Βρήκαμε στο διαδίκτυο ένα παλιό κείμενο του Soloup για τον Αρχέλαο, έναν από τους σπουδαίους παλιούς σκιτσογράφους της κοινωνικής γελοιογραφίας, αλλά και της πολιτικής, μέσα από τις στήλες της Αθηναϊκής. Για την ακρίβεια το ανακαλύψαμε στο catisart.gr, που αναφέρει ως πηγή το «Τάδε έφη Έφη» και χρονολογία πρώτης δημοσίευσης το 2014. Ιδιαίτερα ενδιαφέρον το κείμενο ενός σκιτσογράφου της νεότερης γενιάς για έναν της πολύ παλαιότερης. Μέρος του κειμένου ακολουθεί:
Αν όλα τα κόμματα, οι εταιρίες, οι ομάδες, οι σύλλογοι, οι συντεχνίες, έχουν κι από έναν «πρόεδρο», οι σκιτσογράφοι μέχρι το 1998, είχαν τον δικό τους… «πρόεδρο».
Τον Αρχέλαο.
Προεδράρα. Εκλεγμένος ομόφωνα από καρδιάς!
Τυχεροί όσοι τον γνώρισαν. Εκτός από χειμαρρώδης γελοιογράφος, ήταν πάνω απ όλα, ένας πολύ θετικός άνθρωπος. Φιλικός, κιμπάρης, γενναιόδωρος και αστείρευτος πλακατζής, ο Αρχέλαος ήξερε να τους κερδίζει όλους με την καλοσύνη και το χαμόγελο.
Στο τσεπάκι του, έκρυβε πάντα έναν καλό λόγο για τους άλλους. Κυρίως, για τους συναδέλφους του. Σκιτσογράφους μικρούς και μεγάλους, γνωστούς και άγνωστους, ήξερε πάντα να τους ενθαρρύνει και να τους βοηθάει.
Στο σπίτι του σε υποδεχόταν θερμά, συντροφιά με την αγαπημένη του γυναίκα, την κυρία Γεωργία, και πάντα είχε να σε φιλέψει κάτι: ένα αλμπουμάκι, μια γελοιογραφία, μια αυτοσχέδια κάρτα, ένα ζωγραφισμένο βότσαλο…
Δεν μπορώ να ξεχάσω όταν, απελπισμένος φαντάρος εγώ, στα σύνορα της Μακεδονίας και περνώντας κάποιες δυσκολίες με τους …ανωτέρους μου, ο Αρχέλαος το έμαθε και μου έστειλε για συμπαράσταση, το βιβλίο του «Γέλα καρδιά μου, γέλα».
Ημερομηνία 12/12/93. Το πιο τρομερό είναι ότι στον φάκελο σημείωνε με μεγάλα γράμματα: «Αρχέλαος, γελοιογράφος» και δήλωνε «θαυμαστής» μου στην προσπάθεια να με ανεβάσει ψυχολογικά αλλά και (μέσω του γνωστής υπογραφής του) στα μάτια των …αξιωματούχων λαθραναγνωστών.
Ο Αντώναρος (που είναι το «κανονικό» του επώνυμο και όχι το Αρχέλαος που είναι το …μικρό του), γεννήθηκε στη Θεσσαλονίκη έναν αιώνα μετά την Ελληνική επανάσταση. Σε ηλικία 15 χρόνων έστειλε τα πρώτα του δύο σκίτσα στην εφημερίδα «Μακεδονία» όπου και δημοσιεύτηκαν, κερδίζοντας έτσι ένα εφήμερο κοκτέιλ φιλίας και ζήλιας από τους συμμαθητές του, αλλά ανακαλύπτοντας και το «νόημα της ζωής» του.Το 1941 γράφεται στην Φιλοσοφική σχολή Αθηνών. Στην κατοχή και στα δύσκολα χρόνια, απαντάει με τον τρόπο που ξέρει. Με αφίσες και σκιτσάκια. Δημοσιεύει γελοιογραφίες στον «Ριζοσπάστη» μέχρι και την απαγόρευση της κυκλοφορίας του, υπογράφοντας με το ψευδώνυμο ΤΟΤ.
Αργότερα, αρχίζει συνεργασίες με διάφορα σατυρικά έντυπα, εφημερίδες και περιοδικά και αποκτά την ευρύτερη συμπάθεια του κοινού, πλάι στο σκιτσογραφικό του δίδυμο, τον εξαίρετο Βασίλη Χριστοδούλου.
Σε μια εποχή που η τηλεόραση, τα ιντερνέτια, τα κινητά και οι άλλες σύγχρονες ξελογιάστρες δεν υπήρχαν, κυριαρχούσαν τα μεγάλα οικογενειακά περιοδικά. Και μέσα σε αυτά όπως το «Μπουκέτο», ο «Θησαυρός», το «Ρομάντζο», το «Πάνθεον», κυριαρχούσαν οι γελοιογραφίες του Αρχέλαου, πλάι σε άλλων όπως του Μιχάλη Γάλλια, του Σταμάτη Πολενάκη, του Παύλου Παυλίδη, του Φωκίωνα Δημητριάδη.
Ήταν η χρυσή εποχή όπου οι σκιτσογράφοι ήταν και λαοφιλείς και διάσημοι. Και ο Αρχέλαος με τις «πλάκες» του, δικαιολογημένα ήταν πασίγνωστος.
Εκτός όμως από «κοινωνικός» γελοιογράφος, ο Αρχέλαος τα πήγαινε πολύ καλά και με την Πολιτική γελοιογραφία. Απόδειξη της επιτυχίας, ήταν και η δίκη του το 1952. Σατίριζε σε δύο γελοιογραφίες τον Παπάγο και τον Μαρκεζίνη, αλλά ευτυχώς ο πρόεδρος αθώωσε τον «πρόεδρο», χαρακτηρίζοντάς τον «μεγάλο παιδί».
Δούλευε απ’ την αρχή της δεκαετίας του ’50 στην εφημερίδα «Αθηναϊκή» με γελοιογραφίες, στριπάκια και πρωτοσέλιδα. Ενδιαφέρον είναι και το ότι, πριν κάποια χρόνια όταν ξανακυκλοφόρησε η Αθηναϊκή, ο Αρχέλαος ήταν πάλι στις τυπογραφικές επάλξεις.
** Διαβάστε εδώ, στο catisart.gr, το κείμενο του Soloup.
Αποποίηση ευθύνης
Ο ιστότοπος είναι μια πλήρως αυτοματοποιημένη υπηρεσία συνάθροισης, ταξινόμησης και ανάρτησης συνοπτικών ειδήσεων και νέων από άλλους ελληνικούς ειδησεογραφικούς ιστότοπους, μέσω της τεχνολογίας RSS. Δεν αναλαμβάνουμε καμία ευθύνη για την επάρκεια, ποιότητα, πληρότητα ή ακρίβεια των ειδήσεων και των νέων που δημοσιεύονται. Δείτε περισσότερα στο τμήμα "Αποποίηση Ευθύνης" των Ορων Χρήσης.