ΟΙ ΕΠΑΦΕΣ, ΔΙΑΧΡΟΝΙΚΑ, ΤΗΣ ΠΟΛΙΤΙΚΗΣ ΜΕ ΤΟΝ ΤΥΠΟ ΧΩΡΙΣ ΤΥΠΟΥΣ ΚΑΙ Η ΑΝΥΠΟΧΩΡΗΤΗ ΔΥΝΑΜΗ ΤΩΝ ΕΦΗΜΕΡΙΔΩΝ
Ένα οφ δι ρέκορντ τηλεφώνημα στον Μανώλη Κοττάκη βγήκε στον «αέρα» του Τύπου – φυσικά μόνο ως προς ένα μέρος του διαλόγου και όχι ως προς το ποιος ήταν ο έτερος συνομιλητής. Ο διευθυντής της Εστίας στο
καθημερινό πρωτοσέλιδο άρθρο του, αποκαλύπτει μερικά από όσα διαμείφθηκαν μεταξύ αυτού και κορυφαίου κυβερνητικού παράγοντα, το όνομα του οποίου δεν δημοσιοποιεί, σωστά, αφού αποτελούσε «ιδιωτικό» τηλεφώνημα. Το θέμα είναι ότι το κείμενο του Κοττάκη επιβεβαιώνει αυτό που συμβαίνει με κάθε κυβέρνηση και όχι μόνο σήμερα, αλλά πάντα.
Δεν πάει καιρός που η Kontra News είχε γράψει για ένα παλιό τηλεφώνημα που οδήγησε σε αλλαγή του πρώτου θέματος, αλλά και του ρεπορτάζ, της Αυριανής στις πολύ καλές ημέρες της εφημερίδας. Η τηλεφωνική συνομιλία είχε γίνει ανάμεσα στον Ανδρέα Παπανδρέου στον Γιώργο Κουρή και σε αυτήν ο τότε αρχηγός του ΠΑΣΟΚ υπέδειξε να αλλάξει το πρωτοσέλιδο που ήδη είχε στηθεί και υπαγόρευσε ακόμα και τον τίτλο: «Είναι κότες»!
Μια συνάντηση επιπέδου...
Πολύ γνωστή έγινε και η μυστική συνάντηση Τσίπρα-Ψυχάρη σε διαμέρισμα κοντά στην Αμερικάνικη Πρεσβεία (ήταν η τέταρτη, όπως γράφτηκε), την οποία δημοσιοποίησε περίπου πριν από δυόμισι χρόνια το ψυχαρικό ακόμα, Βήμα, για τους δικούς του λόγους, σε περίοδο κατακλυσμιαίων προβλημάτων του ΔΟΛ και απόγνωσης του ίδιου. Τη συνάντηση επιβεβαίωσε το Μαξίμου, αλλά υποστήριξε διαμετρικά αντίθετα πράγματα από όσα ανέφερε ο Σταύρος Ψυχάρης –όμως αυτό μικρή σημασία έχει εδώ. Ούτε σημασία έχει για ποιον ακριβώς λόγο το κορυφαίο κυβερνητικό στέλεχος τηλεφώνησε («θυμωμένο», λέει) στον Μανώλη Κοττάκη (ήταν για να του πει, όπως υποστηρίζει ο αρθρογράφος, ότι η Εστία έχει ευθύνη «για τη δράση των ακροδεξιών στοιχείων στη διαδήλωση της Θεσσαλονίκης», ενώ διαμαρτυρήθηκε και για άλλα θέματα που δημοσιεύτηκαν στο πρόσφατο παρελθόν στην εφημερίδα του Ομίλου Φιλιππάκη). Ενδιαφέρει μόνο ότι οι πολιτικές ηγεσίες συνομιλούν, τουλάχιστον, με τα Μέσα Ενημέρωσης. Συν-ο-μι-λούν!
