Θα έλεγα ότι ήταν ένα κάποιο ναδίρ για την ελληνική (ιδιωτική) τηλεόραση, αλλά είναι στατιστικά βέβαιο ότι έχουν προβληθεί πολύ χειρότερα και πιο ανάλγητα πράγματα, και επίσης πρόκειται ως γνωστόν για βαρέλι δίχως πάτο.
Η «εμφάνιση» του Γιώργου Μαρίνου –ο οποίος πάσχει προφανώς από άνοια, γεγονός που δεν του επιτρέπει να δίνει συνεντεύξεις, ακόμα κι αν υποθέσουμε ότι θα επιθυμούσε κάτι τέτοιο– συνίστατο τελικά σε δυο-τρεις φωτογραφίες πλάι στον δαιμόνιο ρεπόρτερ, στον περίβολο της μονάδας φροντίδας ηλικιωμένων όπου πλέον διαβιώνει, και σ’ ένα βιντεάκι μερικών δευτερολέπτων που είχε τραβηχτεί την Τσικνοπέμπτη και τον έδειχνε να
χορεύει με τη βοήθεια μιας υπαλλήλου της μονάδας υπό τους νοσταλγικούς ήχους του «Ας ερχόσουν για λίγο».Παρότι όμως δεν ακούσαμε ούτε μια λέξη από τον ίδιον (πάλι καλά ίσως, περιορίστηκε έτσι κάπως η ντροπή και η οδύνη), ο ρεπόρτερ που διεκπεραίωσε αυτό το μεγάλο δημοσιογραφικό (ή δημοσιοκαφρικό) scoop μάς διαβεβαίωσε πως «είναι πάρα πολύ καλά και περνάει καλά» και πως «δεν θέλει να συζητάει για το παρελθόν, προτιμά να ζει το τώρα».
Ποτέ ίσως ο κλαυσίγελος δεν υπήρξε τόσο εκκωφαντικός.
** Από το άρθρο του Δημήτρη Πολιτάκη στο lifo.gr με τίτλο «Ας ερχόσουν για λίγο, μοναχά για ένα μεσημεριανάδικο». Ολόκληρο εδώ.
Αποποίηση ευθύνης
Ο ιστότοπος είναι μια πλήρως αυτοματοποιημένη υπηρεσία συνάθροισης, ταξινόμησης και ανάρτησης συνοπτικών ειδήσεων και νέων από άλλους ελληνικούς ειδησεογραφικούς ιστότοπους, μέσω της τεχνολογίας RSS. Δεν αναλαμβάνουμε καμία ευθύνη για την επάρκεια, ποιότητα, πληρότητα ή ακρίβεια των ειδήσεων και των νέων που δημοσιεύονται. Δείτε περισσότερα στο τμήμα "Αποποίηση Ευθύνης" των Ορων Χρήσης.