Ξυπνάς το πρωί και σε σημαδεύει στα μάτια ο τρόμος της είδησης. Τι θα διαβάσεις στο διαδίκτυο, τι θα ακούσεις στο ραδιόφωνο, τι θα δεις στην τηλεόραση.
Χθες στο «Μάντσεστερ Αρίνα», στον μεγαλύτερο κλειστό συναυλιακό χώρο της Ευρώπης: 22 νεκροί.
Την Πρωτοχρονιά στο «Ρέινα», στο κλαμπ της Κωνσταντινούπολης: 40 νεκροί.
Το Νοέμβριο του 2015 στο «Μπατακλάν», στην αίθουσα συναυλιών του Παρισιού: πάνω από 80 νεκροί.
Ο τρόμος διαλέγει τη χαρά, τη διασκέδαση και τη μαζικότητα. Χτυπήματα σε μετρό, σε πλατείες, σε πολυσύχναστους δρόμους. Πολεμικά μέτωπα
ανοίγονται ξαφνικά στο Λονδίνο, στο Μόναχο, στην Κωνσταντινούπολη, στη Νις, στην Άγκυρα, στην Στοκχόλμη, στη Μόσχα. Αλλά και στο μαρτυρικό Ιράκ, στη Βαγδάτη και στη Βασόρα. Όπου, φαίνεται, η ζωή κοστολογείται φθηνότερα, γι’ αυτό και οι ασιατικές εκατόμβες καλύπτουν ελάχιστα εκατοστά στα μέσα ενημέρωσης της Δύσης.
Ολόκληρος ο κόσμος έγινε εργαστήριο Φρανκεστάιν που παράγει τέρατα. Είναι αυτά που σχεδιάζουν επιθέσεις και σκοτώνουν εκατοντάδες ψυχές, ανάμεσά τους και παιδιά. Και αυτά που ζώνονται κιλά εκρηκτικών για να εκτοξευτούν στον αιματηρό παράδεισό τους. Τέρατα που τα έσπειρε και τα όπλισε ο ίδιος ο πολιτισμός μας. Το έκανε αργά και σταθερά, με αυξανόμενους ρυθμούς βίας και αδικίας. Με τα γκέτο στις πόλεις. Με τον πόλεμο στο Ιράκ. Με τους βομβαρδισμούς στην Παλαιστίνη. Με τη ρατσιστική συμπεριφορά. Με τη φτώχεια στην Αφρική.
Ο πολιτισμός-Φρανκεστάιν έδωσε τα υλικά για να κατασκευαστούν τα τέρατα του πολέμου που βιώνουμε. Και ο θρησκευτικός φανατισμός έβαλε την τεχνογνωσία για να φτάσουμε σε αυτά τα παρανοϊκά ανθρώπινα υποκατάστατα πολεμικών όπλων, που με λεηλατημένη τη λογική τους γίνονται ζωντανές βόμβες.
Αυτός είναι ο χειρότερος πόλεμος. Και ο χειρότερος εχθρός. Γιατί ακόμα και να χτυπηθούν οι εγκέφαλοι του ISIS, στο Χαλέπι ή όπου αλλού, ακόμα και να αφανιστεί η ηγεσία τού μίσους, η φονική ιδεολογία της έχει διαχυθεί παντού. Σε οργανωμένα μέλη του Ισλαμικού Κράτους ή, ακόμα, σε «μοναχικούς λύκους», σε περίκλειστες ψυχές, που λειτουργούν αυτόνομα αντιγράφοντας τα χτυπήματα που προηγήθηκαν.
Ο Κόσμος έχει μπει στον λαβύρινθο της παράνοιας, ανήμπορος να βρει την άκρη. Και αδύναμος να πολεμήσει οπλισμένες σκιές.
Διον. Βραϊμάκης
Χθες στο «Μάντσεστερ Αρίνα», στον μεγαλύτερο κλειστό συναυλιακό χώρο της Ευρώπης: 22 νεκροί.
Την Πρωτοχρονιά στο «Ρέινα», στο κλαμπ της Κωνσταντινούπολης: 40 νεκροί.