Το αν κάποιες φορές στην πολιτική ιστορία της Ελλάδας και του Τύπου πέρα από τις συνομιλίες υπάρχει και συναλλαγή, μπορούμε να το βρούμε ανατρέχοντας στο απώτερο και στο πρόσφατο παρελθόν, οπότε συντελέστηκαν ελαφρές έως και απόλυτες αποκλίσεις εφημερίδων από τη γραμμή τους. Παλιό κορυφαίο παράδειγμα η, «σκληρή» Κεντρώα, Ελευθερία του Πάνου Κόκκα, που γύρισε απροκάλυπτα προς την πλευρά της Αποστασίας του 1964, αλλά και η «πρόβα αλλαγής» προς την ίδια κατεύθυνση που επιχείρησαν την ίδια εποχή τα Νέα και ανέκρουσαν πρύμναν όταν αγανακτισμένοι οπαδοί της δημοκρατικής παράταξης έκαψαν φύλλα της εφημερίδας έξω από τα γραφεία του Συγκροτήματος, στην πλατεία Καρύτση.
Από τότε έτρεξε πολύ νερό στην κοίτη των σχέσεων πολιτικών και πολιτικής με τη δημοσιογραφία –δεν υπάρχει ελάχιστη αμφιβολία
Το χαρτί ποτέ δεν πεθαίνει (έστω και αν ψυχορραγεί)
Το τηλεφώνημα στην Εστία, σε μια εφημερίδα με χαμηλή κυκλοφορία που δεν ανακοινώνεται, δείχνει αυτό που είχε γραφεί παλιότερα σε άρθρο τούτου του μπλογκ: ότι η Εφημερίδα, ως δυναμικό Μέσο, ποτέ δεν πεθαίνει και θα έχει πάντα βαρύτητα που όλοι υπολογίζουν, για πολύ συγκεκριμένους λόγους που εξηγούνταν στο ίδιο άρθρο.
Όσο για την όχι και σπάνια κίνηση να σηκώνει ένα σημαίνον πολιτικό χέρι (κυβερνητικό ή αντιπολιτευτικό) το ακουστικό και να συνομιλεί με δημοσιογράφους, η ικανοποίηση από τη πλευρά του Μέσου είναι αναντίρρητη. Το φανερώνει και μια φράση στο άρθρο του Μανώλη Κοττάκη: «Ώστε ενοχλούμε λοιπόν; Τι ευχάριστη έκπληξις! Χαιρόμαστε να ενοχλούμε».
Ακολουθήσετε το μπλογκ στη σελίδα του στο faceboook, δηλώστε το αν σας αρέσει Ένα οφ δι ρέκορντ τηλεφώνημα στον Μανώλη Κοττάκη βγήκε στον «αέρα» του Τύπου – φυσικά μόνο ως προς ένα μέρος του διαλόγου και όχι ως προς το ποιος ήταν ο έτερος συνομιλητής. Ο διευθυντής της Εστίας στο
καθημερινό πρωτοσέλιδο άρθρο του, αποκαλύπτει μερικά από όσα διαμείφθηκαν μεταξύ αυτού και κορυφαίου κυβερνητικού παράγοντα, το όνομα του οποίου δεν δημοσιοποιεί, σωστά, αφού αποτελούσε «ιδιωτικό» τηλεφώνημα. Το θέμα είναι ότι το κείμενο του Κοττάκη επιβεβαιώνει αυτό που συμβαίνει με κάθε κυβέρνηση και όχι μόνο σήμερα, αλλά πάντα.
Δεν πάει καιρός που η Kontra News είχε γράψει για ένα παλιό τηλεφώνημα που οδήγησε σε αλλαγή του πρώτου θέματος, αλλά και του ρεπορτάζ, της Αυριανής στις πολύ καλές ημέρες της εφημερίδας. Η τηλεφωνική συνομιλία είχε γίνει ανάμεσα στον Ανδρέα Παπανδρέου στον Γιώργο Κουρή και σε αυτήν ο τότε αρχηγός του ΠΑΣΟΚ υπέδειξε να αλλάξει το πρωτοσέλιδο που ήδη είχε στηθεί και υπαγόρευσε ακόμα και τον τίτλο: «Είναι κότες»!
Μια συνάντηση επιπέδου...
