Το ζεϊμπέκικο λες και είναι παραγγελία για εμάς που δεν χορεύουμε. Άναρχο! Δεν έχει βήματα, έχει ρυθμό, αλλά αν θέλεις τον κρατάς. Ασέβεια; Ύβρις; Κακογουστιά; Το ξεπερνάς. Περιστρέφεσαι, πηδάς, κανείς διατάσεις, γονατίζεις με το ένα πόδι, γονατίζεις με τα δύο, γέρνεις μπροστά, γέρνεις πίσω, κάνεις το κορμί σου γέφυρα, μπουσουλάς, χτυπάς το χέρι στο μέτωπο, το χτυπάς στο πάτωμα, σηκώνεις την καρέκλα, κατεβάζεις την καρέκλα–ουδείς κανόνας! Και ουδείς ενδυματολογικός περιορισμός: με πασούμι, με κοντοκάβαλο, με κοντοβράκι, με βερμούδα, με μίνι-τσίτα, με δωδεκάποντο, με πλατφόρμα –ό,τι να ΄ναι. Η χαρά του άμπαλου.
ΥΣΤΕΡΟΓΡΑΦΟ 1: Αν κάτι σας χαλάει βλέποντας τέτοιες ζεϊμπεκιές, θυμηθείτε τον πίνακα του Τσαρούχη (γιατί όχι και το ζεϊμπέκικο του ίδιου του Τσαρούχη, υπάρχει στο youtube). Και, περισσότερο, θυμηθείτε τον χορό του φαντάρου στην Ευδοκία. Θα ηρεμήσει το μέσα σας.
ΥΣΤΕΡΟΓΡΑΦΟ 2: Για την εικονογράφηση του θέματος η καταλληλότερη φωτογραφία που υπάρχει στο Διαδίκτυο είναι μια κυρία, με την πλάτη γυρισμένη στον φακό, τα χέρια ανοιχτά, τα πόδια θεόγυμνα έως τα οπίσθια, ισορροπώντας πάνω σε γόβες στιλέτο, με τον στίβο γεμάτο από πεταμένα/πατημένα λουλούδια και άδεια πανέρια. Την επέλεξα για να τη χρησιμοποιήσω, αλλά γρήγορα συνήλθα. Είναι τόσο ακαλαίσθητη, τόσο αισθητικά προσβλητική, στα όρια του χυδαίου.
ΥΣΤΕΡΟΓΡΑΦΟ 1: Αν κάτι σας χαλάει βλέποντας τέτοιες ζεϊμπεκιές, θυμηθείτε τον πίνακα του Τσαρούχη (γιατί όχι και το ζεϊμπέκικο του ίδιου του Τσαρούχη, υπάρχει στο youtube). Και, περισσότερο, θυμηθείτε τον χορό του φαντάρου στην Ευδοκία. Θα ηρεμήσει το μέσα σας.
ΥΣΤΕΡΟΓΡΑΦΟ 2: Για την εικονογράφηση του θέματος η καταλληλότερη φωτογραφία που υπάρχει στο Διαδίκτυο είναι μια κυρία, με την πλάτη γυρισμένη στον φακό, τα χέρια ανοιχτά, τα πόδια θεόγυμνα έως τα οπίσθια, ισορροπώντας πάνω σε γόβες στιλέτο, με τον στίβο γεμάτο από πεταμένα/πατημένα λουλούδια και άδεια πανέρια. Την επέλεξα για να τη χρησιμοποιήσω, αλλά γρήγορα συνήλθα. Είναι τόσο ακαλαίσθητη, τόσο αισθητικά προσβλητική, στα όρια του χυδαίου.
***
Το σχόλιο δημοσιεύτηκε στον Harddog πριν από τέσσερα χρόνια –στις 3 Μαρτίου 2019. Το θυμηθήκαμε για να το αφιερώσουμε σε όσους προσφέρουν την (όποια) καψούρα τους σε δημόσια θέα, υποθέτουμε ΚΑΙ για προβολή. Τίτλος του ήταν «Ζεϊμπέκικο, η χαρά του άμπαλου». Το συμπλήρωμα του τίτλου στην παρένθεση μπήκε στην τωρινή αναδημοσίευση.
ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΑΚΟΜΑ ΣΤΟΝ HARDDOG:
Πηγή άρθρου
HardDog
Αποποίηση ευθύνης
Ο ιστότοπος είναι μια πλήρως αυτοματοποιημένη υπηρεσία συνάθροισης, ταξινόμησης και ανάρτησης συνοπτικών ειδήσεων και νέων από άλλους ελληνικούς ειδησεογραφικούς ιστότοπους, μέσω της τεχνολογίας RSS. Δεν αναλαμβάνουμε καμία ευθύνη για την επάρκεια, ποιότητα, πληρότητα ή ακρίβεια των ειδήσεων και των νέων που δημοσιεύονται. Δείτε περισσότερα στο τμήμα "Αποποίηση Ευθύνης" των Ορων Χρήσης.