του Αργύρη Παγαρτάνη
Σκέφτεται, λέει, ο Ερντογάν να ζητήσει από τους διεθνείς οργανισμούς να αναφέρουν την Τουρκία ως «Turkiye», δηλαδή όπως την αποκαλούν οι ίδιοι οι Τούρκοι, και όχι των «Turkey», για να μην τη μπερδεύουν με τη... γαλοπούλα.
Δε ρωτάει κι εμάς, εδώ δίπλα του, που αυτό το παιχνίδι προσπαθούμε να το παίξουμε δύο αιώνες τώρα και χάνουμε από τα αποδυτήρια;
Αμ δε που μπήκε! Ακόμα και στο συγκεκριμένο πρωτόκολλο (που γράφτηκε και στις τρεις γλώσσες των προστατιδών δυνάμεων), η Ελλάς αναφέρεται ως Greece, La Grèce και Гре́ция. Από τη λέξη «Γραικός», η οποία χρησιμοποιήθηκε από τους Ρωμαίους (Graecus) και αναπαράχθηκε απ' όλον τον δυτικό κόσμο.
Ο Ρήγας είχε μεν εκδόσει την «Μεγάλη Χάρτα της Ελλάδος», όμως ήταν και ο συνθέτης του Θούριου, στον οποίο είχε δώσει ο ίδιος τον τίτλο «Υμνος πατριωτικός της Ελλάδος και όλης της Γραικίας προς ξαναπόκτησιν της αυτών Ελευθερίας».
Ο δε Αθανάσιος Διάκος, σύμφωνα με τη λαϊκή παράδοση, όταν του ζήτησαν να αλλαξοπιστήσει για να γλυτώσει τον μαρτυρικό του θάνατο, απάντησε μ' ένα δίστιχο: «Εγώ Γραικός γεννήθηκα, Γραικός θε' να πεθάνω».
Οι δύο έννοιες, πριν την επιτυχία της Επανάστασης, συνυπήρχαν και χρησιμοποιούνταν κατά το δοκούν.
Κι όμως, από την πρώτη Εθνοσυνέλευση της Επιδαύρου το έγγραφο που προέκυψε και υπογράφηκε ονομάστηκε «Προσωρινόν Πολίτευμα της Ελλάδος». Είναι φανερό ότι οι Έλληνες ήθελαν με κάθε τρόπο να συνδεθούν και ονομαστικά με τους ένδοξους αρχαίους προγόνους τους, γνωρίζοντας ότι το όνομα αγγίζει ευαίσθητες χορδές, απαραίτητες για την στήριξη του Αγώνα.
Από την άλλη, οι ξένοι δεν αισθάνονται καμία ανάγκη να μας αποδώσουν το αρχαίο μας όνομα. Ενδεχομένως να θέλουν με αυτόν τον τρόπο να μας ξεχωρίσουν από το μεγαλείο που τους προκαλεί ακόμα η αρχαία Ελλάδα και τα επιτεύγματά της.
Να το ξεκαθαρίσουμε: Λέξη με τη ρίζα «Ελλάδα» υπάρχει σχεδόν σε όλες τις γλώσσες. Δεν χρησιμοποιείται, όμως, για να περιγράψει το κράτος Ελλάδα ή τους Έλληνες.
Κοινώς, ο περισσότερος κόσμος μας γνωρίζει σαν «Γραικούς» ή σαν «Ίωνες»! Η ρίζα «Grec», προσαρμοσμένη σε κάθε γλώσσα, συμβολίζει τη χώρα μας σε όλο το δυτικό κόσμο και στη συντριπτική πλειοψηφία των ιθαγενών γλωσσών, οι οποίες βρίσκονταν κάποτε κάτω από βρετανική, γαλλική ή ισπανική κυριαρχία.
Από την άλλη, ο αραβικός κόσμος και η μουσουλμανική Ασία από την Τουρκία ως τις παρυφές της Κίνας μας γνωρίζει ως «Γιουνάν». Ίωνες δηλαδή. Κάτοικους της Ιωνίας. Τι κι αν πάψαμε να είμαστε εδώ και έναν αιώνα; Γιουνάν στα τούρκικα, στα αραβικά, στα ινδονησιακά κτλ.
Οι χώρες της Άπω Ανατολής στάθηκαν πιο καλές μαζί μας. Στα βιετναμέζικα μας λένε «Hy Lạp», που προφέρεται κάτι σαν «Χιου Λας». Στα κορεάτικα κάτι σαν «Χελισέ». Στα κινέζικα «Χιλά». Μόνο οι Ιάπωνες προτιμούν το «Γιαρισί», που μοιάζει βέβαια περισσότερο στο Greece.
Και μέσα σ' όλα, οι φίλοι μας οι Γεωργιανοί. Που δεν μας αποκαλούν ούτε Έλληνες, ούτε Ίωνες, ούτε Γραικούς. Αλλά «Σαμπερτζνέτι», κάτι τέτοιο. Δηλαδή... σοφούς ανθρώπους. Μη γελάτε. Αυτό σημαίνει στα γεωργιανά. Χώρα των σοφών, των γραμματιζούμενων. Προφανώς οι άνθρωποι το κράτησαν από την εποχή του σοφού Ιάσωνα και της εκστρατείας στην Κολχίδα για το... χρυσόμαλλο δέρας.
Κοινώς, όπως και να θέλει να αποκαλείται ο κάθε λαός, οι άλλοι θα του δίνουν το όνομα που θέλουν.
** Το κείμενο δημοσιεύεται στη σελίδα του Α. Παγαρτάνη, στο fb
Αποποίηση ευθύνης
Ο ιστότοπος είναι μια πλήρως αυτοματοποιημένη υπηρεσία συνάθροισης, ταξινόμησης και ανάρτησης συνοπτικών ειδήσεων και νέων από άλλους ελληνικούς ειδησεογραφικούς ιστότοπους, μέσω της τεχνολογίας RSS. Δεν αναλαμβάνουμε καμία ευθύνη για την επάρκεια, ποιότητα, πληρότητα ή ακρίβεια των ειδήσεων και των νέων που δημοσιεύονται. Δείτε περισσότερα στο τμήμα "Αποποίηση Ευθύνης" των Ορων Χρήσης.