...ΚΑΙ ΤΑ ΣΥΜΦΕΡΟΝΤΑ ΠΙΣΩ ΑΠΟ ΤΙΣ ΛΕΞΕΙΣ - ΤΑ ΑΠΟΣΧΙΣΤΙΚΑ ΚΙΝΗΜΑΤΑ ΤΗΣ ΙΣΤΟΡΙΑΣ - ΟΙ «ΚΟΥΡΕΛΗΔΕΣ» ΕΛΛΗΝΕΣ ΚΑΙ Η ΒΕΛΓΙΚΗ ΕΠΑΝΑΣΤΑΣΗ!
«Οι Ηγεμόνες διαδήλωσαν ότι θεωρούν νομικώς άκυρον και αποκηρυκτέαν, παρά των αρχών του Δημοσίου Δικαίου της Ευρώπης, πάσαν υποτιθέμενην μεταρρύθμισιν πραγματοποιουμένων διά κινήματος ή ανοικτής βίας».
Αν η γλώσσα δεν ήταν καθαρεύουσα, αλλά δημοτική, θα μπορούσε να είναι ένα ανακοινωθέν που εκδόθηκε χθες, μετά τις ραγδαίες εξελίξεις στην
Καταλονία. Κι όμως, αυτή είναι η τελευταία φράση της διακοίνωσης του συνεδρίου του Λάιμπαχ, στις 12 Μαΐου 1821. Το συνέδριο του Λάιμπαχ, της σημερινής Λιουμπλιάνας δηλαδή, που τότε ανήκε στην Αυστροουγγρική Αυτοκρατορία, είχε φέρει στο ίδιο τραπέζι τις μεγάλες δυνάμεις της εποχής (Αυστρία, Βρετανία, Πρωσία, Γαλλία και Ρωσία) για να αποφασίσουν τις τύχες της Ευρώπης. Τι αποφάσισαν; Ότι για χάρη του… δημοσίου δικαίου της ηπείρου και του καλού των λαών της, όπως το αντιλαμβάνονταν αυτοί, θεωρούσαν άκυρα και αποκήρυσσαν όλα τα επαναστατικά κινήματα της εποχής.
Το συνέδριο του Λάιμπαχ ξεκίνησε τον Ιανουάριο του ίδιου έτους, με σκοπό να τελειώσει μια για πάντα τα διάφορα κινήματα για την ελευθερία των ευρωπαϊκών λαών. Στην αρχή ασχολήθηκε με τις φωτιές στην ιταλική χερσόνησο, κυρίως στο νότιο Βασίλειο της Νάπολης, αλλά και στο Πεδεμόντιο, την περιοχή γύρω από το Τορίνο. Στη συνέχεια επεκτάθηκε στα εδάφη της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας, κυρίως το ζήτημα της Σερβίας που έμενε εκκρεμές, αλλά και την εξέγερση του Αλή Πασά στην περιοχή της Ηπείρου.
Η παραίτηση του Αλέξανδρου Υψηλάντη
Πάνω που συζητούσαν αυτά οι σύνεδροι, έφτασε και η επιστολή του Αλέξανδρου Υψηλάντη, ο οποίος δήλωνε την παραίτησή του από τον ρώσικο στρατό και ενημέρωνε τους συνέδρους ότι ξεκινούσε τον ένοπλο αγώνα στις παραδουνάβιες ηγεμονίες, προκειμένου να ξεσηκώσει τους Έλληνες κατά του σουλτάνου!
Όπως είναι φυσικό, η επιστολή προκάλεσε μεγάλη αναταραχή. Οι μεγάλοι της εποχής, με πρωτεργάτη τον καγκελάριο της Αυστρίας Μέτερνιχ, ήλπιζαν να σβήσουν τις φωτιές και αντ’ αυτού έβλεπαν να ανάβουν κι άλλες. Οι οποίες για την ώρα δεν βρίσκονταν στα δικά τους εδάφη, αλλά σίγουρα θα επεκτείνονταν. Κάτι που έγινε σε λιγότερο από έναν αιώνα. Πολλοί αποδίδουν σ’ αυτή την μάλλον ατυχή χρονική συγκυρία το μίσος, με το οποίο ο Μέτερνιχ αντιμετώπισε το ελληνικό ζήτημα από εκεί και στο εξής: Επειδή του χάλασε τη συνταγή, την ώρα ακριβώς που θεωρούσε ότι έβαζε τα πράγματα σε μία τάξη.
