Στο κράτος της Μυκόνου

Ηταν εύλογη η παρότρυνση του αρχαιολόγου της Εφορείας Κυκλάδων, ο οποίος βρέθηκε πρόσφατα αιμόφυρτος, θύμα ξυλοδαρμού, στην περιοχή του ΚΑΤ. «Ας πάρουν δύο διμοιρίες ΜΑΤ και ας κατέβουν στη Μύκονο. Θα δουν όλες τις τρανταχτές παραβάσεις». Θα μπορούσε να μετατραπεί και σε ερώτημα: γιατί οι διμοιρίες των ΜΑΤ που δραστηριοποιούνται κυρίως στο κέντρο της Αθήνας, δεν μετακινούνται για να εποπτεύσουν, για παράδειγμα, κατεδαφίσεις αυθαιρέτων; Γιατί είναι βέβαιο, επίσης, ότι αν ο αρχαιολόγος Μανώλης Ψαρρός δέχθηκε επίθεση από παράνομα συμφέροντα, που μάλλον είχαν «εκνευριστεί» με τη στάση του, όποιοι αρμόδιοι επιχειρήσουν να επιβάλουν τον νόμο και την τάξη θα χρειαστούν υψηλή προστασία. Εκτός και αν –και– αυτοί προσλάβουν τους δικούς τους «μπράβους», οπότε… ας νικήσει ο ισχυρότερος!
Για να σοβαρευτούμε, όμως, γιατί οι καταγγελίες και οι ξυλοδαρμοί αθροίζονται στον χρόνο. Συσσωρεύονται στο νησί και η πολιτεία δεν μπορεί να σφυρίζει ανέμελα. Εκτός κι αν αποφασιστεί ότι «η Μύκονος δεν είναι Ελλάδα, είναι ένα άλλο κράτος», όπως είχε δηλώσει επιχειρηματίας, ανώνυμα φυσικά, με πειραγμένη φωνή, για προφανείς λόγους. Ηταν πέρυσι το καλοκαίρι, όταν ο ξένος Τύπος βοούσε για τα καβουροπόδαρα που μαζί με δυο μοχίτο είχαν στοιχίσει σε Αμερικανίδα τουρίστρια 600 ευρώ. Και δεν ήταν η μόνη «εξωφρενική τιμή» που καταγγέλθηκε.