Ο ΕΘΝΙΚΙΣΜΟΣ, Ο ΠΟΤΑΜΟΣ ΚΑΙ Ο ΣΕΙΣΜΟΣ ΠΟΥ ΑΛΛΑΞΕ ΤΑ ΧΡΩΜΑΤΑ
Μια ομάδα από τη γειτονιά μας, η Βαρντάρ Σκοπίων, έκανε την μεγαλύτερη έκπληξη στον δεύτερο προκριματικό γύρο του Τσάμπιονς Λιγκ. Με τη νίκη της 3-1 επί της σουηδικής Μάλμε κέρδισε την πρόκριση (είχε αποσπάσει και ισοπαλία 1-1 στη Σουηδία)
και έδειξε ότι το άξιζε, αν και βρέθηκε να χάνει με αμφισβητούμενο πέναλτι από τα πρώτα λεπτά του δεύτερου αγώνα, ο οποίος μάλιστα έγινε στη Στρώμνιτσα, μια πόλη που απέχει περίπου 30 χλμ. από τα ελληνοσκοπιανά σύνορα. Η νίκη της Βαρντάρ γέμισε με χαμόγελα τη μισή και πλέον χώρα, που έζησε για μία εβδομάδα με την προοπτική να πανηγυρίσει την επιτυχία μόνο μιας «αλβανόφωνης» ομάδας. Η Σκεντίγια από το αλβανόφωνο Τέτοβο νίκησε στον πρώτο αγώνα την φινλανδική Ελσίνκι με 3-1 κι έβαλε τις βάσεις της πρόκρισης, σε μια χώρα που ακόμα και οι αθλητικές επιτυχίες πανηγυρίζονται ανάλογα με το ποια κοινότητα εκπροσωπεί ο καθένας.
Από τη στιγμή που το κράτος στα βόρεια σύνορά μας ανακήρυξε την ανεξαρτησία του, η αλβανόφωνη κοινότητα έπαιξε σοβαρό ρόλο στις εξελίξεις, πολιτικές και μη. Οι αλβανόφωνοι, άλλωστε, αποτελούν περίπου το 30% της γειτονικής μας δημοκρατίας (κάποιες μετρήσεις τους ανεβάζουν και στο 40%).
Οι πρόσφατες ζυμώσεις, σύμφωνα με τις οποίες η κυβέρνηση του σοσιαλιστή Ζόραν Ζάεφ στηρίζεται στις ψήφους δύο αλβανόφωνων κομμάτων για να διατηρείται στην εξουσία, αναβάθμισαν την ισχύ της μειονότητας. Ο νέος πρόεδρος της βουλής του σκοπιανού κράτους είναι αλβανόφωνος, κάτι που δεν είχε ξαναγίνει στο παρελθόν στην πολιτική ιστορία της χώρας και οδήγησε σε νέες εντάσεις μεταξύ των δύο κοινοτήτων, που έχουν και αθλητικές προεκτάσεις: Οι ομάδες δεν παίρνουν άδεια από την ΟΥΕΦΑ να αγωνιστούν είτε στα Σκόπια, είτε στο Τέτοβο. Προτιμάται η Στρούμιτσα ή το Μοναστήρι (Μπίτολα), που βρίσκονται στο νότο.
Πολλοί θεωρούν ότι η Βαρντάρ πήρε το όνομά της από το Βαρδάρη, τον μεγαλύτερο ποταμό της χώρας, που ρέει και στην Ελλάδα κι εμείς τον ονομάζουμε Αξιό. Κι όμως, η ονομασία προήλθε από κάτι πολύ λιγότερο… ρομαντικό. Τα μέλη των δύο ποδοσφαιρικών ομάδων Πομπέντα και Μακεντόνιγια που μαζεύτηκαν στις 22 Ιουλίου 1947 για να συζητήσουν το ενδεχόμενο της συγχώνευσης συμφώνησαν σε όλα εκτός του ονόματος. Τότε κάποιος πρότεινε να ονομαστεί ο σύλλογος όπως και το… σινεμά που φιλοξενούσε τη μάζωξη: «Βαρντάρ»! Το όνομα άρεσε, διότι όπως και να’ χει κουβαλούσε και μια ιστορία…
Η Βαρντάρ θεωρείται η πιο ιστορική ομάδα των Σκοπίων, αν και δημιουργήθηκε μετά το τέλος του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου, 11 χρόνια αργότερα από τη Ραμποτνίτσκι. Οι δύο ομάδες μπορεί να αντλούν οπαδούς από την ίδια δεξαμενή, πάνω-κάτω, αλλά μεταξύ τους αντιπαλότητα δεν καταγράφεται, ειδικά στο ποδόσφαιρο. Στις εποχές της ενωμένης Γιουγκοσλαβίας είχαν οριοθετήσει τα τσανάκια τους: Η Βαρντάρ στο ποδόσφαιρο, η Ραμποτνίτσκι στο μπάσκετ και στο χάντμπολ.