Συμπέρασμα: Όταν διαβάζετε φράσεις του τύπου «σεβασμός της εδαφικής ακεραιότητας», «σεβασμός του δημοσίου δικαίου της Ευρώπης», «σεβασμός των συνόρων» κτλ. ψάξτε να βρείτε ποιο είναι το συμφέρον αυτού που τα λέει. Οι έννοιες αυτές ουσιαστικά δεν υπάρχουν. Έχουν κατασκευαστεί μόνο για να τις χρησιμοποιούν όλοι αυτοί που βολεύονται με μια κατάσταση και δεν θέλουν αυτή να αλλάξει.
Οι «κουρελήδες»
Η Ελλάδα σήμερα σέβεται τα σύνορα, την εδαφική ακεραιότητα, το δημόσιο δίκαιο της Ευρώπης και συντάσσεται πλήρως με την Ευρωπαϊκή Ένωση, την Ιερά Συμμαχία της εποχής, εναντίον της Καταλονίας. Σ’ ένα σημερινό «Λάιμπαχ», θα ήταν σύνεδρος με όλα τα προνόμια που απορρέουν από το στάτους ενός κράτους ανεξάρτητου και διεθνώς αναγνωρισμένου. Πριν μόλις δύο αιώνες οι Έλληνες ήταν κάποιοι κουρελήδες, φασαριόζοι, ανατρεπτικοί, που επεδίωκαν την αποσταθεροποίηση της Ευρώπης και δεν σέβονταν τίποτα, ούτε την εδαφική ακεραιότητα (της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας, της οποίας διεκδίκησαν και πήραν εδάφη), ούτε το «δημόσιο δίκαιο» της Ευρώπης, όπως εκφράστηκε στο Λάιμπαχ.
Η βελγική επανάσταση
Και τώρα; Το μούδιασμα είναι δεδομένο. Η περιοχή της δυτικής Ευρώπης έχει να δει ένοπλο αποσχιστικό κίνημα από το… 1830! Την εποχή που αναγνωριζόταν και το ελληνικό κράτος πετύχαινε και η βελγική επανάσταση, στην απόσχιση των ολλανδικών νότιων επαρχιών και τη δημιουργία του κράτους του Βελγίου. Από τότε τα σύνορα μεταξύ των δυτικοευρωπαϊκών κρατών (κυρίως μεταξύ Γαλλίας και Γερμανίας…) άλλαξαν αρκετές φορές, μια ολόκληρη χερσόνησος (Ιταλία) ενώθηκε σ’ ένα κράτος, αλλά σε καμία περίπτωση μια περιοχή που εκδηλώνει διαφορετικότητα (μεγάλη ή μικρή, δεν έχει σημασία) από την κυρίαρχη κρατική δύναμη δεν είχε διανοηθεί να προχωρήσει σε τόσο μακριά.
Δεν άφησε δρόμο ανοικτό στη... γάτα
Η μονομερής ανακήρυξη ανεξαρτησίας από την Καταλονία έμοιαζε με μονόδρομο, ανεξάρτητα αν αυτός ο δρόμος οδηγεί σε γκρεμό. Ο Πουζδεμόν και οι Καταλανοί εθνικιστές μοιάζουν με τη γάτα, που αγριεύει όταν δεν βλέπει οδό διαφυγής. Και η αλήθεια είναι ότι ο Ισπανός πρωθυπουργός Ραχόι, συνεχίζοντας το ρεσιτάλ λανθασμένης διαχείρισης του προβλήματος, δεν τους άφησε όχι δρόμο, αλλά ούτε καν ένα μονοπάτι. Απαίτησε την πλήρη υποταγή τους, ξεχνώντας ότι με τη βία δεν μπορείς να αναγκάσεις κάποιον να ζήσει μαζί σου. Πιο σωστό είναι να τον πείσεις ότι μαζί σου θα περάσει καλύτερα απ’ ότι μόνος του.
Το πιο πιθανό είναι η Καταλονία να απομονωθεί πολιτικά, δεδομένου ότι αυτό επιτάσσει το σημερινό «δημόσιο δίκαιο» της Ευρώπης. Το ζήτημα, όμως, είναι ότι η Ισπανία δεν θα είναι ποτέ πια η ίδια…
Αργύρης Παγαρτάνης(Δημοσιεύεται στη Live Sport της Κυριακής με τίτλο «Τα συμφέροντα πίσω από τις λέξεις»)
«Οι Ηγεμόνες διαδήλωσαν ότι θεωρούν νομικώς άκυρον και αποκηρυκτέαν, παρά των αρχών του Δημοσίου Δικαίου της Ευρώπης, πάσαν υποτιθέμενην μεταρρύθμισιν πραγματοποιουμένων διά κινήματος ή ανοικτής βίας».
