκίνησε την εξυγίανση της ΔΕΗ αποπληρώνοντας και
σωρευμένες οφειλές της, χωρίς να αυξήσει ούτε μισό ευρώ τα
τιμολόγια –αντιθέτως, με σοβαρές διευκολύνσεις και ανακοπή του
φαινομένου να βυθίζονται, λόγω χρεών, ολόκληρα νοικοκυριά στο
σκοτάδι.
Ο ΣΥΡΙΖΑ έχει πολλές, ευγενείς και καλές προθέσεις. Όμως, δεν
έχει μόνο αυτό. Ούτε μόνο ευαισθησίες. Και πολλές φορές το
ξεχνάει.

The post Δε φτάνει το «κάνει ό,τι μπορεί» appeared first on kontranews.gr - Τελευταίες εξελίξεις από την Ελλάδα και τον Κόσμο..