Ένας σεισμός άλλαξε τα χρώματά της!
Αυτό που έκανε τη Βαρντάρ την πιο δημοφιλή ομάδα στα Σκόπια, αλλά και στην ομογένεια, ήταν η απόφαση της διοίκησής της να αλλάξει τα χρώματα του συλλόγου μετά τον καταστροφικό σεισμό του 1963, που ισοπέδωσε ολόκληρες γειτονιές στα Σκόπια και στοίχισε τη ζωή σε τουλάχιστον 4.000 ανθρώπους. Ως τότε η Βαρντάρ φορούσε κόκκινες φανέλες και λευκά σορτσάκια. Τη σεζόν αυτή άλλαξε την εμφάνισή της και ανακοίνωσε ότι στο εξής θα φοράει μαύρα σορτς, σε ένδειξη πένθους.
Η δημοφιλία της άγγιξε κόκκινο, ειδικά όταν έπαιζε στην πρώτη κατηγορία του γιουγκοσλαβικού πρωταθλήματος είχε μαζί της όλους τους κατοίκους των Σκοπίων. Ο πιο γνωστός σύλλογος φανατικών οπαδών της Βαρντάρ δημιουργήθηκε το 1987 και έχει το όνομα «Κομίτι». Φυσικά δεν πρόκειται για… κομήτες, αλλά για μέλη του κομιτάτου, γνωστοί στο ελληνικό κοινό ως κομιτατζήδες. Η λέξη προέρχεται από τον 19ο αιώνα, όταν όλη η περιοχή ήταν υπό τον έλεγχο της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας, και οι σλαβόφωνοι-βουλγαρόφωνοι είχαν οργανωθεί σε κομιτάτα (επιτροπές), με στόχο την ενσωμάτωση της περιοχής στη Βουλγαρία. Με τον καιρό η λέξη έγινε συνώνυμη του σλαβομακεδονικού εθνικισμού, ειδικά μετά τον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο, όταν το νοτιότερο μέρος της Γιουγκοσλαβίας ανακηρύχθηκε σε «ομόσπονδη σοσιαλιστική δημοκρατία» κι από Νότια Σερβία και Βαρντάρσκα μετονομάστηκε σε Μακεδονία.
Η Βαρντάρ έχει κάνει ήδη την υπέρβασή της. Ποτέ στο παρελθόν δεν είχε καταφέρει να φτάσει στον τρίτο προκριματικό γύρο οποιασδήποτε ευρωπαϊκής διοργάνωσης. Τώρα θα βρει απέναντί της ακόμα μια ομάδα από τη βόρεια Ευρώπη, τη δανέζικη Κοπεγχάγη. Κανείς δε μιλάει για πρόκριση, αλλά τουλάχιστον αυτή τη φορά θέλουν να παίξουν στα Σκόπια, όσο κι αν παραδέχονται ότι ο κακός αγωνιστικός χώρος στη Στρούμιτσα τους βόλεψε στον τρόπο παιχνιδιού τους.