Αν η γλώσσα δεν ήταν καθαρεύουσα, αλλά δημοτική, θα μπορούσε να είναι ένα ανακοινωθέν που εκδόθηκε χθες, μετά τις ραγδαίες εξελίξεις στην
Καταλονία. Κι όμως, αυτή είναι η τελευταία φράση της διακοίνωσης του συνεδρίου του Λάιμπαχ, στις 12 Μαΐου 1821. Το συνέδριο του Λάιμπαχ, της σημερινής Λιουμπλιάνας δηλαδή, που τότε ανήκε στην Αυστροουγγρική Αυτοκρατορία, είχε φέρει στο ίδιο τραπέζι τις μεγάλες δυνάμεις της εποχής (Αυστρία, Βρετανία, Πρωσία, Γαλλία και Ρωσία) για να αποφασίσουν τις τύχες της Ευρώπης. Τι αποφάσισαν; Ότι για χάρη του… δημοσίου δικαίου της ηπείρου και του καλού των λαών της, όπως το αντιλαμβάνονταν αυτοί, θεωρούσαν άκυρα και αποκήρυσσαν όλα τα επαναστατικά κινήματα της εποχής.
Το συνέδριο του Λάιμπαχ ξεκίνησε τον Ιανουάριο του ίδιου έτους, με σκοπό να τελειώσει μια για πάντα τα διάφορα κινήματα για την ελευθερία των ευρωπαϊκών λαών. Στην αρχή ασχολήθηκε με τις φωτιές στην ιταλική χερσόνησο, κυρίως στο νότιο Βασίλειο της Νάπολης, αλλά και στο Πεδεμόντιο, την περιοχή γύρω από το Τορίνο. Στη συνέχεια επεκτάθηκε στα εδάφη της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας, κυρίως το ζήτημα της Σερβίας που έμενε εκκρεμές, αλλά και την εξέγερση του Αλή Πασά στην περιοχή της Ηπείρου.
Η παραίτηση του Αλέξανδρου Υψηλάντη
Πάνω που συζητούσαν αυτά οι σύνεδροι, έφτασε και η επιστολή του Αλέξανδρου Υψηλάντη, ο οποίος δήλωνε την παραίτησή του από τον ρώσικο στρατό και ενημέρωνε τους συνέδρους ότι ξεκινούσε τον ένοπλο αγώνα στις παραδουνάβιες ηγεμονίες, προκειμένου να ξεσηκώσει τους Έλληνες κατά του σουλτάνου!
Όπως είναι φυσικό, η επιστολή προκάλεσε μεγάλη αναταραχή. Οι μεγάλοι της εποχής, με πρωτεργάτη τον καγκελάριο της Αυστρίας Μέτερνιχ, ήλπιζαν να σβήσουν τις φωτιές και αντ’ αυτού έβλεπαν να ανάβουν κι άλλες. Οι οποίες για την ώρα δεν βρίσκονταν στα δικά τους εδάφη, αλλά σίγουρα θα επεκτείνονταν. Κάτι που έγινε σε λιγότερο από έναν αιώνα. Πολλοί αποδίδουν σ’ αυτή την μάλλον ατυχή χρονική συγκυρία το μίσος, με το οποίο ο Μέτερνιχ αντιμετώπισε το ελληνικό ζήτημα από εκεί και στο εξής: Επειδή του χάλασε τη συνταγή, την ώρα ακριβώς που θεωρούσε ότι έβαζε τα πράγματα σε μία τάξη.
Συμπέρασμα: Όταν διαβάζετε φράσεις του τύπου «σεβασμός της εδαφικής ακεραιότητας», «σεβασμός του δημοσίου δικαίου της Ευρώπης», «σεβασμός των συνόρων» κτλ. ψάξτε να βρείτε ποιο είναι το συμφέρον αυτού που τα λέει. Οι έννοιες αυτές ουσιαστικά δεν υπάρχουν. Έχουν κατασκευαστεί μόνο για να τις χρησιμοποιούν όλοι αυτοί που βολεύονται με μια κατάσταση και δεν θέλουν αυτή να αλλάξει.
