Από περιέργεια –πείτε την επαγγελματική διαστροφή– κάθε πρωί που διαβάζω όλα τα πρωτοσέλιδα, σκέφτομαι ότι στο συγκεκριμένο αυτή τη φορά δεν θα υπάρχει έστω και ένα θαυμαστικό. Πέφτω έξω. Κάποιες φορές βρίσκω και τρία, συνήθως σε παρένθεση, μετά από μια λέξη. Όχι τόσο συχνά, αλλά υπάρχουν.
Προφανώς πρόκειται για παλιά δημοσιογραφική συνήθεια, από τα νεανικά χρόνια, που δεν έχει
συνειδητοποιηθεί από τον χρήστη. Δεν είναι, βέβαια, ούτε έγκλημα ούτε φάουλ η χρήση τού θαυμαστικού. Αλλά η υπερχρήση του το αποδυναμώνει. Χάνει την αξία και τη σημασία του.Παλιά θυμάμαι συντάκτες ύλης, και όχι μόνο, που έβαζαν θαυμαστικό στη δεύτερη ή στην τρίτη αράδα τού τίτλου για να «τετραγωνίσει», δηλαδή το πλάτος που είχαν οι αράδες (οι γραμμές) να μη διαφέρει πολύ μεταξύ τους. Σήμερα, που έχουν αλλάξει οι αντιλήψεις της σελιδοποίησης και η αισθητική τού κασέ, δεν συμβαίνει συχνά αυτό —αλλά συμβαίνει.
Όπως συμβαίνει σε πολλά κείμενα να γίνεται υπερχρήση των αποσιωπητικών, που διακόπτουν την ανάγνωση σαν να σκοντάφτεις σε πέτρα, και των εισαγωγικών, που δείχνουν ανασφάλεια στη χρήση όσων λέξεων δεν κυριολεκτούν. Και βλέπουμε κείμενα κατάστικτα από τελίτσες και τριγωνάκια μπροστά πίσω από τις λέξεις.
H-D
Αποποίηση ευθύνης
Ο ιστότοπος είναι μια πλήρως αυτοματοποιημένη υπηρεσία συνάθροισης, ταξινόμησης και ανάρτησης συνοπτικών ειδήσεων και νέων από άλλους ελληνικούς ειδησεογραφικούς ιστότοπους, μέσω της τεχνολογίας RSS. Δεν αναλαμβάνουμε καμία ευθύνη για την επάρκεια, ποιότητα, πληρότητα ή ακρίβεια των ειδήσεων και των νέων που δημοσιεύονται. Δείτε περισσότερα στο τμήμα "Αποποίηση Ευθύνης" των Ορων Χρήσης.