Αργύρης Παγαρτάνης
(Δημοσιεύεται στη Live Sport της Παρασκευής)
Μια ομάδα από τη γειτονιά μας, η Βαρντάρ Σκοπίων, έκανε την μεγαλύτερη έκπληξη στον δεύτερο προκριματικό γύρο του Τσάμπιονς Λιγκ. Με τη νίκη της 3-1 επί της σουηδικής Μάλμε κέρδισε την πρόκριση (είχε αποσπάσει και ισοπαλία 1-1 στη Σουηδία)
και έδειξε ότι το άξιζε, αν και βρέθηκε να χάνει με αμφισβητούμενο πέναλτι από τα πρώτα λεπτά του δεύτερου αγώνα, ο οποίος μάλιστα έγινε στη Στρώμνιτσα, μια πόλη που απέχει περίπου 30 χλμ. από τα ελληνοσκοπιανά σύνορα. Η νίκη της Βαρντάρ γέμισε με χαμόγελα τη μισή και πλέον χώρα, που έζησε για μία εβδομάδα με την προοπτική να πανηγυρίσει την επιτυχία μόνο μιας «αλβανόφωνης» ομάδας. Η Σκεντίγια από το αλβανόφωνο Τέτοβο νίκησε στον πρώτο αγώνα την φινλανδική Ελσίνκι με 3-1 κι έβαλε τις βάσεις της πρόκρισης, σε μια χώρα που ακόμα και οι αθλητικές επιτυχίες πανηγυρίζονται ανάλογα με το ποια κοινότητα εκπροσωπεί ο καθένας.
Από τη στιγμή που το κράτος στα βόρεια σύνορά μας ανακήρυξε την ανεξαρτησία του, η αλβανόφωνη κοινότητα έπαιξε σοβαρό ρόλο στις εξελίξεις, πολιτικές και μη. Οι αλβανόφωνοι, άλλωστε, αποτελούν περίπου το 30% της γειτονικής μας δημοκρατίας (κάποιες μετρήσεις τους ανεβάζουν και στο 40%).
Οι πρόσφατες ζυμώσεις, σύμφωνα με τις οποίες η κυβέρνηση του σοσιαλιστή Ζόραν Ζάεφ στηρίζεται στις ψήφους δύο αλβανόφωνων κομμάτων για να διατηρείται στην εξουσία, αναβάθμισαν την ισχύ της μειονότητας. Ο νέος πρόεδρος της βουλής του σκοπιανού κράτους είναι αλβανόφωνος, κάτι που δεν είχε ξαναγίνει στο παρελθόν στην πολιτική ιστορία της χώρας και οδήγησε σε νέες εντάσεις μεταξύ των δύο κοινοτήτων, που έχουν και αθλητικές προεκτάσεις: Οι ομάδες δεν παίρνουν άδεια από την ΟΥΕΦΑ να αγωνιστούν είτε στα Σκόπια, είτε στο Τέτοβο. Προτιμάται η Στρούμιτσα ή το Μοναστήρι (Μπίτολα), που βρίσκονται στο νότο.
Πολλοί θεωρούν ότι η Βαρντάρ πήρε το όνομά της από το Βαρδάρη, τον μεγαλύτερο ποταμό της χώρας, που ρέει και στην Ελλάδα κι εμείς τον ονομάζουμε Αξιό. Κι όμως, η ονομασία προήλθε από κάτι πολύ λιγότερο… ρομαντικό. Τα μέλη των δύο ποδοσφαιρικών ομάδων Πομπέντα και Μακεντόνιγια που μαζεύτηκαν στις 22 Ιουλίου 1947 για να συζητήσουν το ενδεχόμενο της συγχώνευσης συμφώνησαν σε όλα εκτός του ονόματος. Τότε κάποιος πρότεινε να ονομαστεί ο σύλλογος όπως και το… σινεμά που φιλοξενούσε τη μάζωξη: «Βαρντάρ»! Το όνομα άρεσε, διότι όπως και να’ χει κουβαλούσε και μια ιστορία…
Η Βαρντάρ θεωρείται η πιο ιστορική ομάδα των Σκοπίων, αν και δημιουργήθηκε μετά το τέλος του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου, 11 χρόνια αργότερα από τη Ραμποτνίτσκι. Οι δύο ομάδες μπορεί να αντλούν οπαδούς από την ίδια δεξαμενή, πάνω-κάτω, αλλά μεταξύ τους αντιπαλότητα δεν καταγράφεται, ειδικά στο ποδόσφαιρο. Στις εποχές της ενωμένης Γιουγκοσλαβίας είχαν οριοθετήσει τα τσανάκια τους: Η Βαρντάρ στο ποδόσφαιρο, η Ραμποτνίτσκι στο μπάσκετ και στο χάντμπολ.