Το Νοέμβριο του 2015 στο «Μπατακλάν», στην αίθουσα συναυλιών του Παρισιού: πάνω από 80 νεκροί.
Ο τρόμος διαλέγει τη χαρά, τη διασκέδαση και τη μαζικότητα. Χτυπήματα σε μετρό, σε πλατείες, σε πολυσύχναστους δρόμους. Πολεμικά μέτωπα
ανοίγονται ξαφνικά στο Λονδίνο, στο Μόναχο, στην Κωνσταντινούπολη, στη Νις, στην Άγκυρα, στην Στοκχόλμη, στη Μόσχα. Αλλά και στο μαρτυρικό Ιράκ, στη Βαγδάτη και στη Βασόρα. Όπου, φαίνεται, η ζωή κοστολογείται φθηνότερα, γι’ αυτό και οι ασιατικές εκατόμβες καλύπτουν ελάχιστα εκατοστά στα μέσα ενημέρωσης της Δύσης.
Ολόκληρος ο κόσμος έγινε εργαστήριο Φρανκεστάιν που παράγει τέρατα. Είναι αυτά που σχεδιάζουν επιθέσεις και σκοτώνουν εκατοντάδες ψυχές, ανάμεσά τους και παιδιά. Και αυτά που ζώνονται κιλά εκρηκτικών για να εκτοξευτούν στον αιματηρό παράδεισό τους. Τέρατα που τα έσπειρε και τα όπλισε ο ίδιος ο πολιτισμός μας. Το έκανε αργά και σταθερά, με αυξανόμενους ρυθμούς βίας και αδικίας. Με τα γκέτο στις πόλεις. Με τον πόλεμο στο Ιράκ. Με τους βομβαρδισμούς στην Παλαιστίνη. Με τη ρατσιστική συμπεριφορά. Με τη φτώχεια στην Αφρική.
Ο πολιτισμός-Φρανκεστάιν έδωσε τα υλικά για να κατασκευαστούν τα τέρατα του πολέμου που βιώνουμε. Και ο θρησκευτικός φανατισμός έβαλε την τεχνογνωσία για να φτάσουμε σε αυτά τα παρανοϊκά ανθρώπινα υποκατάστατα πολεμικών όπλων, που με λεηλατημένη τη λογική τους γίνονται ζωντανές βόμβες.
Αυτός είναι ο χειρότερος πόλεμος. Και ο χειρότερος εχθρός. Γιατί ακόμα και να χτυπηθούν οι εγκέφαλοι του ISIS, στο Χαλέπι ή όπου αλλού, ακόμα και να αφανιστεί η ηγεσία τού μίσους, η φονική ιδεολογία της έχει διαχυθεί παντού. Σε οργανωμένα μέλη του Ισλαμικού Κράτους ή, ακόμα, σε «μοναχικούς λύκους», σε περίκλειστες ψυχές, που λειτουργούν αυτόνομα αντιγράφοντας τα χτυπήματα που προηγήθηκαν.
Ο Κόσμος έχει μπει στον λαβύρινθο της παράνοιας, ανήμπορος να βρει την άκρη. Και αδύναμος να πολεμήσει οπλισμένες σκιές.
Διον. Βραϊμάκης
*Δημοσιεύτηκε στο Harddog και στη Live Sport τον Μάιο του 2017. Σήμερα γίνεται και πάλι επίκαιρο –αν και δεν έπαψε ποτέ είναι. Ούτε θα πάψει.
Πηγή άρθρου
HardDog
Αποποίηση ευθύνης
Ο ιστότοπος είναι μια πλήρως αυτοματοποιημένη υπηρεσία συνάθροισης, ταξινόμησης και ανάρτησης συνοπτικών ειδήσεων και νέων από άλλους ελληνικούς ειδησεογραφικούς ιστότοπους, μέσω της τεχνολογίας RSS. Δεν αναλαμβάνουμε καμία ευθύνη για την επάρκεια, ποιότητα, πληρότητα ή ακρίβεια των ειδήσεων και των νέων που δημοσιεύονται. Δείτε περισσότερα στο τμήμα "Αποποίηση Ευθύνης" των Ορων Χρήσης.