Οι «κουρελήδες»
Η Ελλάδα σήμερα σέβεται τα σύνορα, την εδαφική ακεραιότητα, το δημόσιο δίκαιο της Ευρώπης και συντάσσεται πλήρως με την Ευρωπαϊκή Ένωση, την Ιερά Συμμαχία της εποχής, εναντίον της Καταλονίας. Σ’ ένα σημερινό «Λάιμπαχ», θα ήταν σύνεδρος με όλα τα προνόμια που απορρέουν από το στάτους ενός κράτους ανεξάρτητου και διεθνώς αναγνωρισμένου. Πριν μόλις δύο αιώνες οι Έλληνες ήταν κάποιοι κουρελήδες, φασαριόζοι, ανατρεπτικοί, που επεδίωκαν την αποσταθεροποίηση της Ευρώπης και δεν σέβονταν τίποτα, ούτε την εδαφική ακεραιότητα (της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας, της οποίας διεκδίκησαν και πήραν εδάφη), ούτε το «δημόσιο δίκαιο» της Ευρώπης, όπως εκφράστηκε στο Λάιμπαχ.
Η βελγική επανάσταση
Και τώρα; Το μούδιασμα είναι δεδομένο. Η περιοχή της δυτικής Ευρώπης έχει να δει ένοπλο αποσχιστικό κίνημα από το… 1830! Την εποχή που αναγνωριζόταν και το ελληνικό κράτος πετύχαινε και η βελγική επανάσταση, στην απόσχιση των ολλανδικών νότιων επαρχιών και τη δημιουργία του κράτους του Βελγίου. Από τότε τα σύνορα μεταξύ των δυτικοευρωπαϊκών κρατών (κυρίως μεταξύ Γαλλίας και Γερμανίας…) άλλαξαν αρκετές φορές, μια ολόκληρη χερσόνησος (Ιταλία) ενώθηκε σ’ ένα κράτος, αλλά σε καμία περίπτωση μια περιοχή που εκδηλώνει διαφορετικότητα (μεγάλη ή μικρή, δεν έχει σημασία) από την κυρίαρχη κρατική δύναμη δεν είχε διανοηθεί να προχωρήσει σε τόσο μακριά.
Δεν άφησε δρόμο ανοικτό στη... γάτα
Η μονομερής ανακήρυξη ανεξαρτησίας από την Καταλονία έμοιαζε με μονόδρομο, ανεξάρτητα αν αυτός ο δρόμος οδηγεί σε γκρεμό. Ο Πουζδεμόν και οι Καταλανοί εθνικιστές μοιάζουν με τη γάτα, που αγριεύει όταν δεν βλέπει οδό διαφυγής. Και η αλήθεια είναι ότι ο Ισπανός πρωθυπουργός Ραχόι, συνεχίζοντας το ρεσιτάλ λανθασμένης διαχείρισης του προβλήματος, δεν τους άφησε όχι δρόμο, αλλά ούτε καν ένα μονοπάτι. Απαίτησε την πλήρη υποταγή τους, ξεχνώντας ότι με τη βία δεν μπορείς να αναγκάσεις κάποιον να ζήσει μαζί σου. Πιο σωστό είναι να τον πείσεις ότι μαζί σου θα περάσει καλύτερα απ’ ότι μόνος του.
Το πιο πιθανό είναι η Καταλονία να απομονωθεί πολιτικά, δεδομένου ότι αυτό επιτάσσει το σημερινό «δημόσιο δίκαιο» της Ευρώπης. Το ζήτημα, όμως, είναι ότι η Ισπανία δεν θα είναι ποτέ πια η ίδια…
Αργύρης Παγαρτάνης
Αποποίηση ευθύνης
Ο ιστότοπος είναι μια πλήρως αυτοματοποιημένη υπηρεσία συνάθροισης, ταξινόμησης και ανάρτησης συνοπτικών ειδήσεων και νέων από άλλους ελληνικούς ειδησεογραφικούς ιστότοπους, μέσω της τεχνολογίας RSS. Δεν αναλαμβάνουμε καμία ευθύνη για την επάρκεια, ποιότητα, πληρότητα ή ακρίβεια των ειδήσεων και των νέων που δημοσιεύονται. Δείτε περισσότερα στο τμήμα "Αποποίηση Ευθύνης" των Ορων Χρήσης.