Πολύ γνωστή έγινε και η μυστική συνάντηση Τσίπρα-Ψυχάρη σε διαμέρισμα κοντά στην Αμερικάνικη Πρεσβεία (ήταν η τέταρτη, όπως γράφτηκε), την οποία δημοσιοποίησε περίπου πριν από δυόμισι χρόνια το ψυχαρικό ακόμα, Βήμα, για τους δικούς του λόγους, σε περίοδο κατακλυσμιαίων προβλημάτων του ΔΟΛ και απόγνωσης του ίδιου. Τη συνάντηση επιβεβαίωσε το Μαξίμου, αλλά υποστήριξε διαμετρικά αντίθετα πράγματα από όσα ανέφερε ο Σταύρος Ψυχάρης –όμως αυτό μικρή σημασία έχει εδώ. Ούτε σημασία έχει για ποιον ακριβώς λόγο το κορυφαίο κυβερνητικό στέλεχος τηλεφώνησε («θυμωμένο», λέει) στον Μανώλη Κοττάκη (ήταν για να του πει, όπως υποστηρίζει ο αρθρογράφος, ότι η Εστία έχει ευθύνη «για τη δράση των ακροδεξιών στοιχείων στη διαδήλωση της Θεσσαλονίκης», ενώ διαμαρτυρήθηκε και για άλλα θέματα που δημοσιεύτηκαν στο πρόσφατο παρελθόν στην εφημερίδα του Ομίλου Φιλιππάκη). Ενδιαφέρει μόνο ότι οι πολιτικές ηγεσίες συνομιλούν, τουλάχιστον, με τα Μέσα Ενημέρωσης. Συν-ο-μι-λούν!
Το αν κάποιες φορές στην πολιτική ιστορία της Ελλάδας και του Τύπου πέρα από τις συνομιλίες υπάρχει και συναλλαγή, μπορούμε να το βρούμε ανατρέχοντας στο απώτερο και στο πρόσφατο παρελθόν, οπότε συντελέστηκαν ελαφρές έως και απόλυτες αποκλίσεις εφημερίδων από τη γραμμή τους. Παλιό κορυφαίο παράδειγμα η, «σκληρή» Κεντρώα, Ελευθερία του Πάνου Κόκκα, που γύρισε απροκάλυπτα προς την πλευρά της Αποστασίας του 1964, αλλά και η «πρόβα αλλαγής» προς την ίδια κατεύθυνση που επιχείρησαν την ίδια εποχή τα Νέα και ανέκρουσαν πρύμναν όταν αγανακτισμένοι οπαδοί της δημοκρατικής παράταξης έκαψαν φύλλα της εφημερίδας έξω από τα γραφεία του Συγκροτήματος, στην πλατεία Καρύτση.
Από τότε έτρεξε πολύ νερό στην κοίτη των σχέσεων πολιτικών και πολιτικής με τη δημοσιογραφία –δεν υπάρχει ελάχιστη αμφιβολία
Το χαρτί ποτέ δεν πεθαίνει (έστω και αν ψυχορραγεί)
Το τηλεφώνημα στην Εστία, σε μια εφημερίδα με χαμηλή κυκλοφορία που δεν ανακοινώνεται, δείχνει αυτό που είχε γραφεί παλιότερα σε άρθρο τούτου του μπλογκ: ότι η Εφημερίδα, ως δυναμικό Μέσο, ποτέ δεν πεθαίνει και θα έχει πάντα βαρύτητα που όλοι υπολογίζουν, για πολύ συγκεκριμένους λόγους που εξηγούνταν στο ίδιο άρθρο.
Όσο για την όχι και σπάνια κίνηση να σηκώνει ένα σημαίνον πολιτικό χέρι (κυβερνητικό ή αντιπολιτευτικό) το ακουστικό και να συνομιλεί με δημοσιογράφους, η ικανοποίηση από τη πλευρά του Μέσου είναι αναντίρρητη. Το φανερώνει και μια φράση στο άρθρο του Μανώλη Κοττάκη: «Ώστε ενοχλούμε λοιπόν; Τι ευχάριστη έκπληξις! Χαιρόμαστε να ενοχλούμε».
Αποποίηση ευθύνης
Ο ιστότοπος είναι μια πλήρως αυτοματοποιημένη υπηρεσία συνάθροισης, ταξινόμησης και ανάρτησης συνοπτικών ειδήσεων και νέων από άλλους ελληνικούς ειδησεογραφικούς ιστότοπους, μέσω της τεχνολογίας RSS. Δεν αναλαμβάνουμε καμία ευθύνη για την επάρκεια, ποιότητα, πληρότητα ή ακρίβεια των ειδήσεων και των νέων που δημοσιεύονται. Δείτε περισσότερα στο τμήμα "Αποποίηση Ευθύνης" των Ορων Χρήσης.