Μπορεί να κάθεται με τις ώρες να παρατηρεί τα πουλιά που φωλιάζουν στα κλαδιά του μεγάλου έλατου που ανεβαίνει από τον κήπο μέχρι ψηλά στο μπαλκόνι μας. Όταν ήταν μικρότερη τα φοβόταν, ειδικά όταν κελαηδούσαν δυνατά ή έκρωζαν. Με κάθε τους πέταγμα κρυβόταν πίσω από τις γλάστρες. Τώρα δεν τα φοβάται και πολλές φορές βγάζει το κεφάλι της από τα κάγκελα μέχρι να τα δει να χάνονται στον ουρανό.
Η Μίκα έχει μεγαλώσει μαζί μας από μωρό, την είχαμε βρει παρατημένη στην άκρη του δρόμου. Τα μπαλκόνια, το χώμα στις γλάστρες, τα φυτά, τα ψηλά δέντρα του κήπου, τα πουλιά που ζουν σε αυτά και τα αδέσποτα που βλέπει από το μπαλκόνι στον δρόμο και τον κήπο είναι η καθημερινή, αλλά μοναδική επαφή της με τη φύση, τον κόσμο εκεί έξω.
Εάν ζούσε σε αυτόν θα σκαρφάλωνε στα δέντρα, θα κυνηγούσε τα πουλιά, θα είχε ζευγαρώσει πολλές φορές και θα είχε γεννήσει άλλες τόσες, θα πορευόταν με όλες τις ελευθερίες και όλες τις δυσκολίες της ζωής στον δρόμο. Πιθανό να μην ζούσε σήμερα αφού το προσδόκιμο ζωής για τις αδέσποτες γάτες είναι με το ζόρι τα τέσσερα με πέντε έτη. Στο σπίτι την έχουμε αρχηγό, την αγαπάμε πολύ και τη φροντίζουμε ακόμα περισσότερο. Απλά, κάτι απογεύματα σαν κι αυτό, καθώς την κοιτάζω να στέκει στην αγαπημένη της γωνιά, αναρωτιέμαι ποια ζωή θα επιθυμούσε για τον εαυτό της εάν αποφάσιζε η ίδια...
Η Μίκα έχει μεγαλώσει μαζί μας από μωρό, την είχαμε βρει παρατημένη στην άκρη του δρόμου. Τα μπαλκόνια, το χώμα στις γλάστρες, τα φυτά, τα ψηλά δέντρα του κήπου, τα πουλιά που ζουν σε αυτά και τα αδέσποτα που βλέπει από το μπαλκόνι στον δρόμο και τον κήπο είναι η καθημερινή, αλλά μοναδική επαφή της με τη φύση, τον κόσμο εκεί έξω.
Εάν ζούσε σε αυτόν θα σκαρφάλωνε στα δέντρα, θα κυνηγούσε τα πουλιά, θα είχε ζευγαρώσει πολλές φορές και θα είχε γεννήσει άλλες τόσες, θα πορευόταν με όλες τις ελευθερίες και όλες τις δυσκολίες της ζωής στον δρόμο. Πιθανό να μην ζούσε σήμερα αφού το προσδόκιμο ζωής για τις αδέσποτες γάτες είναι με το ζόρι τα τέσσερα με πέντε έτη. Στο σπίτι την έχουμε αρχηγό, την αγαπάμε πολύ και τη φροντίζουμε ακόμα περισσότερο. Απλά, κάτι απογεύματα σαν κι αυτό, καθώς την κοιτάζω να στέκει στην αγαπημένη της γωνιά, αναρωτιέμαι ποια ζωή θα επιθυμούσε για τον εαυτό της εάν αποφάσιζε η ίδια...
Χριστίνα Καπετανοπούλου
(Από το fb)
(Από το fb)
Πηγή άρθρου
HardDog
Αποποίηση ευθύνης
Ο ιστότοπος είναι μια πλήρως αυτοματοποιημένη υπηρεσία συνάθροισης, ταξινόμησης και ανάρτησης συνοπτικών ειδήσεων και νέων από άλλους ελληνικούς ειδησεογραφικούς ιστότοπους, μέσω της τεχνολογίας RSS. Δεν αναλαμβάνουμε καμία ευθύνη για την επάρκεια, ποιότητα, πληρότητα ή ακρίβεια των ειδήσεων και των νέων που δημοσιεύονται. Δείτε περισσότερα στο τμήμα "Αποποίηση Ευθύνης" των Ορων Χρήσης.