Ένας σεισμός άλλαξε τα χρώματά της!
Αυτό που έκανε τη Βαρντάρ την πιο δημοφιλή ομάδα στα Σκόπια, αλλά και στην ομογένεια, ήταν η απόφαση της διοίκησής της να αλλάξει τα χρώματα του συλλόγου μετά τον καταστροφικό σεισμό του 1963, που ισοπέδωσε ολόκληρες γειτονιές στα Σκόπια και στοίχισε τη ζωή σε τουλάχιστον 4.000 ανθρώπους. Ως τότε η Βαρντάρ φορούσε κόκκινες φανέλες και λευκά σορτσάκια. Τη σεζόν αυτή άλλαξε την εμφάνισή της και ανακοίνωσε ότι στο εξής θα φοράει μαύρα σορτς, σε ένδειξη πένθους.
Η δημοφιλία της άγγιξε κόκκινο, ειδικά όταν έπαιζε στην πρώτη κατηγορία του γιουγκοσλαβικού πρωταθλήματος είχε μαζί της όλους τους κατοίκους των Σκοπίων. Ο πιο γνωστός σύλλογος φανατικών οπαδών της Βαρντάρ δημιουργήθηκε το 1987 και έχει το όνομα «Κομίτι». Φυσικά δεν πρόκειται για… κομήτες, αλλά για μέλη του κομιτάτου, γνωστοί στο ελληνικό κοινό ως κομιτατζήδες. Η λέξη προέρχεται από τον 19ο αιώνα, όταν όλη η περιοχή ήταν υπό τον έλεγχο της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας, και οι σλαβόφωνοι-βουλγαρόφωνοι είχαν οργανωθεί σε κομιτάτα (επιτροπές), με στόχο την ενσωμάτωση της περιοχής στη Βουλγαρία. Με τον καιρό η λέξη έγινε συνώνυμη του σλαβομακεδονικού εθνικισμού, ειδικά μετά τον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο, όταν το νοτιότερο μέρος της Γιουγκοσλαβίας ανακηρύχθηκε σε «ομόσπονδη σοσιαλιστική δημοκρατία» κι από Νότια Σερβία και Βαρντάρσκα μετονομάστηκε σε Μακεδονία.
Η Βαρντάρ έχει κάνει ήδη την υπέρβασή της. Ποτέ στο παρελθόν δεν είχε καταφέρει να φτάσει στον τρίτο προκριματικό γύρο οποιασδήποτε ευρωπαϊκής διοργάνωσης. Τώρα θα βρει απέναντί της ακόμα μια ομάδα από τη βόρεια Ευρώπη, τη δανέζικη Κοπεγχάγη. Κανείς δε μιλάει για πρόκριση, αλλά τουλάχιστον αυτή τη φορά θέλουν να παίξουν στα Σκόπια, όσο κι αν παραδέχονται ότι ο κακός αγωνιστικός χώρος στη Στρούμιτσα τους βόλεψε στον τρόπο παιχνιδιού τους.
Αργύρης Παγαρτάνης
(Δημοσιεύεται στη Live Sport της Παρασκευής)
Αποποίηση ευθύνης
Ο ιστότοπος είναι μια πλήρως αυτοματοποιημένη υπηρεσία συνάθροισης, ταξινόμησης και ανάρτησης συνοπτικών ειδήσεων και νέων από άλλους ελληνικούς ειδησεογραφικούς ιστότοπους, μέσω της τεχνολογίας RSS. Δεν αναλαμβάνουμε καμία ευθύνη για την επάρκεια, ποιότητα, πληρότητα ή ακρίβεια των ειδήσεων και των νέων που δημοσιεύονται. Δείτε περισσότερα στο τμήμα "Αποποίηση Ευθύνης" των Ορων Χρήσης.